Boks

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
(→Galeria)
Aktualna wersja (07:29, 22 lut 2024) (edytuj) (anuluj zmianę)
(→Sezon po sezonie: od 1927 do 2019)
 
(Nie pokazano 127 wersji pośrednich.)
Linia 1: Linia 1:
=='''Dzieje sekcji bokserskiej w TS Wisła (1933-2006)'''==
=='''Dzieje sekcji bokserskiej w TS Wisła (1933-2006)'''==
(tekst pochodzi z oficjalnej strony TS Wisła - [http://www.tswisla.pl '''tswisla.pl'''])
(tekst pochodzi z oficjalnej strony TS Wisła - [http://www.tswisla.pl '''tswisla.pl'''])
-
 
+
[[Grafika:Nowa Reforma 1907-09-21.JPG|thumb|right|200 px]]
-
 
+
[[Grafika:Przegląd Sportowy 1924-04-24g.JPG|thumb|right|200 px]]
Odwaga. To cecha, która musi charakteryzować wszystkich sportowców. Wszelako w odniesieniu do tych, którzy uprawiają sporty walki, a boks w szczególności, nabiera ona kardynalnego znaczenia. O ile bowiem w innych dyscyplinach sportu „śmiałości” w stosunku do przeciwnika można nabrać w trakcie trwania zawodów, o tyle w boksie może nie być na to czasu. Ileż to bowiem razy dla pięściarza, który wychodził do ringu przestraszony, runda pierwsza była zarazem ostatnią.
Odwaga. To cecha, która musi charakteryzować wszystkich sportowców. Wszelako w odniesieniu do tych, którzy uprawiają sporty walki, a boks w szczególności, nabiera ona kardynalnego znaczenia. O ile bowiem w innych dyscyplinach sportu „śmiałości” w stosunku do przeciwnika można nabrać w trakcie trwania zawodów, o tyle w boksie może nie być na to czasu. Ileż to bowiem razy dla pięściarza, który wychodził do ringu przestraszony, runda pierwsza była zarazem ostatnią.
-
 
+
[[Grafika:Bokserzy lata trzydzieste.jpg|300px|left|thumb|Bokserzy lata trzydzieste]]
O tym, że bojaźń była i jest dla bokserów Wisły uczuciem obcym, świadczy ich ponad siedemdziesięcioletnia historia. Sekcja powstała w styczniu 1933 roku, a już 25 marca tegoż roku wiślacy wystartowali w mistrzostwach Krakowa. Udało im się w tych zawodach wygrać trzy pojedynki eliminacyjne, jednak żadnego tytułu mistrzowskiego nie wywalczyli. Już jednak rok później dwa mistrzowskie pasy stały się ich własnością.
O tym, że bojaźń była i jest dla bokserów Wisły uczuciem obcym, świadczy ich ponad siedemdziesięcioletnia historia. Sekcja powstała w styczniu 1933 roku, a już 25 marca tegoż roku wiślacy wystartowali w mistrzostwach Krakowa. Udało im się w tych zawodach wygrać trzy pojedynki eliminacyjne, jednak żadnego tytułu mistrzowskiego nie wywalczyli. Już jednak rok później dwa mistrzowskie pasy stały się ich własnością.
-
 
+
[[Grafika:IKC 1928-04-17d.JPG|thumb|right|200px]]
Po zakończeniu II Wojny Światowej, bokserzy Wisły błyskawicznie reaktywowali swoją działalność. Już w roku 1946 okazali się najlepsi w Krakowie, a na mistrzowskim tronie utrzymywali się nieprzerwanie do roku 1950.
Po zakończeniu II Wojny Światowej, bokserzy Wisły błyskawicznie reaktywowali swoją działalność. Już w roku 1946 okazali się najlepsi w Krakowie, a na mistrzowskim tronie utrzymywali się nieprzerwanie do roku 1950.
Rok 1953 był szczególny nie tylko dla polskiego, ale także dla wiślackiego boksu. Przede wszystkim, wiślacy – wzmocnieni m.in. byłym mistrzem Polski [[Gerard Musiał|Gerardem Musiałem]] – awansowali do pierwszej ligi w rozgrywkach drużynowych. Po wtóre, zebrali bardzo bogaty plon w indywidualnych mistrzostwach naszego kraju (składały się na niego: srebrny medal [[Kazimierz Biel|Kazimierza Biela]] oraz brązowe [[Leszek Kudłacik|Leszka Kudłacika]], [[Franciszek Kraus|Franciszka Krausa]] i [[Włodzimierz Biel|Włodzimierza Biela]]). I wreszcie po trzecie, przybyły – rok wcześniej – na studia prawnicze pewien młodzian z Przemyśla, coraz lepiej radził sobie w konfrontacji z bardziej doświadczonymi bokserami. Tym młodym człowiekiem był [[Teofil Kowalski]], późniejsza legenda wiślackiego boksu.
Rok 1953 był szczególny nie tylko dla polskiego, ale także dla wiślackiego boksu. Przede wszystkim, wiślacy – wzmocnieni m.in. byłym mistrzem Polski [[Gerard Musiał|Gerardem Musiałem]] – awansowali do pierwszej ligi w rozgrywkach drużynowych. Po wtóre, zebrali bardzo bogaty plon w indywidualnych mistrzostwach naszego kraju (składały się na niego: srebrny medal [[Kazimierz Biel|Kazimierza Biela]] oraz brązowe [[Leszek Kudłacik|Leszka Kudłacika]], [[Franciszek Kraus|Franciszka Krausa]] i [[Włodzimierz Biel|Włodzimierza Biela]]). I wreszcie po trzecie, przybyły – rok wcześniej – na studia prawnicze pewien młodzian z Przemyśla, coraz lepiej radził sobie w konfrontacji z bardziej doświadczonymi bokserami. Tym młodym człowiekiem był [[Teofil Kowalski]], późniejsza legenda wiślackiego boksu.
-
 
+
[[Grafika:Stadjon 1927-12-21b.JPG|thumb|right|200px]]‎
 +
[[Grafika:Kraus.jpg|thumb|right|200px|Fragment walki bokserskiej, lata 50-te. Z prawej Kraus]]
Po awansie do pierwszej ligi bokserzy Wisły z iście ułańską fantazją zaatakowali najwyższe pozycje w kraju. W rozgrywkach ligowych zdobyli srebrny medal, zaś indywidualnie [[Leszek Kudłacik]] wywalczył – po raz pierwszy w historii Białej Gwiazdy – pas mistrza Polski. Pod okiem [[Józef Romanow|Józefa Romanowa]], którego pseudonim „Tatko„ mówi właściwie wszystko o jego podejściu do podopiecznych, w roku 1955 wiślacy ponownie byli drugą drużyną w kraju. W konkurencji indywidualnej [[Leszek Kudłacik]] obronił tytuł mistrza Polski, zaś Teofil „Filo” Kowalski wywalczył swój pierwszy, brązowy medal. I gdy wydawało się, że Biała Gwiazda na dłużej zalśni nad polskimi ringami, przyszedł niespodziewany kryzys. Klub opuścili bracia Bielowie oraz Leszek Kudłacik, a straty te okazały się na tyle istotne, że w roku 1956 Wisła, wicemistrz Polski z roku 1955, opuściła szeregi bokserskiej ekstraklasy. Jak się miało później okazać, kryzys ten miał bardzo poważne konsekwencje. Pięściarzom Białej Gwiazdy nigdy więcej nie udało się bowiem powtórzyć drużynowych sukcesów z połowy lat 50-tych.
Po awansie do pierwszej ligi bokserzy Wisły z iście ułańską fantazją zaatakowali najwyższe pozycje w kraju. W rozgrywkach ligowych zdobyli srebrny medal, zaś indywidualnie [[Leszek Kudłacik]] wywalczył – po raz pierwszy w historii Białej Gwiazdy – pas mistrza Polski. Pod okiem [[Józef Romanow|Józefa Romanowa]], którego pseudonim „Tatko„ mówi właściwie wszystko o jego podejściu do podopiecznych, w roku 1955 wiślacy ponownie byli drugą drużyną w kraju. W konkurencji indywidualnej [[Leszek Kudłacik]] obronił tytuł mistrza Polski, zaś Teofil „Filo” Kowalski wywalczył swój pierwszy, brązowy medal. I gdy wydawało się, że Biała Gwiazda na dłużej zalśni nad polskimi ringami, przyszedł niespodziewany kryzys. Klub opuścili bracia Bielowie oraz Leszek Kudłacik, a straty te okazały się na tyle istotne, że w roku 1956 Wisła, wicemistrz Polski z roku 1955, opuściła szeregi bokserskiej ekstraklasy. Jak się miało później okazać, kryzys ten miał bardzo poważne konsekwencje. Pięściarzom Białej Gwiazdy nigdy więcej nie udało się bowiem powtórzyć drużynowych sukcesów z połowy lat 50-tych.
Na szczęście w dalszym ciągu w składzie Wisły znajdowały się jednostki wybitne. [[Teofil Kowalski]], po wywalczeniu w roku 1957 brązowego medalu na Festiwalu Młodzieży w Moskwie, w roli faworyta przystępował do mistrzostw Polski w roku 1958. Przewidywania fachowców sprawdziły się i „Filo” – po pokonaniu w walce finałowej późniejszego mistrza olimpijskiego z Monachium Jana Szczepańskiego – zdobył mistrzowski pas w kategorii koguciej.
Na szczęście w dalszym ciągu w składzie Wisły znajdowały się jednostki wybitne. [[Teofil Kowalski]], po wywalczeniu w roku 1957 brązowego medalu na Festiwalu Młodzieży w Moskwie, w roli faworyta przystępował do mistrzostw Polski w roku 1958. Przewidywania fachowców sprawdziły się i „Filo” – po pokonaniu w walce finałowej późniejszego mistrza olimpijskiego z Monachium Jana Szczepańskiego – zdobył mistrzowski pas w kategorii koguciej.
-
 
+
[[Grafika:Boks logotyp.jpg|left|200px]]
Trzy lata później wydawało się, że półfinał mistrzostw kraju, to będzie wszystko na co stać Kowalskiego. W tej fazie bowiem na jego drodze stanął brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Rzymie Brunon Bendig. W pierwszej rundzie „Filo” walczył jakby z „ukrycia”, czyhając na okazję do kontry. Rywal zaś – bardzo pewny siebie – ruszył od razu do przodu. Piękny kontratak Kowalskiego wyprowadził Bendiga do tego stopnia z równowagi, że nie odzyskał jej już do końca walki i „Filo” bezdyskusyjnie pojedynek ten wygrał! W finale nie dał szans Dzienisowi i po raz drugi został mistrzem Polski! I to w jakim towarzystwie!? Krajowymi czempionami A.D. 1961 byli bowiem m.in. Olech, Kulej, Drogosz, Walasek, Pietrzykowski.
Trzy lata później wydawało się, że półfinał mistrzostw kraju, to będzie wszystko na co stać Kowalskiego. W tej fazie bowiem na jego drodze stanął brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Rzymie Brunon Bendig. W pierwszej rundzie „Filo” walczył jakby z „ukrycia”, czyhając na okazję do kontry. Rywal zaś – bardzo pewny siebie – ruszył od razu do przodu. Piękny kontratak Kowalskiego wyprowadził Bendiga do tego stopnia z równowagi, że nie odzyskał jej już do końca walki i „Filo” bezdyskusyjnie pojedynek ten wygrał! W finale nie dał szans Dzienisowi i po raz drugi został mistrzem Polski! I to w jakim towarzystwie!? Krajowymi czempionami A.D. 1961 byli bowiem m.in. Olech, Kulej, Drogosz, Walasek, Pietrzykowski.
Linia 22: Linia 23:
Miała więc Wisła w swoim składzie naprawdę klasowych bokserów, a najbardziej znamienitym z nich był [[Zbigniew Pietrzykowski]]. Co prawda, w barwach Białej Gwiazdy nie występował nigdy jako zawodnik, ale za to przez siedem lat był trenerem. Zadaniem, jakie miał wykonać przychodząc do klubu w roku 1975, było wprowadzenie drużyny Wisły do ekstraklasy. I choć w roku 1982 cel ten był bardzo blisko (przegrany baraż z Gwardią Wrocław 7:13), to jednak nawet takiemu mistrzowi sztuka ta nie powiodła się. A że wielkim bokserem był... Absolutny rekordzista w ilości tytułów indywidualnego mistrza Polski, których ma w swoim dorobku jedenaście; czterokrotny mistrz Europy; zdobywca trzech medali olimpijskich (srebrny i dwa brązowe); na 136 walk ligowych wygrał – uwaga – 136! I chyba właśnie bezdyskusyjnej hegemonii na ringach krajowych „zawdzięcza”, iż nie został mistrzem olimpijskim. Głównym bowiem skutkiem braku konkurencji w Polsce (rzadko który z rywali krajowych potrafił wytrwać z nim dłużej niż dwie rundy) było to, że na turniejach olimpijskich wykazywał Pietrzykowski – szczególnie w finałowych fazach – niedostatki kondycyjne. I gdyby nie one, to być może, po bezapelacyjnym wygraniu pierwszej rundy i niezwykle wyrównanej rundzie drugiej, nie straciłby swojej przewagi w trzecim starciu i stałby się pierwszym pogromcą niejakiego Cassiusa Claya vel Muhammad Ali, z którym stoczył porywającą walkę w finale wagi półciężkiej Igrzysk Olimpijskich w Rzymie w roku 1960.
Miała więc Wisła w swoim składzie naprawdę klasowych bokserów, a najbardziej znamienitym z nich był [[Zbigniew Pietrzykowski]]. Co prawda, w barwach Białej Gwiazdy nie występował nigdy jako zawodnik, ale za to przez siedem lat był trenerem. Zadaniem, jakie miał wykonać przychodząc do klubu w roku 1975, było wprowadzenie drużyny Wisły do ekstraklasy. I choć w roku 1982 cel ten był bardzo blisko (przegrany baraż z Gwardią Wrocław 7:13), to jednak nawet takiemu mistrzowi sztuka ta nie powiodła się. A że wielkim bokserem był... Absolutny rekordzista w ilości tytułów indywidualnego mistrza Polski, których ma w swoim dorobku jedenaście; czterokrotny mistrz Europy; zdobywca trzech medali olimpijskich (srebrny i dwa brązowe); na 136 walk ligowych wygrał – uwaga – 136! I chyba właśnie bezdyskusyjnej hegemonii na ringach krajowych „zawdzięcza”, iż nie został mistrzem olimpijskim. Głównym bowiem skutkiem braku konkurencji w Polsce (rzadko który z rywali krajowych potrafił wytrwać z nim dłużej niż dwie rundy) było to, że na turniejach olimpijskich wykazywał Pietrzykowski – szczególnie w finałowych fazach – niedostatki kondycyjne. I gdyby nie one, to być może, po bezapelacyjnym wygraniu pierwszej rundy i niezwykle wyrównanej rundzie drugiej, nie straciłby swojej przewagi w trzecim starciu i stałby się pierwszym pogromcą niejakiego Cassiusa Claya vel Muhammad Ali, z którym stoczył porywającą walkę w finale wagi półciężkiej Igrzysk Olimpijskich w Rzymie w roku 1960.
 +
[[Grafika:Logo grupy VIP sekcji bokserskiej.jpg|200px|left|thumb|Logo grupy VIP sekcji bokserskiej]]
Innym wielkim bokserem, który miał okazję szkolić pięściarzy Białej Gwiazdy, był [[Stanisław Dragan]]. Podobnie jak jego poprzednik, nie odniósł jakichś oszałamiających sukcesów trenerskich, choć przywrócenie klubowi statusu drugoligowca w roku 1988 na pewno jakimś osiągnięciem było. Największym zaś sukcesem Stanisława Dragana w karierze zawodniczej był brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Meksyku w roku 1968, na których to godnie zastąpił Zbigniewa Pietrzykowskiego. Wydaje się, że gdyby nie fakt, iż obydwaj ci pięściarze startowali w tych samych czasach, lista międzynarodowych sukcesów Stanisława Dragana byłaby znacznie dłuższa. Po odejściu Pietrzykowskiego był bowiem na krajowych ringach niekwestionowanym królem wagi półciężkiej, zdobywając sześć tytułów mistrza Polski.
Innym wielkim bokserem, który miał okazję szkolić pięściarzy Białej Gwiazdy, był [[Stanisław Dragan]]. Podobnie jak jego poprzednik, nie odniósł jakichś oszałamiających sukcesów trenerskich, choć przywrócenie klubowi statusu drugoligowca w roku 1988 na pewno jakimś osiągnięciem było. Największym zaś sukcesem Stanisława Dragana w karierze zawodniczej był brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Meksyku w roku 1968, na których to godnie zastąpił Zbigniewa Pietrzykowskiego. Wydaje się, że gdyby nie fakt, iż obydwaj ci pięściarze startowali w tych samych czasach, lista międzynarodowych sukcesów Stanisława Dragana byłaby znacznie dłuższa. Po odejściu Pietrzykowskiego był bowiem na krajowych ringach niekwestionowanym królem wagi półciężkiej, zdobywając sześć tytułów mistrza Polski.
Linia 30: Linia 32:
Rok 1985 przyniósł Wiśle – po dwudziestu czterech latach przerwy – tytuł indywidualnego mistrza Polski. Wywalczył go [[Dariusz Czernij]] w wadze lekkopółśredniej. Cztery lata później, zawodnik ten – nie będąc już pięściarzem Białej Gwiazdy – osiągnął swój życiowy sukces, zdobywając srebrny medal mistrzostw Europy.
Rok 1985 przyniósł Wiśle – po dwudziestu czterech latach przerwy – tytuł indywidualnego mistrza Polski. Wywalczył go [[Dariusz Czernij]] w wadze lekkopółśredniej. Cztery lata później, zawodnik ten – nie będąc już pięściarzem Białej Gwiazdy – osiągnął swój życiowy sukces, zdobywając srebrny medal mistrzostw Europy.
-
 
+
[[Grafika:Teofil Kowalski 2.jpg|250px|right|thumb|Teofil "Filo" Kowalski]]
W roku 1986 Dariusza Czernija godnie zastąpił [[Tomasz Winiarski]] (aktualnie trener wiślackiej młodzieży). W tej samej kategorii wagowej co jego poprzednik wywalczył wicemistrzostwo Polski.
W roku 1986 Dariusza Czernija godnie zastąpił [[Tomasz Winiarski]] (aktualnie trener wiślackiej młodzieży). W tej samej kategorii wagowej co jego poprzednik wywalczył wicemistrzostwo Polski.
Linia 39: Linia 41:
W roku 2002 została utworzona tzw. „Grupa Bokserska VIP”. Dzięki wydatnej pomocy skupionych w niej ludzi biznesu, sekcja bokserska TS Wisła jest obecnie jednym z najlepiej wyposażonych i prowadzonych ośrodków szkolenia bokserskiego w Polsce południowej. Naczelne hasło wiślackich pięściarzy brzmi: „Boks kontra pijaństwo i narkomania”. Comiesięczne „Soboty Bokserskie” są miejscem regularnych konsultacji trenerów i zawodników z klubów Małopolski, Śląska i Podkarpacia. Dzięki takim działaniom istnieje cały czas szansa, aby polski boks na powrót stał się liderem w trudnej sztuce szermierki na pięści; i aby czołowymi jego szermierzami byli bokserzy z białymi gwiazdami na rękawicach.
W roku 2002 została utworzona tzw. „Grupa Bokserska VIP”. Dzięki wydatnej pomocy skupionych w niej ludzi biznesu, sekcja bokserska TS Wisła jest obecnie jednym z najlepiej wyposażonych i prowadzonych ośrodków szkolenia bokserskiego w Polsce południowej. Naczelne hasło wiślackich pięściarzy brzmi: „Boks kontra pijaństwo i narkomania”. Comiesięczne „Soboty Bokserskie” są miejscem regularnych konsultacji trenerów i zawodników z klubów Małopolski, Śląska i Podkarpacia. Dzięki takim działaniom istnieje cały czas szansa, aby polski boks na powrót stał się liderem w trudnej sztuce szermierki na pięści; i aby czołowymi jego szermierzami byli bokserzy z białymi gwiazdami na rękawicach.
-
==TWÓRCY CHWAŁY BIAŁEJ GWIAZDY==
+
=='''Twórcy chwały Białej Gwiazdy'''==
 +
'''Trenerzy:''' [[Klemens Bogdanowicz]], [[Stanisław Burzyński]], [[Marian Czech]], [[Władysław Ćwierz]], [[Stanisław Dragan]], [[Marian Dudzicki]], [[Ryszard Greń]], [[Władysław Kaim]], [[Teofil Kowalski]], [[Zygmunt Pacuszka]], [[Kazimierz Pieniążek]], [[Zbigniew Pietrzykowski]], [[Józef Romanow]], [[Adam Stala]], [[Jan Szponder]], [[Tomasz Winiarski]], [[Henryk Winklewski]], [[Władysław Wnęk]] i [[:Kategoria:Trenerzy (boks)|inni]]
-
'''Trenerzy:''' [[Józef Romanow]], [[Władysław Wnęk]], [[Marian Dudzicki]], [[Ryszard Greń]], [[Henryk Winklewski]], [[Zbigniew Pietrzykowski]], [[Teofil Kowalski]], [[Stanisław Dragan]], [[Tomasz Winiarski]].
+
'''Zawodnicy:''' [[Kazimierz Biel]], [[Włodzimierz Biel]], [[Marcin Bogunia]], [[Grzegorz Bohosiewicz]], [[Jerzy Bohosiewicz]], [[Edward Celak]], [[Ludwik Chodorowski]], [[Ryszard Chodorowski]], [[Antoni Chorobik]], [[Mieczysław Chrostek]], [[Franciszek Czaczyk]], [[Marian Czech]], [[Dariusz Czernij]], [[Szymon Domoń]], [[Wiesław Dudzik]], [[Wiesław Fąfara]], [[Piotr Filuś]], [[Marian Gromala]], [[Jacek Handzlik]], [[Henryk Juszczyk]], [[Władysław Kaim]], [[Krzysztof Kaszuba]], [[Kazimierz Kolut]], [[Jan Korzenici]], [[Teofil Kowalski]], [[Franciszek Kraus]], [[Leszek Kudłacik]], [[Kazimierz Lewandowski]], [[Kazimierz Loranc]], [[Edward Maj]], Marian [[Matuła]], [[„Mieczysławski”]], [[Stanisław Miśkowiec]], [[Jan Moszkowski]], [[Gerard Musiał]], [[Patrycja Nalepa]], [[Marian Natkaniec]], [[Ludwik Ochman]], [[Adrian Ozymko]], [[Jan Pieniążek]], [[Kazimierz Pieniążek]], [[Antoni Rajczyk]], [[Krzysztof Rojek]], [[Władysław Ryś]], [[Stanisław Staszkiewicz]], [[Maciej Tańcula]], [[Andrzej Wawrzyk]], [[Marian Więcaszek]], [[Tomasz Winiarski]], [[Henryk Wojtysiak]], [[Stefan Żbik]] i [[:Kategoria:Zawodnicy (boks)|wielu innych]].
-
 
+
-
'''Zawodnicy:''' [[Henryk Juszczyk]], [[„Mieczysławski”]], [[Stefan Żbik]], [[Mieczysław Żbik]], [[Marian Grochala]], [[Marian Natkaniec]], [[Franciszek Kraus]], [[Gerard Musiał]], [[Leszek Kudłacik]], [[Kazimierz Biel]], [[Włodzimierz Biel]], [[Ludwik Chodorowski]], [[Teofil Kowalski]], [[Ludwik Ochman]], [[Władyslaw Kaim]], [[Wiesław Fąfara]], [[Marian Więcaszek]], [[Kazimierz Pieniążek]], [[Mieczysław Chrostek]], [[Ryszard Chodorowski]], [[Jerzy Bohosiewicz]], [[Grzegorz Bohosiewicz]], [[Kazimierz Lewandowski]], [[Jan Szponder]], [[Andrzej Zieliński]],[[Krzysztof Kaszuba]], [[Wiesław Dudzik]], [[Marian Czech]], [[Edward Maj]], [[Dariusz Czernij]], [[Tomasz Winiarski]], [[Krzysztof Rojek]],[[Andrzej Wawrzyk]] i wielu innych.
+
Źródło: [http://www.tswisla.pl tswisla.pl]
Źródło: [http://www.tswisla.pl tswisla.pl]
-
=='''Lata 2007-2009'''==
+
=='''Sukcesy'''==
 +
[[Grafika:Bokserzy 1954.jpg|400px|right|thumb|Drużyna bokserów 1954]]
 +
'''Młodzieżowy mistrz Unii Europejskiej:'''
 +
*[[Andrzej Wawrzyk]] – Rzym 2006.
-
===2007===
+
'''Brązowy medalista Festiwalu Młodzieży:'''
-
Rok 2007 nie przyniósł medali mistrzostw kraju, a zawodnikiem rokującym największe nadzieje na przyszłość wydaje się być [[Sebastian Stelmach]].
+
*[[Teofil Kowalski]] – Moskwa 1957.
-
===2008===
+
'''Mistrzowie Polski:'''
-
Rok 2008 nie przyniósł medali w imprezach mistrzowskich. Najwyższe lokaty w mistrzostwach Polski zajęli:
+
*[[Leszek Kudłacik]] – 2 razy (1954, 1955);
-
*[[Sebastian Stelmach]] – 5-8 miejsce wśród juniorów
+
*[[Teofil Kowalski]] – 2 razy (1958, 1961);
-
*[[Janusz Zielonka]] – 5-8 miejsce wśród młodzieżowców.
+
*[[Ludwik Ochman]] – 1 raz (1959);
-
W mistrzostwach Małopolski juniorzy zdobyli trzy złote medale.
+
*[[Dariusz Czernij]] – 1 raz (1985);
 +
*[[Krzysztof Rojek]] – 1 raz (1993).
-
W punktacji sportu młodzieŜowego Wisła zajęła 81. miejsce na 116 sklasyfikowanych klubów.
+
'''Drużynowe wicemistrzostwo Polski – 2 razy:'''
 +
*[[Sezon 1953/1954 (boks)|1954]] , [[Sezon 1954/1955 (boks)|1955]].
-
===2009===
+
'''Olimpijczycy:'''
-
Rok 2009 nie przyniósł medali w imprezach mistrzowskich. Najwyższe lokaty w mistrzostwach Polski zajęli:
+
*[[Leszek Kudłacik]] – Helsinki 1952;
-
*[[Patrycja Nalepa]] – 5-8 miejsce wśród seniorów
+
*[[Krzysztof Rojek]] – Barcelona 1992.
-
*[[Adrian Ozymko]] – 5-8 miejsce wśród seniorów
+
-
*[[Janusz Zielonka]] – 5-8 miejsce wśród seniorów
+
-
*[[Piotr Filuś]] – 5-8 miejsce wśród seniorów
+
-
*[[Bartłomiej Stanek]] – 5-8 miejsce wśród seniorów
+
-
W punktacji sportu młodzieżowego Wisła zajęła 119. miejsce na 124 sklasyfikowane kluby.
 
-
 
-
(Na podstawie sprawozdań merytorycznych TS Wisła)
 
-
 
-
 
-
==[[Międzynarodowy Turniej Bokserski o „Złotą Rękawicę Wisły"]]==
 
-
 
-
==Mecze i turnieje bokserskie==
 
-
 
-
[[1933.11.07 Wawel - Wisła 11:5]]
 
-
 
-
[[1933.09.30 Wawel - Wisła 10:6]]
 
-
 
-
[[1933.12.03 Wisła - Slavia Ruda Śląska 6:8]]
 
-
 
-
[[1933.12.17 Wisła - Brygada Częstochowa 12:4]]
 
-
 
-
[[1934.02.25 Wisła - Polonia Przemyśl 10:6]]
 
-
 
-
[[1934.04.03 Wisła - Mysłowice 06 9:7]]
 
-
 
-
[[1934.09.30 Wisła - Policyjny KS Sosnowiec 10:6]]
 
-
 
-
[[1934.04 Makkabi Warszawa - Wisła 11:3]]
 
-
 
-
[[1934.10.14 Wawel - Wisła 2:4 (przerwany)]]
 
-
 
-
[[1939.02. IKP - Wisła 13:1]]
 
-
 
-
[[1945.08.19 Wisła - Olsza 8:8]]
 
-
 
-
[[1945.09 Wisła - Groble 8:8]]
 
-
 
-
[[1946.10.19 Wisła - Baildon 10:6]]
 
-
 
-
[[1945.12.16 i 1946.01.06 Pierwszy Krok Bokserski]]
 
-
 
-
[[1946.01.22 Wisła - Państwowe Zakłady Lotnicze Rzeszów 9:5]]
 
-
 
-
[[1946.01.2? Wisła - Częstochowski KS 8:6]]
 
-
 
-
[[1946.12.29 Wisła - Concordia Knurów 8:8]]
 
-
 
-
[[1947.01.05 Wisła - Milicyjny KS Gdynia 7:9]]
 
-
 
-
[[1946.02 PZL Rzeszów - Wisła 8:6]]
 
-
 
-
[[1946.02 Wisła - Radomiak 10:4]]
 
-
 
-
[[1946.03 Wisła - KS Lechia Mysłowice 14:0]]
 
-
 
-
[[1946.03.16-17 Mistrzostwa Okręgu Krakowskiego]]
 
-
 
-
[[1946.04.04-07 Indywidualne Mistrzostwa Polski]]
 
-
 
-
[[1946.04.23 Wisła - BATA Zlin 6:8]]
 
-
 
-
[[1946.04.21 KS Wrocław - Wisła 7:9]]
 
-
 
-
[[1946.06.16 Radomiak - Wisła 9:5]]
 
-
 
-
[[1946.07 Wisła - Skra 7:9]]
 
-
 
-
[[1946.11.03 Wisła - Cracovia 8:8]]
 
-
 
-
[[1946.12 Wisła - Zryw Świętochłowice 7:9]]
 
-
 
-
[[1946.12 Pierwszy Krok Bokserski]]
 
-
 
-
[[1946.12 Wisła - Concordia 8:8]]
 
-
 
-
[[1947.01.12 Grochów Warszawa - Wisła 14:2]]
 
-
 
-
[[1947.01.26 Wisła - PKS Wrocław 9:7]]
 
-
 
-
[[1947.02.01 Zryw Świętochłowice - Wisła 11:5]]
 
-
 
-
[[1947.02.16 Wisła - Zjednoczenie Bydgoszcz 8:8]]
 
-
 
-
[[1947.02.24 Mistrzostwa Młodzików Okręgu Krakowskiego]]
 
-
 
-
[[1947.03.02 Warta Poznań - Wisła 14:2]]
 
-
 
-
[[1947.03.02 Groble – Wisła komb. 8:6]]
 
-
 
-
[[1947.03.07-09 Indywidualne Mistrzostwa Bokserskie Krakowa]]
 
-
 
-
[[1947.03.16 Wisła – Grochów Warszawa 5:11]]
 
-
 
-
[[1947.03 Warta – Wisła 12:4]]
 
-
 
-
[[1947.03.30 PKS Wrocław – Wisła ?:?]]
 
-
 
-
[[1947.04.26 Wisła – Cracovia 10:6]]
 
-
 
-
[[1947.05.17 Kraków – Śląsk 5:11]]
 
-
 
-
[[1947 Drużynowe Mistrzostwa Polski]]
 
-
 
-
==Galeria==
 
-
<gallery>
 
-
Grafika:Boks logo.jpg|
 
-
Grafika:Boks logotyp.jpg|
 
-
Grafika:Logo grupy VIP sekcji bokserskiej.jpg|Logo grupy VIP sekcji bokserskiej
 
-
Grafika:Plakat promujący nabór do sekcji bokserskiej.jpg|Współczesny plakat promujący nabór do sekcji bokserskiej
 
-
Grafika:Bokserzy lata trzydzieste.jpg|Bokserzy lata trzydzieste
 
-
Grafika:Bokserzy 1934.jpg|Drużyna bokserów w 1934 roku
 
-
Grafika:Bokserzy 1954.jpg|Drużyna bokserów w 1954 roku
 
-
Grafika:Bokserzy 1956.jpg|Drużyna bokserów w 1956 roku
 
-
Grafika:1954 tableau bokserzy.jpg|Drużyna bokserów w 1954 roku
 
-
Grafika: Bokserzy 1980.jpg‎|Drużyna bokserów w 1980 roku. Pocztówka kolekcjonerska z 1981 roku.
 
-
Grafika:2009 bokserzy.jpg|Drużyna bokserów w 2009 roku
 
-
Grafika:Kraus.jpg|Fragment walki bokserskiej, lata 50-te. Z prawej Kraus
 
-
Grafika:Gerard Musiał.jpg|Gerard Musiał
 
-
Grafika:Krzysztof Rojek.jpg|Krzysztof Rojek
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły1.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły2.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły3.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły4.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły5.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły6.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły7.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły8.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły9.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły10.jpg|XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły
 
-
</gallery>
 
-
 
-
==Różne:==
 
-
 
-
1932 - utworzenie sekcji
 
-
 
-
1933 – o mistrzostwo Krakowa z Wawelem i mecze towarzyskie
 
-
 
-
1934 – towarzyskie i mecz o mistrzostwo Krakowa z Wawelem
 
-
 
-
1 listopada 1936 roku w obecności 1500 widzów, WIsła odbiera tytuł Wawelowi. Zwycięstwo 10:6. SKałd Wisły: Kummer, Grela, Mach, Moszkowski, Rakoczy, Mieczysławski, Żbik i Staszkiewicz
 
-
 
-
1939 – towarzysko; DERBY
 
-
 
-
1945 - derby z Olszą i Groblami
 
-
 
-
1945.12/1946.01 - Młodzi wiślacy zwyciężają w Pierwszym Kroku Bokserskim we wszystkich kategoriach, w których Towarzystwo wystawiło zawodników.
 
-
 
-
1947 – towarzysko i MP
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
PS 23/2:
 
-
 
-
WISŁA-CRACOVIA 15:1
 
-
„pierwszy mecz bokserów tych klubów zakończył się ..? zwycięstwem Wisły w stosunku 15:1. Spośród ośmiu? rozegranych walk, aż pięć zakończono przed czasem, co świadczy o przewadze zwycięzców. Stwierdzić jednak należy, że Cracovia została skrzywdzoną pracą sędziów, którzy zawiedli zarówno na ringu, jak też przy stołku. Po uroczystym powitaniu dru.zyn i wręczeniu jubileuszowego proporczyka? rozpoczęły się zawody, które dały nastepujące wyniki:
 
-
 
-
Waga musza: Juszczyk (W) wygrywa w drugiej rundzie na skutek przerwania walki ze Stojakiem? (Cr)
 
-
 
-
Waga kogucia: Łęczyński (W) wygrywa w drugiej rundzie przez k.o. z Mikołajczykiem (Cr), który początkowo trzymał się bardzobdobrze,
 
-
 
-
Waga piórkowa: Bałucki (W) – Czuba (Cr). Po bardzo ostrej i zażartej walce kończy się remisowo, jakkolwiek zawodnik Cracovii winien być ogłoszony zwycięzcą.
 
-
 
-
Waga lekka: Włodarczyk (W) wygrywa na punkty z Wockiem? (Cr). I ten wynik jest problematyczny. W drugiej walce tej samej kategorii Mach (W) znokautował w pierwszej rundzie Ciastonia? (Cr).
 
-
 
-
Waga półśrednia: Kowacki (W) wygrywa na punkty z Jabłońskim? (Cr).
 
-
 
-
Waga średnia: Ke? (W) nakautuje w drugiej rundzie Górkę (Cr).
 
-
 
-
Waga półciężka: Zienkiewicz (W) nokautuje w pierwszej rundzie Zamorskiego? (Cr).
 
-
 
-
Sędziował w ringu p. Winiarski, na punkty p. Kronts?. Publiczności 1060 osób.”
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
'''NA KRKAKOWSKIEJ FALI'''==
 
-
Przegląd Sportowy, 1 maja 1947r. (Czwartek), Nr 35, strona 4
 
-
 
-
...
 
-
 
-
-Rozegrane w sobotę w hali ośrodka zawody bokserskie między Wisłą i Cracovią zakończyły się ciężko wywalczonym zwycięstwem Wisły 10:6.
 
-
 
-
 
-
 
-
Przegląd Sportowy 12.VI.1947 (czwartek) Nr 47, str.2
 
-
 
-
DYSKWALIFIKACJA BOKSERÓW KRAKOWSKICH
 
-
 
-
Kraków 11.VI (Tel. wł.) Krakowski OZB zdyskwalifikował na przeciag 6 miesiecy znanych bokserów krakowskich Pieniążka z KS Groble i Matułę z TS Wisła za niestawienie się na zawody międzymiastowe Śląsk - Kraków.
 
-
Dyskwalifikacja trwac będzie od 1.IX. br. do 1 .III.1948.
 
-
 
-
 
-
Przegląd Sportowy 19.VI.1947 (czwartek) Nr 49, str.2
 
-
 
-
NA KRAKOWSKIEJ FALI
 
-
 
-
Kraków (tel. wł.) Odbyło się roczne walne zgromadzenie Krakowskiego Okręgowego Zwiazku Bokserskiego, na którym po kilkugodzinnej ożywionej dyskusji ustepującemu zarządowi udzielono absolutorium i wybrano nowe władze w składzie: prezes dyr. Biliński, I wiceprezes: Stuss, II wiceprezes: Kowaliński, sekretarz: Pamuła, skrabnik: Warski, przewodniczący wydziału sportowego: vacat (miejsce to zastrzeżono dla TS Wisła), przewodniczący spraw sędziowskich: Winiarski, kapitan sportowy: Mikołajczyk, lekarz sportowy: dr. Lankosz, gospodarz: Czuba, kronikarz: Sołek, radni: Łęczyński i Czuba. Komisja Rewizyjna: Bieniewski (przew.), Chudoba i Luberda. Do zarządu weszli przedstawiciele wszystkich klubów krakowskich, zrzeszonych w KOZB. Z racji jubileuszu KOZB darowano kary dyskwalifikacji prezesowi Grobli Stussowi, którego powołano do nowego zarządu i zawodnikom Grobli i Wisły: Pieniążkowi i Matule. Lokalną sensacją było nie wybranie do nowego zarządu KOZB działaczy Wisły: Stawiarczyka i Bogdanowicza, dotychczasowych filarów KOZB.
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
[[Grafika:Start 1946-03-26b.JPG]]
 
-
 
-
[[Grafika:Start 1946-11-18c.JPG]]
 
-
 
-
[[Grafika:Start 1946-11-28e.JPG]]
 
 +
Źródło: [http://www.tswisla.pl tswisla.pl]
 +
===Wiślacy na Mistrzostwach Europy===
 +
'''Zestawienie w ujęciu chronologicznym wraz z podanymi wynikami. '''
-
'''Świetna walka Stelmacha'''<br>
+
'''Dane niepełne. Będą systematycznie uzupełniane i weryfikowane.'''
-
28. listopada 2007, 17:45
+
-
Trzy zwycięstwa odnieśli pięściarze Białej Gwiazdy podczas „Soboty Bokserskiej”, która odbyła się 24 listopada br. na ringu w Nowej Hali Wisły. Swoje walki wygrali: Marcin Błaszczuk, Krzysztof Mól oraz Sebastian Stelmach.
+
{|class="wikitable sortable" style="text-align:center;border:2px red solid" width=100% rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 align="center"
 +
!'''Data'''
 +
!'''Dyscyplina'''
 +
!'''Miejsce'''
 +
!'''Uczestnicy'''
 +
!'''Wynik'''
 +
!'''Uwagi'''
 +
|-
 +
|1985.05.25
 +
|Boks
 +
|Budapeszt
 +
|[[Dariusz Czernij]]
 +
|63,5 kg: odpadł w pierwszej walce
 +
|
 +
|-
 +
|1983.05.07-15
 +
|Boks
 +
|Warna
 +
|[[Edward Maj]]
 +
|waga lekkośrednia: odpadł w pierwszej walce
 +
|
 +
|}
-
Walka tego ostatniego z Bartłomiejem Kowalskim z Wandy Kraków była okrasą zawodów. Obydwaj zawodnicy wykazali się sporymi już umiejętnościami, przy czym bokserem bardziej dojrzałym w każdym względzie był Stelmach. Świetnie pracował na nogach, dzięki czemu nie miał najmniejszych problemów z „czuciem” dystansu. Lewym prostym nękał przeciwnika przez wszystkie rundy, a szybkość z jaką go wyprowadzał naprawdę robiła wrażenie. Dzięki wspomnianej wcześniej dobrej pracy nóg nie zainkasował zbyt wielu ciosów, choć rywal naprawdę nie zamierzał tylko się bronić. Z przyjemnością patrzyło się, jak Stelmach umiejętnie schodzi z linii ciosu, by po chwili wyprowadzać skuteczne kontry. Walkę wygrał zdecydowanie, otrzymawszy gromkie brawa od publiczności.
+
===Chronologia sukcesu===
 +
W tabeli zamieszczamy medalistów mistrzostw Polski.
-
Na marginesie warto podkreślić, że szesnastoletni Stelmach trenuje boks dopiero od roku, przy czym – ze względu na kontuzję – już zdążył mieć kilkumiesięczną przerwę w zajęciach. Jedną ze swych pierwszych walk przegrał przez nokaut, ale jak widać jego psychika nie ucierpiała na tym zbytnio. Obserwując jak zachowuje się w ringu można stwierdzić, że ma chłopak po prostu do boksu talent. Jeżeli podeprze go odpowiednią ilością ciężkiej pracy, wiślackie i polskie pięściarstwo może mieć z niego spory pożytek.
+
{|class="wikitable sortable" style="text-align:center;border:2px red solid" width=100% rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 align="center"
 +
!Data
 +
!Medal / Puchar
 +
!Ranga zawodów
 +
!Dyscyplina
 +
!Zawodnik
 +
!Uwagi
 +
|-
 +
|1934.03.04
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1934.03.02-04 Indywidualne Mistrzostwa Polski w boksie. Poznań|Boks: waga musza]]
 +
|[[Henryk Juszczyk]]
 +
|
 +
|-
 +
|1937.04.24
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1937.04.24-25 Indywidualne Mistrzostwa Polski. Poznań|Boks: waga półśrednia]]
 +
|[[„Mieczysławski”]]
 +
|
 +
|-
 +
|1939.04.02
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1939.03.25-26 Eliminacje do Mistrzostw Polski Śląsk-Kraków-Łódź|Boks: waga ciężka]]
 +
|[[Stanisław Staszkiewicz]]
 +
|
 +
|-
 +
|1947.04.13
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1947.04.11-14 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga półciężka]]
 +
|[[Stefan Żbik]]
 +
|
 +
|-
 +
|1948.04.10
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1948.04.08-11 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga średnia]]
 +
|Marian [[Matuła]]
 +
|
 +
|-
 +
|1948.04.10
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1948.04.08-11 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga półciężka]]
 +
|[[Jan Pieniążek]]
 +
|
 +
|-
 +
|1951.09.15
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1951.09.10-16 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga półśrednia]]
 +
|[[Ryszard Chodorowski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1953.03.29
 +
|bgcolor=Silver|Srebro
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga półciężka]]
 +
|[[Kazimierz Biel]]
 +
|
 +
|-
 +
|1953.03.28
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga lekkopółśrednia]]
 +
|[[Leszek Kudłacik]]
 +
|
 +
|-
 +
|1953.03.28
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga lekkośrednia]]
 +
|[[Gerard Musiał]]
 +
|
 +
|-
 +
|1953.03.28
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga średnia]]
 +
|[[Franciszek Kraus]]
 +
|
 +
|-
 +
|1954.07.23
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1954.07.19-23 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga lekkopółśrednia]]
 +
|[[Leszek Kudłacik]]
 +
|
 +
|-
 +
|1953/1954
 +
|bgcolor=Silver|Srebro
 +
|I Liga
 +
|[[I Liga 1953/1954 (boks)|Boks: drużynowo]]
 +
|[[Kadra Wisły 1953/1954 (boks)|Kadra]]
 +
|
 +
|-
 +
|1954.07.22
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1954.07.19-23 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga półciężka]]
 +
|[[Franciszek Kraus]]
 +
|
 +
|-
 +
|1955.03.20
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1955.03.16-20 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga lekkopółśrednia]]
 +
|[[Leszek Kudłacik]]
 +
|
 +
|-
 +
|1954/1955
 +
|bgcolor=Silver|Srebro
 +
|I Liga
 +
|[[I Liga 1954/1955 (boks)|rozgrywki ligowe|Boks: drużynowo]]
 +
|[[Kadra Wisły 1954/1955 (boks)|Kadra]]
 +
|
 +
|-
 +
|1955.03.19
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1955.03.16-20 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga ciężka]]
 +
|[[Włodzimierz Biel]]
 +
|
 +
|-
 +
|1956.03.26
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1956.03.16-27 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga piórkowa]]
 +
|[[Teofil Kowalski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1958.03.31
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1958.03.24-31 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski|Boks: waga piórkowa]]
 +
|[[Teofil Kowalski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1959.03.22
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1959.03.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga półśrednia]]
 +
|[[Ludwik Ochman]]
 +
|
 +
|-
 +
|1959.03.21
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1959.03.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga kogucia]]
 +
|[[Teofil Kowalski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1960.05.21
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1960.05.16-22 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 67 kg]]
 +
|[[Ludwik Ochman]]
 +
|
 +
|-
 +
|1960.05.21
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1960.05.16-22 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Władysław Kaim]]
 +
|
 +
|-
 +
|1961.04.23
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1961.04.18-23 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 54 kg]]
 +
|[[Teofil Kowalski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1962.03.17
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1962.03.12-18 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 54 kg]]
 +
|[[Teofil Kowalski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1963.07.22
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1963.07.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Władysław Kaim]]
 +
|
 +
|-
 +
|1964.07.11
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1964.07.05-12 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Wiesław Fąfara]]
 +
|
 +
|-
 +
|1965.04.10
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1965.04.05-11 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 67 kg]]
 +
|[[Kazimierz Loranc]]
 +
|
 +
|-
 +
|1966.05.21
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1966.05.16-22 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Władysław Kaim]]
 +
|
 +
|-
 +
|1972.04.22
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1972.04.16-23 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga piórkowa]]
 +
|[[Franciszek Czaczyk]]
 +
|
 +
|-
 +
|1972.04.22
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1972.04.16-23 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: waga lekka]]
 +
|[[Kazimierz Pieniążek]]
 +
|
 +
|-
 +
|1974.03.30
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1974.03.24-31 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Grzegorz Bohosiewicz]]
 +
|
 +
|-
 +
|1974.03.30
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1974.03.24-31 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 67 kg]]
 +
|[[Kazimierz Lewandowski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1975.03.15
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1975.03.09-16 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 51 kg]]
 +
|[[Walerian Dusik]]
 +
|
 +
|-
 +
|1976.05.08
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1976.05.02-09 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 71 kg]]
 +
|[[Kazimierz Lewandowski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1977.03.27-04.03
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1977.03.27-04.03 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 75 kg]]
 +
|[[Antoni Poniedziałek]]
 +
|
 +
|-
 +
|1978.03.12-19
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1978.03.12-19 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Kazimierz Pieniążek]]
 +
|
 +
|-
 +
|1978.03.12-19
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1978.03.12-19 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 71 kg]]
 +
|[[Kazimierz Lewandowski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1983.03.20
 +
|bgcolor=Silver|Srebro
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1983.03.13-20 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 71 kg]]
 +
|[[Edward Maj]]
 +
|
 +
|-
 +
|1984.05.19
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1984.05.13-20 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 71 kg]]
 +
|[[Edward Maj]]
 +
|
 +
|-
 +
|1984.05.19
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1984.05.13-20 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 91 kg]]
 +
|[[Zenon Kruszyna]]
 +
|
 +
|-
 +
|1985.09.22
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1985.09.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Dariusz Czernij]]
 +
|
 +
|-
 +
|1986.03.22
 +
|bgcolor=Silver|Srebro
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1986.03.16-23 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 60 kg]]
 +
|[[Tomasz Winiarski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1987.08.23-27
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[1987.08.23-27 Mistrzostwa Polski w boksie|Boks: 63,5 kg]]
 +
|[[Tomasz Winiarski]]
 +
|
 +
|-
 +
|1991
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|Boks: +81 kg
 +
|[[Krzysztof Rojek]]
 +
|tak w stat. klubowych; w stt. medialnych jako zawodnik Igloopolu
 +
|-
 +
|2011.02.26
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2011.02.24-27 Mistrzostwa Polski w boksie kobiet|Boks: 57 kg]]
 +
|[[Patrycja Nalepa]]
 +
|
 +
|-
 +
|2013.03.22
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2013.03.20-23 Mistrzostwa Polski w boksie. Zawiercie|Boks: 64 kg]]
 +
|[[Szymon Domoń]]
 +
|
 +
|-
 +
|2014.03.15
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2014.03.10-15 85. Mistrzostwa Polski Seniorów w Boksie, Kalisz|Boks: 75 kg]]
 +
|[[Mateusz Rzadkosz]]
 +
|
 +
|-
 +
|2017.03.31
 +
|bgcolor=Silver|Srebro
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2017.03.27-31 88. Mistrzostwa Polski w Boksie, Człopa|Boks: 48 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2018.04.28
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2018.04.22-28 89. Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorów w Boksie, Karlino|Boks: 56 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2019.11.24-29
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2019.11.24-29 XC Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorów w boksie. Opole|Boks: 57 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2019.01.14-18
 +
|Puchar [[Grafika:Puchar.png|15px]]
 +
|Puchar Polski 1. miejsce
 +
|[[2019.01.14-18 Puchar Polski Seniorów w Boksie, Człopa|Boks: 56 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2019.01.14-18
 +
|Puchar [[Grafika:Puchar.png|15px]]
 +
|Puchar Polski 2. miejsce
 +
|[[2019.01.14-18 Puchar Polski Seniorów w Boksie, Człopa|Boks: 64 kg]]
 +
|[[Mateusz Basza]]
 +
|-
 +
|2020.11.15-20
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2020.11.15-20 XCI Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorów i XX Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorek w boksie. Wałcz|Boks: 57 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2020.11.15-20
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2020.11.15-20 XCI Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorów i XX Indywidualne Mistrzostwa Polski Seniorek w boksie. Wałcz|Boks: 51 kg]]
 +
|[[Marta Mulewska]]
 +
|
 +
|-
 +
|2021.11.14-19
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2021.11.14-19 Mistrzostwa Polski w boksie. Wałbrzych|Boks: 60 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2021.11.14-19
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2021.11.14-19 Mistrzostwa Polski w boksie. Wałbrzych|Boks: 50 kg]]
 +
|[[Marta Mulewska]]
 +
|
 +
|-
 +
|2022.12.03-08
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2022.12.03-08 Mistrzostwa Polski seniorek i seniorów w boksie olimpijskim. Zabrze|Boks: 57 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2022.12.03-08
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2022.12.03-08 Mistrzostwa Polski seniorek i seniorów w boksie olimpijskim. Zabrze|Boks: 67 kg]]
 +
|[[Michał Dawiec]]
 +
|
 +
|-
 +
|2023.12.04-09
 +
|bgcolor=Gold|Złoto
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2023.12.04-10 XCIV Indywidualne Mistrzostwa Polski seniorów, w boksie. Toruń|Boks: 57 kg]]
 +
|[[Jarosław Iwanow]]
 +
|
 +
|-
 +
|2023.12.04-09
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2023.12.04-10 XCIV Indywidualne Mistrzostwa Polski seniorów, w boksie. Toruń|Boks: 51 kg]]
 +
|[[Hubert Martuszewski]]
 +
|
 +
|-
 +
|2023.12.04-09
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2023.12.04-10 XCIV Indywidualne Mistrzostwa Polski seniorów, w boksie. Toruń|Boks: 57 kg]]
 +
|[[Patryk Adamus]]
 +
|
 +
|-
 +
|2023.12.04-09
 +
|bgcolor=Brown|Brąz
 +
|Mistrzostwa Polski
 +
|[[2023.12.04-10 XCIV Indywidualne Mistrzostwa Polski seniorów, w boksie. Toruń|Boks: 67 kg]]
 +
|[[Michał Dawiec]]
 +
|
 +
|-
 +
!Data
 +
!Medal / Puchar
 +
!Ranga zawodów
 +
!Dyscyplina
 +
!Zawodnik
 +
!Uwagi
 +
|}
-
wislakrakow.com
+
=='''Sezon po sezonie: od 1927 do 2019'''==
-
(TS Wisła / Dariusz Zastawny)
+
 +
[[Sezon 1927 (boks)|1927]] | [[Sezon 1928 (boks)|1928]] | [[Sezon 1932 (boks)|1932]] | [[Sezon 1933 (boks)|1933]] | [[Sezon 1934 (boks)|1934]] | [[Sezon 1935 (boks)|1935]] | [[Sezon 1936 (boks)|1936]] | [[Sezon 1937 (boks)|1937]] | [[Sezon 1938 (boks)|1938]] | [[Sezon 1939 (boks)|1939]] | [[Sezon 1945/1946 (boks)|1945/1946]] | [[Sezon 1946/1947 (boks)|1946/1947]] | [[Sezon 1947/1948 (boks)|1947/1948]] | [[Sezon 1948/1949 (boks)|1948/1949]] | [[Sezon 1949/1950 (boks)|1949/1950]] | [[Sezon 1950/1951 (boks)|1950/1951]] | [[Sezon 1951/1952 (boks)|1951/1952]] | [[Sezon 1952/1953 (boks)|1952/1953]] | [[Sezon 1953/1954 (boks)|1953/1954]] | [[Sezon 1954/1955 (boks)|1954/1955]] | [[Sezon 1955/1956 (boks)|1955/1956]] | [[Sezon 1956/1957 (boks)|1956/1957]] | [[Sezon 1957/1958 (boks)|1957/1958]] | [[Sezon 1958/1959 (boks)|1958/1959]] | [[Sezon 1959/1960 (boks)|1959/1960]] | [[Sezon 1960/1961 (boks)|1960/1961]] | [[Sezon 1961/1962 (boks)|1961/1962]] | [[Sezon 1962/1963 (boks)|1962/1963]] | [[Sezon 1963/1964 (boks)|1963/1964]] | [[Sezon 1964/1965 (boks)|1964/1965]] | [[Sezon 1965/1966 (boks)|1965/1966]] | [[Sezon 1966/1967 (boks)|1966/1967]] | [[Sezon 1967/1968 (boks)|1967/1968]] | [[Sezon 1968/1969 (boks)|1968/1969]] | [[Sezon 1969/1970 (boks)|1969/1970]] | [[Sezon 1970/1971 (boks)|1970/1971]] | [[Sezon 1972/1973 (boks)|1972/1973]] | [[Sezon 1973/1974 (boks)|1973/1974]] | [[Sezon 1974/1975 (boks)|1974/1975]] | [[Sezon 1975/1976 (boks)|1975/1976]] | [[Sezon 1976/1977 (boks)|1976/1977]] | [[Sezon 1977/1978 (boks)|1977/1978]] | [[Sezon 1978/1979 (boks)|1978/1979]] | [[Sezon 1979/1980 (boks)|1979/1980]] | [[Sezon 1980/1981 (boks)|1980/1981]] | [[Sezon 1981/1982 (boks)|1981/1982]] | [[Sezon 1982/1983 (boks)|1982/1983]] | [[Sezon 1983/1984 (boks)|1983/1984]] | [[Sezon 1984/1985 (boks)|1984/1985]] | [[Sezon 1985/1986 (boks)|1985/1986]] | [[Sezon 1986/1987 (boks)|1986/1987]] | [[Sezon 1987/1988 (boks)|1987/1988]] | [[Sezon 1988/1989 (boks)|1988/1989]] | [[Sezon 1989 (boks)|1989]] | [[Sezon 1990 (boks)|1990]] | [[Sezon 1991 (boks)|1991]] | [[Sezon 1992 (boks)|1992]] | [[Sezon 1993 (boks)|1993]] | [[Sezon 1994 (boks)|1994]] | [[Sezon 1995 (boks)|1995]] | [[Sezon 1996 (boks)|1996]] | [[Sezon 1997 (boks)|1997]] | [[Sezon 1998 (boks)|1998]] | [[Sezon 1999 (boks)|1999]] | [[Sezon 2000 (boks)|2000]] | [[Sezon 2001 (boks)|2001]] | [[Sezon 2002 (boks)|2002]] | [[Sezon 2003 (boks)|2003]] | [[Sezon 2004 (boks)|2004]] | [[Sezon 2005 (boks)|2005]] | [[Sezon 2006 (boks)|2006]] | [[Sezon 2007 (boks)|2007]] | [[Sezon 2008 (boks)|2008]] | [[Sezon 2009 (boks)|2009]] | [[Sezon 2010 (boks)|2010]] | [[Sezon 2011 (boks)|2011]] | [[Sezon 2012 (boks)|2012]] | [[Sezon 2013 (boks)|2013]] | [[Sezon 2014 (boks)|2014]] | [[Sezon 2015 (boks)|2015]] | [[Sezon 2016 (boks)|2016]] | [[Sezon 2017 (boks)|2017]] | [[Sezon 2018 (boks)|2018]] | [[Sezon 2019 (boks)|2019]] | [[Sezon 2020 (boks)|2020]] | [[Sezon 2021 (boks)|2021]] | [[Sezon 2022 (boks)|2022]] | [[Sezon 2023 (boks)|2023]] | [[Sezon 2024 (boks)|2024]]
 +
=='''Zawodniczki i zawodnicy'''==
 +
[[Grafika:Rafał Pląder, Czesław Meus, Zuzanna Kaczmarczyk.jpg|400px|thumb|right|Rafał Pląder, Czesław Meus, Zuzanna Kaczmarczyk (2012).<br>Foto: Natalia [http://www.skwk.pl skwk.pl]]]
 +
*[[Zawodniczki (boks)|Zawodniczki]]
 +
*[[Zawodnicy (boks)|Zawodnicy]]
-
'''Michalczewski na Wiśle'''<br>
+
=='''Trenerzy'''==
-
13. grudnia 2007, 23:18
+
*[[Trenerzy (boks)|Trenerzy]]
-
W dniach 14-16 grudnia odbędzie się rozgrywany pod patronatem Prezydenta Miasta Krakowa Jacka Majchrowskiego bokserski XXVII Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły.
+
=='''Ważniejsze wydarzenia w dziejach sekcji'''==
 +
[[Grafika:Stadjon 1924-05-01b.jpg‎|thumb|right|200 px]]
 +
'''1924'''
 +
*'''Kwiecień'''. Na boisku Wisły odbywają się propagandowe "[[1924.04.21-22 Wewnętrzne zawody ciężkoatletyczne i bokserskie TS Wisła|zawody ciężkoatletyczne i bokserskie]]".'''Pierwsze udokumentowane występy bokserów Wisły'''…
 +
'''1927'''
 +
*'''Grudzień. Zawody propagandowe'''.
 +
**W wadze mieszanej występuje [[Gawlik]], który pokonuje Sworzeniowskiego z Cracovii (tenże „został w 3-ej rundzie zdyskwalifikowany za niedozwolone ciosy”.
 +
'''1928'''
 +
*'''Kwiecień. Mistrzostwa bokserskie Krakowa'''.
 +
**Startował w nich [[Gawlik]], ale nie wiemy z jakim skutkiem…
 +
'''1933'''
 +
*'''Styczeń. Założenie sekcji bokserskiej TS Wisła.'''
 +
**Zasila ją kilku zawodników z sekcji bokserskiej WKS. Wawel: [[„Mieczysławski”]], [[Mieczysław Żbik]], [[Stefan Żbik]], [[Stanisław Rudek]], [[Henryk Juszczyk]] i [[Jan Korzenici]].
 +
*'''25-26 marca. [[1933.03.25-26 Mistrzostwa Krakowa w boksie|Mistrzostwa Krakowa w boksie]].'''
 +
**Wisła wystawia w nich samych wychowanków , gdyż nowo pozyskani zawodnicy nie mogli oficjalnie występować w barwach Wisły przez 6 miesięcy. W finale występuje tylko jeden Wiślak:w wadze lekkiej [[Roman Francuz]] przegrywa na punkty z Kminem (Wawel).
 +
*'''Czerwiec. Według „Ikaca” sekcja bokserska Wisły liczy 50 „członków czynnych”.'''
 +
*'''16 września. Debiut Wisły w mistrzostwach okręgowych.'''. [[1933.09.16 Wawel Kraków - Wisła Kraków 10:6|Wawel-Wisła 10:6]].
 +
*'''10 grudnia. [[1933.12.10 Śląsk - Kraków 12:4|Zawody międzymiastowe Śląsk-Kraków]]. Wynik 12:4. ''' Debiut bokserów Wisły w reprezentacji naszego miasta.
 +
'''1934'''
 +
*'''2 lutego. Indywidualne mistrzostwa okręgowe.'''
 +
**Tytuł mistrzowski (pierwszy dla Wisły) zdobywa w wadze muszej [[Henryk Juszczyk]].
 +
*'''2-4 marca. [[1934.03.02-04 Indywidualne Mistrzostwa Polski w boksie. Poznań|Mistrzostwa Polski]]m Poznań.''' Debiut Wiślaków:
 +
**w wadze muszej [[Henryk Juszczyk]], pokonał na punkty Thura (Lwów), ale uległ Rotholcowi w następnej walce. Był to połfinał - '''oznaczałoby to pierwszy w historii brązowy medal w mistrzostwach dla Wiślaka'''...
 +
'''1935'''
 +
*'''3 marca. [[1935.03.03 Wisła Kraków - Warta Poznań 10:4|Zawody towarzyskie Wisła-Warta Poznań]] i sensacyjne zwycięstwo 10:4''', Kraków.
 +
*'''24 marca. [[1935.03.23-24 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie]].''' Do finałów dociera 4 Wiślaków, ale przegrywają swoje walki.
 +
'''1936'''
 +
*'''2 lutego. Zawody towarzyskie [[1936.02.02 Wisła Kraków - Krusche Ender 8:6|Wisła-Krusche-Ender 8:6]]'''.
 +
*'''29-30 marca-5 kwietnia. [[1936.03.30-04.05 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie]].'''
 +
**W finałach zdobywają tytuły mistrzowskie:
 +
***w wadze muszej [[Henryk Juszczyk]];
 +
***w wadze średniej [[Stefan Żbik]].
 +
*'''3 maja. Międzymiastowe zawody [[1936.05.03 Lwów - Kraków 12:4|Lwów-Kraków 12:4]]'''. Walczyli: w wadze lekkiej [[Jan Moszkowski]]; w wadze średniej [[Stefan Żbik]].
 +
*'''15 listopada. Drużynowe mistrzostwa okręgowe. [[1936.11.15 Wisła Kraków - Makkabi Kraków 16:0|Wisła-Makkabi 16:0]].''' Wisła zdobywa tytuł mistrzowski!!!
 +
*'''13 grudnia. Drużynowe Mistrzostwa Polski. [[1936.12.13 KSZO - Wisła Kraków 9:7|KSZO-Wisła 9:7]]''', Ostrowiec. Debiut Wisły na tym szczeblu rozgrywek…
 +
'''1937'''
 +
*'''3-4 kwietnia. [[1937.04.03-04 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]].''' Cztery tytuły mistrzowskie dla zawodników Wisły…
 +
*'''10-11 kwietnia. [[1937.04.10-11 Międzyokręgowe eliminacje do Mistrzostw Polski|Międzyokręgowe eliminacje do Mistrzostw Polski]]'''. W finałach z Wisły wygrywa jedynie w wadze półśredniej [[„Mieczysławski”]], uzyskując prawo uczestniczenia w Mistrzostwach Polski.
 +
*'''25 kwietnia. [[1937.04.24-25 Indywidualne Mistrzostwa Polski. Poznań|Indywidualne Mistrzostwa Polski]]''', Poznań.
 +
**w wadze półśredniej [[„Mieczysławski”]] w półfinale przegrywa z Kolczyńskim. '''Co oznacza brązowy medal, drugi w historii sekcji!!!'''
 +
'''1938'''
 +
*'''30 stycznia. Zawody międzymiastowe [[1938.01.30 Śląsk - Kraków 10:6|Śląsk-Kraków 10:6]]'''. Walczyło w barwach Krakowa 4 Wiślaków.
 +
*'''19-20 marca. [[1938.03.19-20 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]].''' Pięć tytułów mistrzowskich dla Wisły…
 +
*'''3 maja. [[1938.04.02-03 Międzyokręgowe eliminacje do Mistrzostw Polski Śląsk-Kraków-Łódź|Międzyokręgowe eliminacje do Mistrzostw Polski w grupie Śląsk-Kraków-Łódź]]''' kończą się przegranymi w finałach zawodników Wisły…
 +
*'''13 listopada. Drużynowe mistrzostwa okręgowe. [[1938.10.16 Wisła Kraków - Sokół Kraków 10:6|Wisła-Olsza 10:6]]. Wisła zdobywa tytuł mistrzowski !!!'''
 +
*'''27 listopada. Drużynowe Mistrzostwa Polski. [[1938.11.27 Wisła Kraków - LWS Lublin 10:6|Wisła-LWS Lublin 10:6]]'''.
 +
*'''4 grudnia. Drużynowe Mistrzostwa Polski. [[1938.12.04 Wisła Kraków - Warta Poznań 4:12|Wisła-Warta Poznań 4:12]]'''.
 +
*'''8 grudnia. Mecz międzymiastowy [[1938.12.08 Kraków - Śląsk 4:12|Kraków-Śląsk 4:12]]''' z udziałem 3 Wiślaków.
 +
'''1939'''
 +
*'''19 marca. [[1939.03.19 Wisła Kraków - Cracovia 15:1|Zawody towarzyskie Wisła-Cracovia 15:1]].''' Pierwsze w historii.
 +
*'''4-11 marca. [[1939.03.04-11 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]].''' Cztery tytuły mistrzowskie dla Wisły…
 +
*'''25-26 marca. [[1939.03.25-26 Eliminacje do Mistrzostw Polski Śląsk-Kraków-Łódź|Eliminacje do Mistrzostw Polski Śląsk-Kraków-Łódź]]''' kończą się przegranymi Wiślaków.
 +
*'''22 kwietnia. Zawody międzymiastowe [[1939.04.22 Kraków - Śląsk 2:14|Kraków-Śląsk 2:14]]''' z udziałem trzech Wiślaków.
 +
'''1946'''
 +
*'''17 marca. [[1946.03.16-17 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne Mistrzostwa Okręgowe]]'''. W finale z Wisły stanęło do walk najwięcej, bo 6 zawodników. Tytuły mistrzowskie zdobyli dla Wisły: [[Henryk Juszczyk]] i [[Stanisław Zienkiewicz]].
 +
*'''5 kwietnia. [[1946.04.04-07 Indywidualne Mistrzostwa Polski w boksie|Indywidualne Mistrzostwa Polski]]. ''' Pierwszy start Wiślaka w powojennych mistrzostwach. [[Stefan Żbik]] przegrał w wadze półciężkiej z Archackim w eliminacjach.
 +
'''1947'''
 +
*'''9 marca. [[1947.03.07-09 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]]'''. Trzy tytuły dla bokserów Wisły: [[Dudzik]], [[Matuła]] i [[Stanisław Staszkiewicz]].
 +
*'''13 kwietnia. [[1947.04.11-14 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Katowicach: w wadze półciężkiej [[Stefan Żbik]] przegrywa w półfinale z Drabkowskim.
 +
*'''17 maja. Zawody międzymiastowe [[1947.05.17 Kraków – Śląsk 5:11|Kraków - Śląsk 5:11]]'''. Z Wiślaków wygrywają swoje walki [[Marian Gromala]] i [[Diduła]], [[Kazimierz Kolut]] remisuje.
 +
'''1948'''
 +
*'''8 marca. [[1948.03.08 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]]'''. Tytuły mistrzowskie zdobywają: [[Marian Gromala]], [[Matuła]] i [[Władysław Ryś]].
 +
*'''10 kwietnia. [[1948.04.08-11 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Warszawie: w wadze średniej [[Matuła]] przegrywa w półfinale przez t.ko. w 3. rundzie z Zagórskim; w wadze półciężkiej [[Jan Pieniążek]] przegrywa w półfinale przez t.k.o. w 3. rundzie z Szymurą.
 +
*'''13 listopada. Drużynowe mistrzostwa okręgowe: [[1948.11.13 Wisła Kraków - Cracovia 7:9|Wisła Kraków - Cracovia 7:9]]'''. Co oznacza przegranie rywalizacji w mistrzostwach i utratę szans walki o I Ligę…
 +
'''1949'''
 +
*'''6 marca. [[1949.03.06 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]]'''. Tytuły mistrzowskie zdobywają: [[Henryk Wojtysiak]], [[Marian Gromala]], [[Matuła]] i [[Władysław Ryś]].
 +
*'''27 marca. Zawody międzymiastowe: [[1949.03.27 Lublin - Kraków 10:6|Lublin - Kraków 10:6]]'''. Z pięciu reprezentantów Wisły na ringu triumfują [[Marian Gromala]] i [[Władysław Ryś]].
 +
*'''10 kwietnia. Międzymiastowe zawody: [[1949.04.10 Wrocław - Kraków 11:5|Wrocław - Kraków 11:5]]'''. Punkty dla Krakowa z Wiślaków zdobywają [[Marian Gromala]] i [[Matuła]].
 +
*'''5 maja. [[1949.05.05 Indywidualne Mistrzostwa Polski w boksie|Indywidualne Mistrzostwa Polski]]''' we Wrocławiu. Do ćwierćfinału dochodzi jedynie [Władysław [[Ryś]].
 +
*'''13 listopada. Drużynowe mistrzostwa okręgowe: [[1949.11.13 Wisła Kraków - Garbarnia Kraków 8:8|Wisła Kraków - Garbarnia Kraków 8:8]]'''. Remis daje Wiśle tytuł mistrzowski i prawo do walki o wejście do II Ligi bokserskiej.
 +
'''1951'''
 +
*15 września. [[1951.09.10-16 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]. W ramach Spartakiady międzyzrzeszeniowej: [[Ryszard Chodorowski]] przegrywa w półfinale z Nogajskim.
 +
'''1952 '''
 +
*'''28 lipca Igrzyska Olimpijskie w Helsinkach:''' [[Leszek Kudłacik]] przegrywa w eliminacjach w pierwszej walce z Weissmanenem
 +
*'''21 września. [[1952.09.19-21 Spartakiada ZS Gwardia w boksie |Spartakiada ZS Gwardia]]'''. we Wrocławiu. Jedyny tytuł dla Krakowa zdobywa w wadze lekkopółśredniej [[Erwin Graff]].
 +
*'''Do 15 marca. [[1953.03.15 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Finały mistrzostw okręgowych]]'''. Wisła zdobyła 7 tytułów.
 +
'''1953 '''
 +
*'''28 marca [[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Poznaniu: w wadze półciężkiej [[Kazimierz Biel]] wygrywa w półfinale przez dyskwalifikację z Łysiakiem.
 +
*'''28 marca [[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Poznaniu: [[Leszek Kudłacik]] przegrał w półfinale z Drogoszem na punkty.
 +
*'''28 marca [[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Poznaniu: w wadze lekkopółśredniej [[Gerard Musiał]] przegrał w półfinale 1:2 z Karpińskim
 +
*'''28 marca [[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Poznaniu: w wadze średniej [[Franciszek Kraus]] w półfinale nie przystąpił do walki z powodu kontuzji ręki.
 +
*'''29 marca [[1953.03.23-29 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Poznaniu: [[Kazimierz Biel]] jako jedyny Wiślak walczył w finale, ale przegrał z Grzelakiem.
 +
*'''20 września. I liga: [[1953.09.20 Wisła Kraków – CWKS Warszawa 11:9|Wisła Kraków - CWKS Warszawa 11:9]]'''. Ligowy debiut.
 +
'''1954'''
 +
*'''22 lipca. [[1954.07.19-23 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]'''. W półfinale: w wadze lekkopółśredniej [[Leszek Kudłacik]] wypunktował Sulżyckiego
 +
**'''23 lipca finały: w wadze lekkopółśredniej [[Leszek Kudłacik]] zdobywa tytuł mistrzowski bez walki z powodu kontuzji rywala. W wadze półciężkiej [[Franciszek Kraus]] w walce o 3. miejsce wygrał walkowerem.
 +
*'''20 lutego I liga:[[ 1955.02.20 Wisła Kraków – Gwardia Gdańsk 13:7|Wisła Kraków - Gwardia Gdańsk 13:7]]'''. Wisła kończy ligę na drugim miejscu.
 +
*'''27 lutego. [[1955.02.25-27 Finały Bokserskich Mistrzostw Województwa Krakowskiego|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Trzy tytuły dla Wiślaków. Triumfują w swoich wagach: [[Leszek Kudłacik]], [[Ryszard Chodorowski]] i [[ Włodzimierz Biel]].
 +
'''1955'''
 +
*'''16-20 marca. [[1955.03.16-20 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Krakowie. Kraków.
 +
**19 marca. W półfinale: w wadze lekkopółśredniej [[Leszek Kudłacik]] pokonał Dampca II; [[Włodzimierz Biel]] przeważał w trakcie walki jednak dał się znokautować Pietroniowi.
 +
**20 marca. W finale wagi lekkopółśredniej [[Leszek Kudłacik]] wygrał na punkty z Pińskim i '''zdobył złoty medal'''.
 +
'''1956'''
 +
*'''5 marca. [[1956.03.02-05 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]]'''. W finałach triumfują: [[Teofil Kowalski]], [[Gerard Musiał]] i [[Franciszek Kraus]].
 +
*'''26 marca. [[1956.03.16-27 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' we Wrocławiu: w wadze piórkowej [[Teofil Kowalski]] przegrał w półfinalez Brychlikiem.
 +
'''1957'''
 +
*'''24 lutego.[[1957.02.22-24 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]]'''. W finale znalazł się tylko [[Teofil Kowalski]].
 +
*'''26 lipca. Zawody towarzyskie w boksie: [[1957.07.26 Wisła Kraków - Reprezentacja Słowacji 16:4|Wisła Kraków - Reprezentacja Słowacji 16:4]]. '''
 +
'''1958'''
 +
*'''23 lutego. [[1958.02.22-23 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]]'''. W finałach walczyło 4 Wiślaków.
 +
*'''29 marca. [[1958.03.24-31 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Łodzi: [[Teofil Kowalski]] wygrał jednogłośnie w półfinale z Kozakiem.
 +
*'''30 marca. [[1958.03.24-31 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]''' w Łodzi: [[Teofil Kowalski]] pokonał jednogłośnie w finale Szczepańskiego na punkty.
 +
'''1959'''
 +
*'''27 lutego-1 marca. [[1959.02.27-03.01 Indywidualne mistrzostwa okręgowe w boksie|Indywidualne mistrzostwa okręgowe]]'''. Pięć tytułów dla Wiślaków.
 +
*'''Od 15 marca. [[1959.03.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie |Mistrzostwa Polski]]'''.
 +
**21 marca. Półfinał: w wadze półśredniej [[Ludwik Ochman]] wygrywa z Żyłą; w wadze koguciej [[Teofil Kowalski]] przegrywa z Czapko z powodu kontuzji łuku brwiowego przez t.k.o.
 +
**22 marca. Finał: w wadze półśredniej [[Ludwik Ochman]] '''zdobył tytuł mistrzowski, pokonując Polaka prawym prostym. Miał wówczas 20 lat i był rewelacją mistrzostw.'''
 +
'''1960'''
 +
*'''24 kwietnia. [[1960.04.22-24 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]].''' W finałach walczyło tylko czterech Wiślaków.
 +
*'''21 maja. [[1960.05.16-22 Mistrzostwa Polski w boksie|31. Mistrzostwa Polski]]'''. Warszawa. [[Władysław Kaim]] przegrał w półfinale na punkty z Kiedrowskim, a [[Ludwik Ochman]] przegrał w półfinale na punkty z Misiakiem.
 +
*'''8 października. III liga: [[1960.10.08 Wisła Kraków - Cracovia 19:1|Wisła Kraków - Cracovia 19:1]]'''. Najwyższa wygrana w historii derbowych pojedynków...
 +
'''1961'''
 +
*'''18-23 kwietnia. [[1961.04.18-23 Mistrzostwa Polski w boksie|32. Mistrzostwa Polski]]'''. Wrocław.
 +
**22 kwietnia: [[Władysław Kaim]] przegrał w półfinale z Szczepańskim na punkty.
 +
**23 kwietnia: [[Teofil Kowalski]] wygrał w finale 3:2 z Dzienisem i '''zdobył tytuł mistrzowski.'''
 +
'''1962'''
 +
*'''18 lutego. [[1962.02.16-18 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Pięciu Wiślaków walczyło w finałach.
 +
*'''17 marca [[1962.03.12-18 Mistrzostwa Polski w boksie|33. Mistrzostwa Polski]]''': [[Teofil Kowalski]] przegrał w półfinale na punkty z Dzienisem.
 +
'''1963'''
 +
*'''30 czerwca.[[1963.06.28-30 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Pięciu Wiślaków walczyło ze zmiennym szczęściem w finałach.
 +
*'''20 lipca 1963.07.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|34. Mistrzostwa Polski]]''': [[Teofil Kowalski]] i [[Kazimierz Loranc]] docierają do ćwierćfinałów.
 +
*'''21 lipca [[1963.07.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|34. Mistrzostwa Polski]]''': [[Władysław Kaim]] w półfinale przegrał na punkty z Rybskim.
 +
'''1964'''
 +
*'''11 lipca [[1964.07.05-12 Mistrzostwa Polski w boksie|Mistrzostwa Polski]]''' w Bydgoszczy. [[Wiesław Fąfara]] uległ w półfinale Kulejowi walkowerem.
 +
'''1965'''
 +
*'''21 marca. [[1965.03.20-21 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Trzech Wiślaków dociera do finałów.
 +
*'''10 kwietnia. [[1965.04.05-11 Mistrzostwa Polski w boksie|36. Mistrzostwa Polski]]''' w Krakowie: [[Kazimierz Loranc]] w półfinale przegrał na punkty z Kaczyńskim.
 +
'''1966'''
 +
*'''22-24 kwietnia. [[1966.04.22-24 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. W finałach jedyny tytuł dla [[Wiesław Fąfara|Fąfary]].
 +
'''1967'''
 +
*'''13 kwietnia. [[1967.04.11-13 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' we Włocławku. W wadze do 75 kg triumfował [[Andrzej Surówka]].
 +
*'''24 września. [[1967.09.22-24 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Cztery tytuły mistrzowskie dla zawodników Wisły.
 +
*'''20 października. [[1967.10.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|38. Mistrzostwa Polski]]''' w Łodzi. Najdalej dociera w wadze do 67 kg [[Wiesław Fąfara]] - w ćwierćfinale przegrał przez t.k.o. w 3. rundzie z Kucznierzem.
 +
'''1968'''
 +
*'''10 marca. [[1968.03.08-10 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Sześciu Wiślaków dotarło do finałów.
 +
'''1969'''
 +
*'''27 marca. [[1969.03.23-30 Mistrzostwa Polski w boksie|40. Mistrzostwa Polski]]''' w Mielcu. Najdalej, bo do ćwierćfinałów dociera w wadze do 57 kg [[Franciszek Czaczyk]] - w ćwierćfinale przegrał na punkty z Prochoniem.
 +
'''1970'''
 +
*'''13 kwietnia. [[1970.04.11-13 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Do finału dostało się 4 zawodników Wisły.
 +
*'''2 maja. [[1970.04.26-05.03 Mistrzostwa Polski w boksie|41. Mistrzostwa Polski]]''' w Opolu. W wadze do 63,5 kg [[Grzegorz Bohosiewicz]] przegrał w półfinale przez dyskwalifikację w 3. rundzie z Kulejem.
 +
'''1972'''
 +
*'''19 lutego. [[1972.02.17-19 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Czterech Wiślaków dociera do finałów.
 +
*'''22 kwietnia. [[1972.04.16-23 Mistrzostwa Polski w boksie|43. Mistrzostwa Polski]]''' w Nowej Hucie: W półfinałach przegrywają w wadze lekkiej [[Kazimierz Pieniążek]] z Gałązką na punkty, a w wadze piórkowej [[Franciszek Czaczyk]] z Prochoniem przez t.k.o. w 1. rundzie.
 +
[[Grafika:Plakat promujący nabór do sekcji bokserskiej.jpg|250px|right|thumb|Współczesny plakat promujący nabór do sekcji bokserskiej]]
 +
'''1973'''
 +
*'''4 lutego. [[1973.02.02-04 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Pięć tytułów mistrzowskich dla Wisły.
 +
*'''18 marca. Kończą się [[1973.03.11-18 Mistrzostwa Polski w boksie|44. Mistrzostwa Polski]]'''. Łódź. Tylko do ćwierćfinałów docierają [[Marian Samuś]], [[Kazimierz Pieniążek]] i [[Grzegorz Bohosiewicz]].
 +
'''1974'''
 +
*'''1 marca. [[1974.02.28-03.03 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Do finałów dociera pięciu Wiślaków.
 +
*'''30 marca. [[1974.03.24-31 Mistrzostwa Polski w boksie|45. Mistrzostwa Polski]]''': W wadze do 63,5 kg [[Grzegorz Bohosiewicz]] przegrał w półfinale przez t.k.o. w 3. rundzie z Jakubowskim; w wadze do 67 kg [[Kazimierz Lewandowski]] przegrał w półfinale przez t.k.o. w 2. rundzie z Rybickim.
 +
'''1975'''
 +
*'''23 lutego. [[1975.02.21-23 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Trzy tytuły dla Wiślaków.
 +
*'''15 marca. [[1975.03.09-16 Mistrzostwa Polski w boksie|46. Mistrzostwa Polski]]''' we Wrocławiu: w wadze do 51 kg [[Walerian Dusik]] w półfinale przegrał przez t.k.o. w 3. rundzie z Strasburgerem.
 +
'''1976'''
 +
*'''28 marca. [[1976.03.26-28 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Sześć tytułów mistrzowskich dla Wiślaków.
 +
*'''10 kwietnia. [[1976.04.09-11 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie do lat 20|Mistrzostwa Polski juniorów w boksie do lat 20]]''' w Gorlicach: w wadze do 51 kg [[Walerian Dusik]] zdobył brązowy medal.
 +
*'''8 maja. [[1976.05.02-09 Mistrzostwa Polski w boksie|47. Mistrzostwa Polski]]''' w Poznaniu: w wadze do 71 kg [[Kazimierz Lewandowski]] przegrał w półfinale na punkty z Zakrzewskim.
 +
*'''19 grudnia. Kończy się [[1976.12.18-19 Międzynarodowy Turniej Bokserski o „Złotą Rękawicę Wisły"|Międzynarodowy Turniej Bokserski o „Złotą Rękawicę Wisły"]]'''. Cztery tytuły dla Wiślaków.
 +
'''1977'''
 +
*'''2 kwietnia. [[1977.03.27-04.03 Mistrzostwa Polski w boksie|48. Mistrzostwa Polski]]''' w Sosnowcu: w wadze do 75 kg [[Antoni Poniedziałek]] przegrywa w półfinale na punkty z Janowskim 0:5.
 +
*'''25 lipca. [[1977.07.20-26 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Łodzi: w wadze do 75 kg brązowy medal zdobywa [[Stanisław Sumara]].
 +
'''1978'''
 +
*'''18 marca. [[1978.03.12-19 Mistrzostwa Polski w boksie|49. Mistrzostwa Polski]]''' w Krakowie: w wadze do 63,5 kg [[Kazimierz Pieniążek]] przegrywa w półfinale na punkty 0:5 z Janowskim; w wadze do 71 kg [[Kazimierz Lewandowski]] przegrywa w półfinale na punkty 0:5 z Rybickim.
 +
**19 marca: w wadze do 51 kg [[Antoni Chorabik]] ulega w finale Zapartowi na punkty 0:5.
 +
'''1979'''
 +
*'''27 lipca. [[1979.07.21-28 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]] '''w Chojnicach: w wadze do 57 kg [[Cezary Rowiński]] przegrywa w półfinale. Tak samo w wadze do 67 kg [[Bogusław Hojoł]].
 +
'''1980'''
 +
*'''10 maja. Kończą się [[1980.05.03-10 Mistrzostwa Polski w boksie|51. Mistrzostwa Polski]]''' w Gdańsku: najdalej z Wiślaków dochodzi w wadze do 81 kg [[Krzysztof Kaszuba]] - przegrywa w ćwierćfinale.
 +
*'''9 maja. [[1980.05.06-10 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Częstochowie: w wadze do 75 kg [[Wiesław Urban]] zdobywa brązowy medal.
 +
*'''22 września. Turniej bokserski juniorów w Oświęcimiu: [[Wiesław Urban]] najlepszym zawodnikiem turnieju.'''
 +
'''1981'''
 +
*'''15 lutego. [[1981.02.13-15 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Z Wiślaków triumfował [[Marian Czech]].
 +
*'''22 marca. Kończą się [[1981.03.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|52. Mistrzostwa Polski]]''' w Zabrzu: w ćwierćfinałach odpadli w wadze do 63,5 kg [[Marian Czech]], a w wadze do 67 kg [[Edward Maj]].
 +
'''1982'''
 +
*'''4 kwietnia.[[1982.04.02-04 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Trzy tytuły mistrzowskie dla zawodników Wisły.
 +
*'''12 czerwca. [[1982.06.06-13 Mistrzostwa Polski w boksie do lat 19|Mistrzostwa Polski w boksie do lat 19]]''' w Zamościu: w wadze do 48 kg [[Bogdan Korbiel]] przegrywa w półfinale 0:5 z Sakowskim, a w wadze do 75 kg [[Wiesław Urban]] przegrywa w półfinale 0:5 z Wieczorkiem.
 +
*'''10 lipca. [[1982.07.03-10 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Dębicy: w wadze +81 kg [[Paweł Tomczyk]] wygrywa w finale przez rsc w 3. rundzie z Szycikiem.
 +
*'''26 września. Kończą się [[1982.09.19-26 Mistrzostwa Polski w boksie|53. Mistrzostwa Polski]]''' w Poznaniu. Najdalej w mistrzostwach, bo do ćwierćfinału w wadze do 81 kg dociera [[Krzysztof Kaszuba]].
 +
'''1983'''
 +
*'''6 marca. [[1983.03.03-06 Mistrzostwa okręgowe w boksie|Mistrzostwa okręgowe]]'''. Sześć tytułów mistrzowskich dla Wisły.
 +
*'''20 marca. [[1983.03.13-20 Mistrzostwa Polski w boksie|54. Mistrzostwa Polski]]''' w Warszawie: w wadze do 71 kg [[Edward Maj]] w finale ulega 0:5 Kozłowskiemu.
 +
*'''7-15 maja. XXV Mistrzostwa Europy w Warnie'''. [[Edward Maj]] (waga lekkośrednia) przegrał pierwszą walkę w eliminacjach z Takowem.
 +
'''1984'''
 +
*'''19 maja. [[1984.05.13-20 Mistrzostwa Polski w boksie|55. Mistrzostwa Polski]]''' w Słupsku: w wadze do 71 kg [[Edward Maj]] przegrywa w półfinale 0:5 z Krysiakiem. W wadze do 91 kg [[Zenon Kruszyna]] przegrywa w półfinale walkowerem z G. Skrzeczem.
 +
*'''15 lipca. [[1984.07.08.15 Mistrzostwa Polski junioróww boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Poznaniu: w wadze do 63,5 kg [[Jacek Ziobro]] przegrywa w finale z Reutem 0:5.
 +
'''1985'''
 +
*'''25 maja-2 czerwca. XXVI Mistrzostwa Europy w Budapeszcie'''. [[Dariusz Czernij]] (waga lekkopółśrednia) przegrał pierwszą walkę w eliminacjach z Ilie.
 +
*'''22 września. [[1985.09.15-22 Mistrzostwa Polski w boksie|56. Mistrzostwa Polski]] '''we Wrocławiu: w wadze do 63,5 kg [[Dariusz Czernij]] pokonał w finale Gajdę 4:1.
 +
*'''24 listopada. II liga: [[1985.11.24 Wisła Kraków - Górnik Knurów 12:6|Wisła Kraków - Górnik Knurów 12:6]]'''. Oznacza to utrzymanie w II Lidze.
 +
'''1986'''
 +
*'''23 marca. [[1986.03.16-23 Mistrzostwa Polski w boksie|57. Mistrzostwa Polski]]''' w Gdańsku: w wadze do 60kg [[Tomasz Winiarski]] przegrał w finale 0:5 z Rychłowskim.
 +
'''1987'''
 +
*'''27 sierpnia. Kończą się [[1987.08.23-27 Mistrzostwa Polski w boksie|58. Mistrzostwa Polski]]''' w Krakowie. Z Wiślaków najdalej dochodzi w wadze do 63,5 kg [[Tomasz Winiarski]] - w ćwierćfinale przegrał z Możdżeniem 0:5.
 +
*'''13 maja Puchar Polski w boksie''': w wadze do 81 kg [[Krzysztof Rojek]] przegrał w półfinale z Czerniakiem.
 +
'''1988'''
 +
*'''14 maja. [[1988.05.08-14 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Olsztynie: w wadze do 51 kg [[Maciej Tańcula]] w finale przegrał przez rsc w 1. rudzie z Dąbrowskim.
 +
'''1989'''
 +
*'''19 maja. Kończą się [[1989.15.13-19 Mistrzostwa Polski w boksie|60. Mistrzostwa Polski]]''' w Łodzi. Do ćwierćfinałów dochodzą w wadze do 71 kg [[Marek Drąg]], a w wadze do 75 kg [[Jacek Jezioro]].
 +
*'''20 maja [[1989.05.14-21 Mistrzostwa Polski w boksie do lat 19|Mistrzostwa Polski w boksie do lat 19]]''' w Kaliszu: w wadze do 57 kg [[Edward Celak]] przegrał w półfinale z Lianą 0:5.
 +
*'''21 maja [[1989.05.14-21 Mistrzostwa Polski w boksie do lat 19|Mistrzostwa Polski w boksie do lat 19]]''' w Kaliszu: w wadze do 67 kg [[Marcin Bogunia]] przegrał w finale walkowerem z Strugałą.
 +
*'''29 lipca. [[1989.07.22-29 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Ostrowcu Świętokrzyskim: w wadze do 54 kg [[Maciej Tańcula]] przegrał w finale 0:5 z Bielskim; w wadze do 81 kg [[Krzysztof Rojek]] wygrał w finale 4:1 z Kamińskim.
 +
'''1990'''
 +
*'''4 marca. [[1990.03.01-04 Mistrzostwa Polski w boksie do lat 20|Mistrzostwa Polski w boksie do lat 20]]''' we Włocławku: w wadze do 60 kg [[Edward Celak]] pokonał w finale Szeflera 5:0.
 +
*'''25 marca. Kończą się [[1990.03.22-25 Mistrzostwa Polski w boksie|61. Mistrzostwa Polski]]''' w Jastrzębiu. Najdalej z Wiślaków w wadze do 60 kg dociera [[Edward Celak]] - przegrał w ćwierćfinale ze Snarskim 0:5.
 +
*'''20 maja. [[1990.05.17-20 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Zamościu: w wadze do 81 kg [[Krzysztof Rojek]] wygrał w finale z Diakowskim.
-
Tegoroczna rywalizacja odbędzie się w trzech kategoriach wiekowych: młodzieżowców, kadetów i juniorów. Po zakończeniu zmagań turniejowych odbędą się pojedynki seniorów, z których najbardziej ciekawie zapowiada się walka Krzysztofa Głowackiego z Kazachem polskiego pochodzenia Tomaszem Nawrockim. Największą atrakcją dla kibiców powinna być wizyta Dariusza Michalczewskiego. Zapowiedział on swoją obecność podczas walk finałowych w niedzielę.
+
'''1992'''
 +
*'''3 października [[1992.10.01.04 Mistrzostwa Polski kadetów w boksie|Mistrzostwa Polski kadetów w boksie (do 16 lat)]]''' w Wieliczce: w wadze do 54 kg [[Adam Grabski]] przegrał w półfinale z Gerką przez rsc w 1. rundzie.
 +
**4 października: w wadze do 60 kg [[Marcin Komoński]] pokonał w finale Chelińskiego 5:0.
 +
'''1993'''
 +
*'''14 listopada. [[1993.11.11-14 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' we Wrocławiu: w wadze do 54 kg [[Janusz Kornaś]] przegrał w finale z Zeganem 0:5.
 +
*'''28 listopada. [[1993.11.25-28 Mistrzostwa Polski kadetów w boksie|Mistrzostwa Polski kadetów]]''' w Bytomiu: w wadze do 71 kg [[Bogdan Koniuszy]] przegrał w finale z Nyczem 1:4.
 +
*'''27 listopada [[1993.11.25-28 Mistrzostwa Polski kadetów w boksie|Mistrzostwa Polski kadetów]] w Bytomiu: w wadze do 81 kg [[Paweł Ratoń]] przegrał w półfinale z Łyszkowskim przez rsc w 2. rundzie.
 +
'''1994'''
 +
*'''28 maja [[1994.05.26-29 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]] we Włocławku: w wadze do 75 kg [[Bogdan Koniuszy]] przegrał w półfinale z Kieliszkiem przez rsc w 3. rundzie.
 +
**29 maja: w wadze do 60 kg [[Adam Grabski]] przegrał w finale z Derlatką 1:4.
 +
'''1995'''
 +
*'''19 maja. [[1996.05.12-19 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Jastrzębiu: w wadze do 60 kg [[Jarosław Francuz]] przegrał w finale z Woźniakiem 0:5.
 +
*'''20 maja. [[1995.05.15-21 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Dzierżoniowie: w wadze do 75 kg [[Bogdan Koniuszy]] przegrał w półfinale z Kieliszkiem 0:7.
 +
'''1997'''
 +
*'''15 marca. [[1997.03.13-16 Mistrzostwa Polski w boksie do lat 20|Mistrzostwa Polski w boksie do lat 20]]''' w Bytomiu: w wadze do 75 kg [[Bogdan Koniuszy]] przegrał w półfinale z Kuziemskim 0:5.
 +
'''1998'''
 +
*'''16 maja. [[1998.05.12-17 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Krakowie: w wadze do 67 kg [[Piotr Maj]] przegrał w półfinale ze Zwaryczem 0:5.
 +
'''1999'''
 +
*'''27 marca. [[1999.03.23-28 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Świdnicy: w wadze do 81 kg [[Grzegorz Soszyński]] przegrał w półfinale z Wytykiem 2:3.
 +
*'''23 października. [[1999.10.19-23 Mistrzostwa Polski w boksie do lat 20|Mistrzostwa Polski w boksie do lat 20]]''' w Libiążu: w wadze do 75 kg [[Sławomir Francuz]] pokonał w finale Jankowskiego 4:1.
 +
'''2000'''
 +
*'''25 marca. [[2000.03.22-26 Mistrzostwa Polski juniorów w boksie|Mistrzostwa Polski juniorów]]''' w Grudziądzu: w wadze do 67 kg [[Mateusz Rusek]] przegrał w półfinale Migaczewem przez rsc w 2. rundzie. W wadze do 91 kg [[Jakub Zakrzewski]] przegrał w półfinale z Malujdą 1:4.
 +
'''2001'''
 +
*'''5 maja. [[2001.04.30-05.06 Mistrzostwa Polski kadetów w boksie|Mistrzostwa Polski kadetów]]''' w Świdnicy: w wadze do 77 kg [[Sebastian Adamski]] przegrał w półfinale z Radomskim przez rsc w 2. rundzie.
 +
*'''17 kwietnia. Podczas bokserskich mistrzostw Polski juniorów w Lesznie''' po "złoto" sięgnął [[Andrzej Wawrzyk]], który w finale w kat. 91 kg pokonał Michała Jabłońskiego.
-
wislakrakow.com
+
=='''Międzynarodowy Turniej Bokserski o „Złotą Rękawicę Wisły"'''==
-
(TS Wisła)
+
[[Grafika:XXIX Międzynarodowy Turniej o Złotą Rękawicę Wisły2.jpg|right|400px|thumb|Złota Rękawica Wisły]]
 +
*[[Międzynarodowy Turniej Bokserski o „Złotą Rękawicę Wisły"]]
 +
=='''Działacze'''==
 +
===Działacze sekcji w okresie przedwojennym===
 +
*[[Stanisław Rudek]] - sekundant i społeczny trener pierwszej w dziejach drużyny, zginął w Oświęcimiu;
 +
*[[Stanisław Brodzki]] - pierwszy sekretarz sekcji;
 +
*[[Dobrzański]] - skarbnik sekcji;
 +
*[[Mieczysław Stawiarczyk]] - członek zarządu sekcji;
 +
*[[J. Bogdanowicz]] - członek zarządu sekcji;
 +
*[[Klemens Bogdanowicz]] - członek zarządu sekcji;
 +
===Opiekunowie i kierownicy sekcji w latach 60-tych===
 +
*mjr [[Witold Kaszkur]], kpt. [[Fiałkowski]], kpt. [[Pestka]], płk [[Władysław Kubicki]], kpt. [[St.Florek]], por. [[Władysław Sasuła]].
-
'''Złota rękawice Wisły dla Gajewskiego'''<br>
+
==Przeciwnicy Wisły==
-
16. grudnia 2007, 23:52
+
-
XXVII Międzynarodowy Turniej Bokserski o Złotą Rękawicę Wisły przeszedł do historii. Wzięło w nim udział 64 zawodników z 18 klubów. Pięściarze Białej Gwiazdy zaprezentowali się poprawnie, wygrywając w trzech kategoriach - uczynili to Adrian Ozymko, Marcin Błaszczuk oraz Sebastian Stelmach.
+
==Relacje prasowe==
-
Najbardziej efektowne było zwycięstwo tego ostatniego, który swoją walkę wygrał w trzeciej rundzie przez RSC. W nagrodę za odważny i ładny dla oka boks został wybrany najlepszym zawodnikiem z Krakowa. Najlepszym technikiem turnieju został wybrany zawodnik z Ukrainy Illia Zehuravel, zaś nagrodę główną otrzymał Dawid Gajewski z PM Tarnów. Stoczył on w zawodach dwie walki, z których pierwszą wygrał przed czasem, a drugą jednogłośnie na punkty. Złote Rękawice otrzymał z rąk wielokrotnego mistrza świata w boksie zawodowym, Dariusza Michalczewskiego.
 
-
Nasz były czempion, podczas konferencji prasowej, potwierdził informację o powrocie na ring. Na razie na jedną walkę, którą ma stoczyć w maju przyszłego roku z Graziano Rocchigianim. Odnosząc się do wielkiego zainteresowania, jakim cieszy się ten pojedynek, wyraził opinię, że boks zawodowy przeżywa kryzys. Skoro bowiem walka dwóch niemłodych już bokserów budzi tak wielkie emocje, oznaczać to może tylko jedno – pięściarze młodszego pokolenia nie mają do zaoferowania nic lepszego niż starzy mistrzowie.
+
===Echo Krakowa. 1986, nr 203 (17/19 X) nr 12249===
 +
[[Grafika:Echo 1986-10-17.jpg‎|thumb|right|200 px]]
-
„Tiger” chciałby zmieniać ten wizerunek. Najpierw poprzez odnowienie siły polskiego boksu amatorskiego. Jego marzeniem jest zbudowanie silnej reprezentacji na Igrzyska w Londynie w 2012 roku. W tym celu jego Fundacja „Równe Szanse” będzie przyznawała najbardziej uzdolnionym bokserom specjalne stypendia. Pierwszych dziesięć z nich zostanie ustanowionych na specjalnej gali w Oświęcimiu, która odbędzie się 26 stycznia 2008 roku. Docelowo, pomocą ma być objętych trzydziestu pięściarzy. Być może znajdą się wśród nich zawodnicy Białej Gwiazdy? Kto wie? Potencjał Stelmacha czy Ozymki pokazuje, że nie są oni w tej rywalizacji bez szans.
+
POCZĄTKI wiślackiego boksu przypadają na koniec 1932. r. Wtedy to, między innymi za sprawą Klemensa Bogdanowicza i Mieczysława Stawiarczyka, przystąpiono w Wiśle do zakładania sekcji bokserskiej. Jej pierwszym sekundantem i społecznym trenerem był Stanisław Rudek, który zginął w oświęcimskiej „fabryce śmierci” w 1941 r. Przed wojną czołowymi pięściarzami Wisły byli: Henryk Juszczyk, Karol Kończyk.
-
wislakrakow.com
+
Jan Korzenici, Adam Mach, Mieczysław Pietrzykowski, Stanisław Zienkiewicz i Stefan Żbik. Przede wszystkim dzięki nim sekcja bokserska Wisły dzierżyła w latach 1936—1939 tytuł drużynowego mistrza Krakowa.
-
(TS Wisła / Dariusz Zastawny)
+
 +
Z dużym trudem gromadzony dobytek sekcji uległ jednak zniszczeniu w czasie wojny. Mimo to pięściarze Wisły wznowili swoją działalność zaraz po wyzwoleniu, przy czym o kostiumy i buty zawodnicy postarali się sami, zaś pieniądze na wynajem sali i zakup niezbędnego sprzętu treningowego zebrali wśród siebie ich najwierniejsi sympatycy.
-
'''Dwa ciosy i po medalu'''
+
Dzięki temu sekcja bokserska Wisły już niebawem, fetowała kolejne sukcesy, zdobywając w latach 1954 i 1955 tytuł drużynowego wicemistrza Polski! W wiślackim zespole występowali wtedy tej klasy pięściarze, co trzykrotny mistrz Polski w wadze lekkopółśredniej, olimpijczyk z Helsinek Leszek Kudłacik i dwukrotny mistrz kraju w wadze koguciej Teofil Kowalski, a także Kazimierz Biel, Włodzimierz Biel, Henryk Brzeziński. Ryszard Chodorowski, Franciszek Kraus i Gerard Musiał. Aliści po okresie sukcesów, przyszedł czas pewnych niepowodzeń, zażegnanych jednak w połowie lat sześćdziesiątych. Zarząd sekcji postawił wówczas na masowe szkolenie młodych adeptów pięściarstwa...
-
Pięściarz Wisły Piotr Filuś był o krok od zdobycia medalu mistrzostw Polski seniorów. Nasz zawodnik występujący w wadze superciężkiej (powyżej 91 kg) stoczył dwa trudne i wyrównane pojedynki, z których wygrał niestety tylko jeden.
+
Mniej więcej w tym samym czasie, zachęcony przez swego ojca, byłego futbolistę lwowskiej Pogoni, niejaki JERZY PIOTR BOHOSIEWICZ. młodzian już parunastoletni, kopał piłkę w wielickim Górniku, w skrytości ducha marząc oczywiście o światowej karierze, jako że akurat odbywał się angielski Mundial. Ostatecznie jednak, wzorem starszego brata Grzegorza, późniejszego medalisty pięściarskich mistrzostw Polski oraz absolwenta UJ i oficera MSW, Piotr Bohosiewicz został w 1968 roku członkiem sekcji bokserskiej Wisły, w barwach której stoczył. około 100 walk, wyróżniając się bardzo dobrym wyszkoleniem technicznym Czterokrotnie występował w reprezentacji Polski juniorów, zaś jako młodzieżowiec między innymi walczył w finale międzynarodowego turnieju w Schwerinie ze znakomitym Richardem Nowakowskim z NRD, ulegając mu jednak na punkty.
-
W pierwszej swej walce miał nie lada rywala, byłego reprezentanta Polski juniorów, silnego jak tur Marcina Brzeskiego (Budowlani Płońsk). Bój był niezwykle zacięty, ale to Filuś był bokserem szybszym i posiadał optyczną przewagę przez wszystkie trzy rundy. Na szczęście znalazło to odzwierciedlenie w wyniku - nasz bokser wygrał 7:5 i był w ósemce najlepszych bokserów w kraju.
+
Równocześnie ze swoją bokserską przygodą. Piotr Bohosiewicz sposobił się do przyszłego życia zawodowego. W roku 1980 uzyskał w miejscowej AWF dyplom magistra wychowania fizycznego, po czym w tymże roku rozpoczął pracę nauczyciela wf w Zespole Szkół Gastronomicznych w Nowej Hucie. Tu też dość szybko sięgnął po swoje pierwsze, zawodowe sukcesy. Jego uczniowie okazali się niebawem najlepszymi lekkoatletami w szkolnej rywalizacji dzielnicowej, a dwa lata temu zdobyli wicemistrzostwo szkół naszego województwa w piłce nożnej, Dziś ZSG uchodzi za jedną z najbardziej usportowionych szkół w Nowej Hucie. W dużej mierze jest to zasługa mgra Piotra Bohosiewicza, wuefisty z wiślackim rodowodem bokserskim, autentycznego entuzjasty swojej pracy, a także opiekuna Szkolnej Komendy OHP i członka Zarządu Dzielnicowego SZS.
-
W walce o medal spotkał się z Michałem Jabłońskim z Rzeszowa. Podobnie jak w pierwszym pojedynku, także i tym razem potyczka była bardzo wyrównana. Piotrek prowadził 1:0, potem przegrywał 1:2, by przed decydującym starciem remisować 4:4. W ostatniej rundzie przez 2,5 minuty żaden z ciosów nie znalazł odzwierciedlenia na maszynkach sędziów punktowych. I wtedy rywal wyprowadził dwa ciosy, które tym razem znalazły uznanie w oczach arbitrów. Na odrabianie strat zabrakło już czasu i medalowe marzenia Piotrka tym razem nie spełniły się. Występ naszego zawodnika trzeba wszelako uznać za więcej niż poprawny.
+
RYSZARD WASZTYL
-
wislakrakow.com
 
-
(TS Wisła)
 
-
'''Dobre walki Nalepy i Kierepki '''
 
-
Ze zmiennym szczęściem walczyli zawodnicy Wisły podczas kolejnej „Soboty bokserskiej”. Nie zawiodła, jak zwykle, Patrycja Nalepa. która swoją walkę wygrała w sposób bezdyskusyjny.
+
{| width="780px" border="0" cellpadding="5" cellspacing="0" align="center"
 +
|-
 +
|[[Grafika:Piłka nożna ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Piłka nożna ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Koszykówka ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Gimnastyka ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Pływanie ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Strzelectwo ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Judo ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Zapasy ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Siatkówka ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Brydż ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Szachy ikona.jpg|55px]]
 +
|[[Grafika:Inne sekcje ikona.jpg|55px]]
 +
|-
 +
|[[Portal: Piłka nożna|Piłka nożna]]
 +
|[[Futsal]]
 +
|[[Portal: Koszykówka|Koszykówka]]
 +
|[[Portal: Gimnastyka|Gimnastyka]]
 +
|[[Pływanie Masters|Pływanie]]
 +
|[[Strzelectwo]]
 +
|[[Judo]]
 +
|[[Zapasy]]
 +
|[[Portal: Siatkówka|Siatkówka]]
 +
|[[Brydż]]
 +
|[[Szachy]]
 +
|[[Zamknięte sekcje|Inne]]
 +
|}
-
Przez RSC w II rundzie zwyciężył w swoim pojedynku Bartosz Kierepka, zaś pozostali dwaj startujący wiślacy, Szymon Domoń i Mateusz Basza, ponieśli porażki. Łącznie na ringu przy ul. Reymonta stoczono 24 walki, utrzymując wysoką frekwencję z poprzednich zawodów.
 
-
TS Wisła
+
[[Kategoria: Boks]]
-
[[Kategoria:Boks]]
+
[[Kategoria:Tłumaczenie - wolontariat|Tłumaczenie - wolontariat]]

Aktualna wersja

Spis treści

Dzieje sekcji bokserskiej w TS Wisła (1933-2006)

(tekst pochodzi z oficjalnej strony TS Wisła - tswisla.pl)

Odwaga. To cecha, która musi charakteryzować wszystkich sportowców. Wszelako w odniesieniu do tych, którzy uprawiają sporty walki, a boks w szczególności, nabiera ona kardynalnego znaczenia. O ile bowiem w innych dyscyplinach sportu „śmiałości” w stosunku do przeciwnika można nabrać w trakcie trwania zawodów, o tyle w boksie może nie być na to czasu. Ileż to bowiem razy dla pięściarza, który wychodził do ringu przestraszony, runda pierwsza była zarazem ostatnią.

Bokserzy lata trzydzieste
Bokserzy lata trzydzieste

O tym, że bojaźń była i jest dla bokserów Wisły uczuciem obcym, świadczy ich ponad siedemdziesięcioletnia historia. Sekcja powstała w styczniu 1933 roku, a już 25 marca tegoż roku wiślacy wystartowali w mistrzostwach Krakowa. Udało im się w tych zawodach wygrać trzy pojedynki eliminacyjne, jednak żadnego tytułu mistrzowskiego nie wywalczyli. Już jednak rok później dwa mistrzowskie pasy stały się ich własnością.

Po zakończeniu II Wojny Światowej, bokserzy Wisły błyskawicznie reaktywowali swoją działalność. Już w roku 1946 okazali się najlepsi w Krakowie, a na mistrzowskim tronie utrzymywali się nieprzerwanie do roku 1950.

Rok 1953 był szczególny nie tylko dla polskiego, ale także dla wiślackiego boksu. Przede wszystkim, wiślacy – wzmocnieni m.in. byłym mistrzem Polski Gerardem Musiałem – awansowali do pierwszej ligi w rozgrywkach drużynowych. Po wtóre, zebrali bardzo bogaty plon w indywidualnych mistrzostwach naszego kraju (składały się na niego: srebrny medal Kazimierza Biela oraz brązowe Leszka Kudłacika, Franciszka Krausa i Włodzimierza Biela). I wreszcie po trzecie, przybyły – rok wcześniej – na studia prawnicze pewien młodzian z Przemyśla, coraz lepiej radził sobie w konfrontacji z bardziej doświadczonymi bokserami. Tym młodym człowiekiem był Teofil Kowalski, późniejsza legenda wiślackiego boksu.

‎
Fragment walki bokserskiej, lata 50-te. Z prawej Kraus
Fragment walki bokserskiej, lata 50-te. Z prawej Kraus

Po awansie do pierwszej ligi bokserzy Wisły z iście ułańską fantazją zaatakowali najwyższe pozycje w kraju. W rozgrywkach ligowych zdobyli srebrny medal, zaś indywidualnie Leszek Kudłacik wywalczył – po raz pierwszy w historii Białej Gwiazdy – pas mistrza Polski. Pod okiem Józefa Romanowa, którego pseudonim „Tatko„ mówi właściwie wszystko o jego podejściu do podopiecznych, w roku 1955 wiślacy ponownie byli drugą drużyną w kraju. W konkurencji indywidualnej Leszek Kudłacik obronił tytuł mistrza Polski, zaś Teofil „Filo” Kowalski wywalczył swój pierwszy, brązowy medal. I gdy wydawało się, że Biała Gwiazda na dłużej zalśni nad polskimi ringami, przyszedł niespodziewany kryzys. Klub opuścili bracia Bielowie oraz Leszek Kudłacik, a straty te okazały się na tyle istotne, że w roku 1956 Wisła, wicemistrz Polski z roku 1955, opuściła szeregi bokserskiej ekstraklasy. Jak się miało później okazać, kryzys ten miał bardzo poważne konsekwencje. Pięściarzom Białej Gwiazdy nigdy więcej nie udało się bowiem powtórzyć drużynowych sukcesów z połowy lat 50-tych.

Na szczęście w dalszym ciągu w składzie Wisły znajdowały się jednostki wybitne. Teofil Kowalski, po wywalczeniu w roku 1957 brązowego medalu na Festiwalu Młodzieży w Moskwie, w roli faworyta przystępował do mistrzostw Polski w roku 1958. Przewidywania fachowców sprawdziły się i „Filo” – po pokonaniu w walce finałowej późniejszego mistrza olimpijskiego z Monachium Jana Szczepańskiego – zdobył mistrzowski pas w kategorii koguciej.

Trzy lata później wydawało się, że półfinał mistrzostw kraju, to będzie wszystko na co stać Kowalskiego. W tej fazie bowiem na jego drodze stanął brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich w Rzymie Brunon Bendig. W pierwszej rundzie „Filo” walczył jakby z „ukrycia”, czyhając na okazję do kontry. Rywal zaś – bardzo pewny siebie – ruszył od razu do przodu. Piękny kontratak Kowalskiego wyprowadził Bendiga do tego stopnia z równowagi, że nie odzyskał jej już do końca walki i „Filo” bezdyskusyjnie pojedynek ten wygrał! W finale nie dał szans Dzienisowi i po raz drugi został mistrzem Polski! I to w jakim towarzystwie!? Krajowymi czempionami A.D. 1961 byli bowiem m.in. Olech, Kulej, Drogosz, Walasek, Pietrzykowski.

Piękna kariera Teofila Kowalskiego (stoczył 412 walk, spośród polskich bokserów więcej miał jedynie Grzegorz Walasek) byłaby z pewnością pełniejsza, gdyby nieco częściej dostawał szansę w reprezentacji kraju. Co, prawda przez wiele lat był członkiem kadry narodowej, jednak nigdy nie wystartował w imprezie rangi mistrzostw Europy, czy Igrzysk Olimpijskich. Siedmiokrotnie reprezentował biało-czerwone barwy w meczach międzypaństwowych, odnosząc w nich pięć zwycięstw. Najważniejsze z nich stało się jego udziałem w roku 1961 w meczu ze Szkocją. Było ono tak istotne dlatego, że zawody te odbywały się w hali przy ulicy Reymonta w Krakowie, a świadkami tego wydarzenia było – uwaga! – 4,5 tysiąca widzów!

Innym znanym bokserem tamtego okresu był Ludwik Ochman. W roku 1959 wywalczył mistrzostwo Polski w wadze półśredniej.

Miała więc Wisła w swoim składzie naprawdę klasowych bokserów, a najbardziej znamienitym z nich był Zbigniew Pietrzykowski. Co prawda, w barwach Białej Gwiazdy nie występował nigdy jako zawodnik, ale za to przez siedem lat był trenerem. Zadaniem, jakie miał wykonać przychodząc do klubu w roku 1975, było wprowadzenie drużyny Wisły do ekstraklasy. I choć w roku 1982 cel ten był bardzo blisko (przegrany baraż z Gwardią Wrocław 7:13), to jednak nawet takiemu mistrzowi sztuka ta nie powiodła się. A że wielkim bokserem był... Absolutny rekordzista w ilości tytułów indywidualnego mistrza Polski, których ma w swoim dorobku jedenaście; czterokrotny mistrz Europy; zdobywca trzech medali olimpijskich (srebrny i dwa brązowe); na 136 walk ligowych wygrał – uwaga – 136! I chyba właśnie bezdyskusyjnej hegemonii na ringach krajowych „zawdzięcza”, iż nie został mistrzem olimpijskim. Głównym bowiem skutkiem braku konkurencji w Polsce (rzadko który z rywali krajowych potrafił wytrwać z nim dłużej niż dwie rundy) było to, że na turniejach olimpijskich wykazywał Pietrzykowski – szczególnie w finałowych fazach – niedostatki kondycyjne. I gdyby nie one, to być może, po bezapelacyjnym wygraniu pierwszej rundy i niezwykle wyrównanej rundzie drugiej, nie straciłby swojej przewagi w trzecim starciu i stałby się pierwszym pogromcą niejakiego Cassiusa Claya vel Muhammad Ali, z którym stoczył porywającą walkę w finale wagi półciężkiej Igrzysk Olimpijskich w Rzymie w roku 1960.

Logo grupy VIP sekcji bokserskiej
Logo grupy VIP sekcji bokserskiej

Innym wielkim bokserem, który miał okazję szkolić pięściarzy Białej Gwiazdy, był Stanisław Dragan. Podobnie jak jego poprzednik, nie odniósł jakichś oszałamiających sukcesów trenerskich, choć przywrócenie klubowi statusu drugoligowca w roku 1988 na pewno jakimś osiągnięciem było. Największym zaś sukcesem Stanisława Dragana w karierze zawodniczej był brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Meksyku w roku 1968, na których to godnie zastąpił Zbigniewa Pietrzykowskiego. Wydaje się, że gdyby nie fakt, iż obydwaj ci pięściarze startowali w tych samych czasach, lista międzynarodowych sukcesów Stanisława Dragana byłaby znacznie dłuższa. Po odejściu Pietrzykowskiego był bowiem na krajowych ringach niekwestionowanym królem wagi półciężkiej, zdobywając sześć tytułów mistrza Polski.

Pomiędzy „kadencjami” Zbigniewa Pietrzykowskiego (1975-1982) i Stanisława Dragana (1987-1989) funkcję pierwszego trenera pełnił Teofil Kowalski. I chociaż w trakcie kariery sportowej nieco ustępował sukcesami wyżej wymienionym mistrzom, to jako trener osiągnął znacznie więcej.

W roku 1983 Edward Maj zdobył tytuł wicemistrza Polski w wadze półśredniej. Niejako w nagrodę wystartował w mistrzostwach Europy w Warnie, gdzie –jak sam mówił – zżarła go debiutancka trema (przegrał pierwszą walkę). Jego możliwości były naprawdę wielkie, o czym świadczy choćby wypowiedź Jerzego Kuleja. Mówił on, że lewy Edka Maja można porównać do ciosu Mariana Kasprzyka.

Rok 1985 przyniósł Wiśle – po dwudziestu czterech latach przerwy – tytuł indywidualnego mistrza Polski. Wywalczył go Dariusz Czernij w wadze lekkopółśredniej. Cztery lata później, zawodnik ten – nie będąc już pięściarzem Białej Gwiazdy – osiągnął swój życiowy sukces, zdobywając srebrny medal mistrzostw Europy.

Teofil "Filo" Kowalski
Teofil "Filo" Kowalski

W roku 1986 Dariusza Czernija godnie zastąpił Tomasz Winiarski (aktualnie trener wiślackiej młodzieży). W tej samej kategorii wagowej co jego poprzednik wywalczył wicemistrzostwo Polski.

W roku 1990 w klubie zredukowano prawie do zera stan liczebny grupy seniorów. Jedynym zawodnikiem w tej grupie wiekowej pozostał do roku 1994 Krzysztof Rojek, który w okresie tym, w meczach ligowych – na zasadzie wypożyczenia – walczył w barwach innych klubów z południowej Polski. Ten niezwykle bojowy zawodnik miał być „czarnym koniem” naszej reprezentacji na Igrzyskach w Barcelonie w roku 1992. Miał być... W pierwszej fazie turnieju olimpijskiego wylosował jednak Felixa Savona. Zdołał z nim przetrwać pierwszą rundę, lecz w drugiej poległ przez RSC. Rok później w pewnym stopniu powetował sobie to niepowodzenie, zdobywając swój jedyny, a równocześnie ostatni jak dotychczas dla Wisły, tytuł mistrza Polski.

Nie do końca wiadomo, dlaczego boks amatorski na świecie przeżywa od wielu lat kryzys. Patrząc bowiem na poziom niektórych imprez, szumnie nazywanych galami bokserskimi, można mieć zasadnicze wątpliwości co do wyższości boksu profesjonalnego nad jego olimpijską odmianą. Dlatego też w Wiśle w dalszym ciągu szkoli się potencjalnych olimpijczyków. Efekty tej pracy zaczynają być coraz bardziej widoczne. W dorocznym turnieju „O Złotą Rękawicę Wisły”, zawodnicy Białej Gwiazdy wywalczyli w roku 2005 miano najlepszej drużyny krajowej, a zwycięstwa w swych kategoriach wagowych odnieśli: wśród juniorów – Adrian Ozymko, zaś pośród młodzieżowców – Paweł Norek i Andrzej Wawrzyk. Ten ostatni udowodnił, że nazywanie krakowskiego turnieju mianem małych mistrzostw Europy, nie jest na wyrost. Oto bowiem podczas rozegranych w czerwcu 2006 roku młodzieżowych mistrzostw Unii Europejskiej w Rzymie zdobył w sposób bezdyskusyjny pas mistrzowski!

W roku 2002 została utworzona tzw. „Grupa Bokserska VIP”. Dzięki wydatnej pomocy skupionych w niej ludzi biznesu, sekcja bokserska TS Wisła jest obecnie jednym z najlepiej wyposażonych i prowadzonych ośrodków szkolenia bokserskiego w Polsce południowej. Naczelne hasło wiślackich pięściarzy brzmi: „Boks kontra pijaństwo i narkomania”. Comiesięczne „Soboty Bokserskie” są miejscem regularnych konsultacji trenerów i zawodników z klubów Małopolski, Śląska i Podkarpacia. Dzięki takim działaniom istnieje cały czas szansa, aby polski boks na powrót stał się liderem w trudnej sztuce szermierki na pięści; i aby czołowymi jego szermierzami byli bokserzy z białymi gwiazdami na rękawicach.

Twórcy chwały Białej Gwiazdy

Trenerzy: Klemens Bogdanowicz, Stanisław Burzyński, Marian Czech, Władysław Ćwierz, Stanisław Dragan, Marian Dudzicki, Ryszard Greń, Władysław Kaim, Teofil Kowalski, Zygmunt Pacuszka, Kazimierz Pieniążek, Zbigniew Pietrzykowski, Józef Romanow, Adam Stala, Jan Szponder, Tomasz Winiarski, Henryk Winklewski, Władysław Wnęk i inni

Zawodnicy: Kazimierz Biel, Włodzimierz Biel, Marcin Bogunia, Grzegorz Bohosiewicz, Jerzy Bohosiewicz, Edward Celak, Ludwik Chodorowski, Ryszard Chodorowski, Antoni Chorobik, Mieczysław Chrostek, Franciszek Czaczyk, Marian Czech, Dariusz Czernij, Szymon Domoń, Wiesław Dudzik, Wiesław Fąfara, Piotr Filuś, Marian Gromala, Jacek Handzlik, Henryk Juszczyk, Władysław Kaim, Krzysztof Kaszuba, Kazimierz Kolut, Jan Korzenici, Teofil Kowalski, Franciszek Kraus, Leszek Kudłacik, Kazimierz Lewandowski, Kazimierz Loranc, Edward Maj, Marian Matuła, „Mieczysławski”, Stanisław Miśkowiec, Jan Moszkowski, Gerard Musiał, Patrycja Nalepa, Marian Natkaniec, Ludwik Ochman, Adrian Ozymko, Jan Pieniążek, Kazimierz Pieniążek, Antoni Rajczyk, Krzysztof Rojek, Władysław Ryś, Stanisław Staszkiewicz, Maciej Tańcula, Andrzej Wawrzyk, Marian Więcaszek, Tomasz Winiarski, Henryk Wojtysiak, Stefan Żbik i wielu innych.

Źródło: tswisla.pl

Sukcesy

Drużyna bokserów 1954
Drużyna bokserów 1954

Młodzieżowy mistrz Unii Europejskiej:

Brązowy medalista Festiwalu Młodzieży:

Mistrzowie Polski:

Drużynowe wicemistrzostwo Polski – 2 razy:

Olimpijczycy:


Źródło: tswisla.pl

Wiślacy na Mistrzostwach Europy

Zestawienie w ujęciu chronologicznym wraz z podanymi wynikami.

Dane niepełne. Będą systematycznie uzupełniane i weryfikowane.


Data Dyscyplina Miejsce Uczestnicy Wynik Uwagi
1985.05.25 Boks Budapeszt Dariusz Czernij 63,5 kg: odpadł w pierwszej walce
1983.05.07-15 Boks Warna Edward Maj waga lekkośrednia: odpadł w pierwszej walce

Chronologia sukcesu

W tabeli zamieszczamy medalistów mistrzostw Polski.

Data Medal / Puchar Ranga zawodów Dyscyplina Zawodnik Uwagi
1934.03.04 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga musza Henryk Juszczyk
1937.04.24 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga półśrednia „Mieczysławski”
1939.04.02 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga ciężka Stanisław Staszkiewicz
1947.04.13 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga półciężka Stefan Żbik
1948.04.10 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga średnia Marian Matuła
1948.04.10 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga półciężka Jan Pieniążek
1951.09.15 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga półśrednia Ryszard Chodorowski
1953.03.29 Srebro Mistrzostwa Polski Boks: waga półciężka Kazimierz Biel
1953.03.28 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga lekkopółśrednia Leszek Kudłacik
1953.03.28 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga lekkośrednia Gerard Musiał
1953.03.28 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga średnia Franciszek Kraus
1954.07.23 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: waga lekkopółśrednia Leszek Kudłacik
1953/1954 Srebro I Liga Boks: drużynowo Kadra
1954.07.22 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga półciężka Franciszek Kraus
1955.03.20 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: waga lekkopółśrednia Leszek Kudłacik
1954/1955 Srebro I Liga rozgrywki ligowe|Boks: drużynowo Kadra
1955.03.19 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga ciężka Włodzimierz Biel
1956.03.26 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga piórkowa Teofil Kowalski
1958.03.31 Złoto Mistrzostwa Polski Mistrzostwa Polski|Boks: waga piórkowa Teofil Kowalski
1959.03.22 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: waga półśrednia Ludwik Ochman
1959.03.21 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga kogucia Teofil Kowalski
1960.05.21 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 67 kg Ludwik Ochman
1960.05.21 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Władysław Kaim
1961.04.23 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 54 kg Teofil Kowalski
1962.03.17 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 54 kg Teofil Kowalski
1963.07.22 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Władysław Kaim
1964.07.11 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Wiesław Fąfara
1965.04.10 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 67 kg Kazimierz Loranc
1966.05.21 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Władysław Kaim
1972.04.22 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga piórkowa Franciszek Czaczyk
1972.04.22 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: waga lekka Kazimierz Pieniążek
1974.03.30 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Grzegorz Bohosiewicz
1974.03.30 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 67 kg Kazimierz Lewandowski
1975.03.15 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 51 kg Walerian Dusik
1976.05.08 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 71 kg Kazimierz Lewandowski
1977.03.27-04.03 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 75 kg Antoni Poniedziałek
1978.03.12-19 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Kazimierz Pieniążek
1978.03.12-19 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 71 kg Kazimierz Lewandowski
1983.03.20 Srebro Mistrzostwa Polski Boks: 71 kg Edward Maj
1984.05.19 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 71 kg Edward Maj
1984.05.19 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 91 kg Zenon Kruszyna
1985.09.22 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Dariusz Czernij
1986.03.22 Srebro Mistrzostwa Polski Boks: 60 kg Tomasz Winiarski
1987.08.23-27 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 63,5 kg Tomasz Winiarski
1991 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: +81 kg Krzysztof Rojek tak w stat. klubowych; w stt. medialnych jako zawodnik Igloopolu
2011.02.26 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 57 kg Patrycja Nalepa
2013.03.22 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 64 kg Szymon Domoń
2014.03.15 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 75 kg Mateusz Rzadkosz
2017.03.31 Srebro Mistrzostwa Polski Boks: 48 kg Jarosław Iwanow
2018.04.28 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 56 kg Jarosław Iwanow
2019.11.24-29 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 57 kg Jarosław Iwanow
2019.01.14-18 Puchar Puchar Polski 1. miejsce Boks: 56 kg Jarosław Iwanow
2019.01.14-18 Puchar Puchar Polski 2. miejsce Boks: 64 kg Mateusz Basza
2020.11.15-20 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 57 kg Jarosław Iwanow
2020.11.15-20 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 51 kg Marta Mulewska
2021.11.14-19 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 60 kg Jarosław Iwanow
2021.11.14-19 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 50 kg Marta Mulewska
2022.12.03-08 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 57 kg Jarosław Iwanow
2022.12.03-08 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 67 kg Michał Dawiec
2023.12.04-09 Złoto Mistrzostwa Polski Boks: 57 kg Jarosław Iwanow
2023.12.04-09 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 51 kg Hubert Martuszewski
2023.12.04-09 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 57 kg Patryk Adamus
2023.12.04-09 Brąz Mistrzostwa Polski Boks: 67 kg Michał Dawiec
Data Medal / Puchar Ranga zawodów Dyscyplina Zawodnik Uwagi

Sezon po sezonie: od 1927 do 2019

1927 | 1928 | 1932 | 1933 | 1934 | 1935 | 1936 | 1937 | 1938 | 1939 | 1945/1946 | 1946/1947 | 1947/1948 | 1948/1949 | 1949/1950 | 1950/1951 | 1951/1952 | 1952/1953 | 1953/1954 | 1954/1955 | 1955/1956 | 1956/1957 | 1957/1958 | 1958/1959 | 1959/1960 | 1960/1961 | 1961/1962 | 1962/1963 | 1963/1964 | 1964/1965 | 1965/1966 | 1966/1967 | 1967/1968 | 1968/1969 | 1969/1970 | 1970/1971 | 1972/1973 | 1973/1974 | 1974/1975 | 1975/1976 | 1976/1977 | 1977/1978 | 1978/1979 | 1979/1980 | 1980/1981 | 1981/1982 | 1982/1983 | 1983/1984 | 1984/1985 | 1985/1986 | 1986/1987 | 1987/1988 | 1988/1989 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024

Zawodniczki i zawodnicy

Rafał Pląder, Czesław Meus, Zuzanna Kaczmarczyk (2012).Foto: Natalia skwk.pl
Rafał Pląder, Czesław Meus, Zuzanna Kaczmarczyk (2012).
Foto: Natalia skwk.pl

Trenerzy

Ważniejsze wydarzenia w dziejach sekcji

1924

1927

  • Grudzień. Zawody propagandowe.
    • W wadze mieszanej występuje Gawlik, który pokonuje Sworzeniowskiego z Cracovii (tenże „został w 3-ej rundzie zdyskwalifikowany za niedozwolone ciosy”.

1928

  • Kwiecień. Mistrzostwa bokserskie Krakowa.
    • Startował w nich Gawlik, ale nie wiemy z jakim skutkiem…

1933

1934

  • 2 lutego. Indywidualne mistrzostwa okręgowe.
    • Tytuł mistrzowski (pierwszy dla Wisły) zdobywa w wadze muszej Henryk Juszczyk.
  • 2-4 marca. Mistrzostwa Polskim Poznań. Debiut Wiślaków:
    • w wadze muszej Henryk Juszczyk, pokonał na punkty Thura (Lwów), ale uległ Rotholcowi w następnej walce. Był to połfinał - oznaczałoby to pierwszy w historii brązowy medal w mistrzostwach dla Wiślaka...

1935

1936

1937

1938

1939

1946

1947

1948

1949

1951

1952

1953

1954

1955

  • 16-20 marca. Mistrzostwa Polski w Krakowie. Kraków.
    • 19 marca. W półfinale: w wadze lekkopółśredniej Leszek Kudłacik pokonał Dampca II; Włodzimierz Biel przeważał w trakcie walki jednak dał się znokautować Pietroniowi.
    • 20 marca. W finale wagi lekkopółśredniej Leszek Kudłacik wygrał na punkty z Pińskim i zdobył złoty medal.

1956

1957

1958

1959

  • 27 lutego-1 marca. Indywidualne mistrzostwa okręgowe. Pięć tytułów dla Wiślaków.
  • Od 15 marca. Mistrzostwa Polski.
    • 21 marca. Półfinał: w wadze półśredniej Ludwik Ochman wygrywa z Żyłą; w wadze koguciej Teofil Kowalski przegrywa z Czapko z powodu kontuzji łuku brwiowego przez t.k.o.
    • 22 marca. Finał: w wadze półśredniej Ludwik Ochman zdobył tytuł mistrzowski, pokonując Polaka prawym prostym. Miał wówczas 20 lat i był rewelacją mistrzostw.

1960

1961

1962

1963

1964

1965

1966

1967

1968

1969

1970

1972

Współczesny plakat promujący nabór do sekcji bokserskiej
Współczesny plakat promujący nabór do sekcji bokserskiej

1973

1974

1975

1976

1977

1978

1979

1980

1981

1982

1983

1984

1985

1986

1987

  • 27 sierpnia. Kończą się 58. Mistrzostwa Polski w Krakowie. Z Wiślaków najdalej dochodzi w wadze do 63,5 kg Tomasz Winiarski - w ćwierćfinale przegrał z Możdżeniem 0:5.
  • 13 maja Puchar Polski w boksie: w wadze do 81 kg Krzysztof Rojek przegrał w półfinale z Czerniakiem.

1988

1989

1990

1992

1993

1994

1995

1997

1998

1999

2000

2001

  • 5 maja. Mistrzostwa Polski kadetów w Świdnicy: w wadze do 77 kg Sebastian Adamski przegrał w półfinale z Radomskim przez rsc w 2. rundzie.
  • 17 kwietnia. Podczas bokserskich mistrzostw Polski juniorów w Lesznie po "złoto" sięgnął Andrzej Wawrzyk, który w finale w kat. 91 kg pokonał Michała Jabłońskiego.

Międzynarodowy Turniej Bokserski o „Złotą Rękawicę Wisły"

Złota Rękawica Wisły
Złota Rękawica Wisły

Działacze

Działacze sekcji w okresie przedwojennym

Opiekunowie i kierownicy sekcji w latach 60-tych

Przeciwnicy Wisły

Relacje prasowe

Echo Krakowa. 1986, nr 203 (17/19 X) nr 12249

POCZĄTKI wiślackiego boksu przypadają na koniec 1932. r. Wtedy to, między innymi za sprawą Klemensa Bogdanowicza i Mieczysława Stawiarczyka, przystąpiono w Wiśle do zakładania sekcji bokserskiej. Jej pierwszym sekundantem i społecznym trenerem był Stanisław Rudek, który zginął w oświęcimskiej „fabryce śmierci” w 1941 r. Przed wojną czołowymi pięściarzami Wisły byli: Henryk Juszczyk, Karol Kończyk.

Jan Korzenici, Adam Mach, Mieczysław Pietrzykowski, Stanisław Zienkiewicz i Stefan Żbik. Przede wszystkim dzięki nim sekcja bokserska Wisły dzierżyła w latach 1936—1939 tytuł drużynowego mistrza Krakowa.

Z dużym trudem gromadzony dobytek sekcji uległ jednak zniszczeniu w czasie wojny. Mimo to pięściarze Wisły wznowili swoją działalność zaraz po wyzwoleniu, przy czym o kostiumy i buty zawodnicy postarali się sami, zaś pieniądze na wynajem sali i zakup niezbędnego sprzętu treningowego zebrali wśród siebie ich najwierniejsi sympatycy.

Dzięki temu sekcja bokserska Wisły już niebawem, fetowała kolejne sukcesy, zdobywając w latach 1954 i 1955 tytuł drużynowego wicemistrza Polski! W wiślackim zespole występowali wtedy tej klasy pięściarze, co trzykrotny mistrz Polski w wadze lekkopółśredniej, olimpijczyk z Helsinek Leszek Kudłacik i dwukrotny mistrz kraju w wadze koguciej Teofil Kowalski, a także Kazimierz Biel, Włodzimierz Biel, Henryk Brzeziński. Ryszard Chodorowski, Franciszek Kraus i Gerard Musiał. Aliści po okresie sukcesów, przyszedł czas pewnych niepowodzeń, zażegnanych jednak w połowie lat sześćdziesiątych. Zarząd sekcji postawił wówczas na masowe szkolenie młodych adeptów pięściarstwa...

Mniej więcej w tym samym czasie, zachęcony przez swego ojca, byłego futbolistę lwowskiej Pogoni, niejaki JERZY PIOTR BOHOSIEWICZ. młodzian już parunastoletni, kopał piłkę w wielickim Górniku, w skrytości ducha marząc oczywiście o światowej karierze, jako że akurat odbywał się angielski Mundial. Ostatecznie jednak, wzorem starszego brata Grzegorza, późniejszego medalisty pięściarskich mistrzostw Polski oraz absolwenta UJ i oficera MSW, Piotr Bohosiewicz został w 1968 roku członkiem sekcji bokserskiej Wisły, w barwach której stoczył. około 100 walk, wyróżniając się bardzo dobrym wyszkoleniem technicznym Czterokrotnie występował w reprezentacji Polski juniorów, zaś jako młodzieżowiec między innymi walczył w finale międzynarodowego turnieju w Schwerinie ze znakomitym Richardem Nowakowskim z NRD, ulegając mu jednak na punkty.

Równocześnie ze swoją bokserską przygodą. Piotr Bohosiewicz sposobił się do przyszłego życia zawodowego. W roku 1980 uzyskał w miejscowej AWF dyplom magistra wychowania fizycznego, po czym w tymże roku rozpoczął pracę nauczyciela wf w Zespole Szkół Gastronomicznych w Nowej Hucie. Tu też dość szybko sięgnął po swoje pierwsze, zawodowe sukcesy. Jego uczniowie okazali się niebawem najlepszymi lekkoatletami w szkolnej rywalizacji dzielnicowej, a dwa lata temu zdobyli wicemistrzostwo szkół naszego województwa w piłce nożnej, Dziś ZSG uchodzi za jedną z najbardziej usportowionych szkół w Nowej Hucie. W dużej mierze jest to zasługa mgra Piotra Bohosiewicza, wuefisty z wiślackim rodowodem bokserskim, autentycznego entuzjasty swojej pracy, a także opiekuna Szkolnej Komendy OHP i członka Zarządu Dzielnicowego SZS.

RYSZARD WASZTYL



Piłka nożna Futsal Koszykówka Gimnastyka Pływanie Strzelectwo Judo Zapasy Siatkówka Brydż Szachy Inne
Źródło: "http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Boks"