Tadeusz Legutko

Z Historia Wisły

Tadeusz Józef Legutko

Informacje o zawodniku
kraj	Polska
pseudonim	Neron
urodzony	30.10.1919, Kraków
zmarł	23.12.1980, Kraków
wzost/waga	178/74
pozycja	obrońca
reprezentacja	kadra B
sukcesy	Mistrz Polski 1949, 1950
Kariera klubowa
Sezon	Drużyna	Mecze	Gole
1934-1951	Wisła Kraków	75(95)	4(5)
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Tadeusz Legutko – urodzony 30.10.1919 w Krakowie, zmarł 23.12.1980 również w Krakowie. Środkowy pomocnik, reprezentant Polski w kadrze B. W swojej karierze piłkarskiej wierny barwom Wisły, należał jednak do tego pokolenia Wiślaków, któremu najlepsze lata sportowe odebrała wojna. Z zawodu drukarz.

Spis treści 1 Początki 2 Lata wojenne 3 Mistrzowskie tytuły 4 Na piłkarskiej emeryturze 5 Historia występów w barwach Wisły Kraków 6 Legutko w prasie 7 Przechodniu, powiedz Wiśle, tu leżym, jej syny...

Początki

Tadeusz Legutko trafił do Wisły jeszcze jako uczeń gimnazjum, w 1934 roku. Drużyna juniorów, w której występował przez kilka kolejnych lat, zdobyła z nim w składzie dwa razy mistrzostwo i raz wicemistrzostwo Polski. To pokolenie wiślackiej młodzieży należało do najbardziej utalentowanych w historii, zawodnicy tacy jak Legutko jeszcze jako nastolatkowie przebijali się do pierwszej drużyny. Debiut był dla Legutki dużym zaskoczeniem. Jak wspominał: „Pierwsza drużyna szykowała się właśnie do spotkania z drużyną węgierską. Zasiadłem wraz z kolegami na trybunie. Aż tu przychodzi redaktor naczelny pisma „Raz, dwa, trzy” Adam Obrubański, szef sekcji piłki nożnej naszego klubu i mówi do mnie <idź do szatni, ubieraj się, zagrasz w pierwszym zespole>. Nie wierzyłem własnemu szczęściu. Debiut, a miałem wówczas 18 lat, udał się, szybko zaaklimatyzowałem się w pierwszym zespole” (Gazeta Krakowska 1986-09-01). W tym samym roku nastąpił debiut w lidze – w ostatnim meczu sezonu Wisła wygrała z ŁKSem 7:3. Legutko tym samym rzutem na taśmę został brązowym medalistą mistrzostw Polski, Wisła zajęła bowiem właśnie trzecie miejsce.
Rok 1939 zapowiadał się jeszcze lepiej. Młodzież w osobach Gracza, Cholewy, Giergiela stanowiła już trzon zespołu i na koniec sierpnia zajmowała 2 miejsce w lidze. W gronie tym był też Legutko – rzeczywiście szybko zaaklimatyzował się w pierwszej drużynie, od ligowego debiutu opuścił bowiem tylko jedno spotkanie. Można się tylko domyślać po jakie laury sięgaliby tak zdolni zawodnicy w latach 40, gdyby nie wojna.

Lata wojenne

Legutko w Tadeusz Legutko był stałym uczestnikiem konspiracyjnych rozgrywek piłkarskich w czasie drugiej wojny światowej. Mało tego – był organizatorem tych meczów. Z inicjatywy jego oraz Giergiela i Waśko 22 października odbyło się pierwsze spotkanie pod okupacją niemiecką. Na boisku w Bronowicach Wisła pokonała Krowodrzę w obecności… kilkuset widzów! Zwróciło to oczywiście uwagę Niemców i z planowanego już pojedynku z Cracovią trzeba było zrezygnować ze względów bezpieczeństwa.

Gdy tylko było to możliwe, mecze jednak przeprowadzano. Legutko odniósł z Wisłą trzykrotnie triumf w okupacyjnych Mistrzostwach Krakowa, bierze udział w skromnych uroczystościach jubileuszu 35-lecia, grał w pamiętnym spotkaniu derbowym 17 października 1943 r., który zakończył się awanturą pomiędzy kibicami Wisły i Cracovii. Odnajdujemy go na większości zachowanych fotografii Wisły z tego okresu, stwierdzenie, że Legutko był w czasie wojny jednym z filarów drużyny nie budzi kontrowersji. Był w składzie Białej Gwiazdy także w ostatnim spotkaniu przed wyzwoleniem i w pierwszym po wyzwoleniu.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Okupacyjne Mistrzostwa Krakowa.

Mistrzowskie tytuły

Po meczach towarzyskich w 1945 roku przyszedł czas na przywrócenie rozgrywek o mistrzostwo Polski. Wisła dopiero w czwartej ich edycji potwierdziła krajowy prymat, choć skład miała w tych latach na tyle silny, że powinno to nastąpić wcześniej.

Tadeusz Legutko w mistrzostwach Polski i rozgrywkach ligowych (które zainaugurowano w 1948) opuszczał tylko pojedyncze mecze. Gazeta Krakowska wspominała po latach, że „nie należał może do graczy błyskotliwych, był jednak w drużynie niezastąpiony. Ofiarny, pracowity, nigdy nie schodził poniżej pewnego dobrego poziomu” (GK 1986-09-01). Jako środkowy pomocnik nie zdobywał wielu bramek, ale miał szczęście do pogromów Legii: 8 sierpnia 1948 strzelił jej szóstą bramkę w meczu (ostateczny wynik 8:0), 25 maja 1949 ustalił zaś wynik spotkania z warszawiakami na 4:0. Zdobył też bramkę w pamiętnym meczu z Cracovią decydującym o Mistrzostwie w 1948 roku – już po minucie gry po podaniu Gracza strzelił pod poprzeczkę z linii pola karnego. Mieczysław Gracz skwitował to szelmowską uwagą skierowaną do Pasiaków „No to macie na Mikołaja”, rzecz bowiem działa się 5 grudnia. Ostatecznie Cracovia była jednak tego dnia bardziej hojna i odwdzięczyła się Wiśle trzema prezentami.
Wieloletnie przywiązanie Legutki do wiślackich barw zostało jednak w końcu nagrodzone. Wisła wygrywa ligę trzy razy z rzędu: w 1949, 1950 i 1951, środkowy pomocnik jest więc dwukrotnie Mistrzem Polski i raz Mistrzem Ligi (w 1951 Mistrzostwo zdobywał tryumfator Pucharu Polski). Z piłką nożną Legutko żegna się w Chorzowie na meczu z Ruchem (14.10.1951) a o jego uczczenie zadbali Gracz z Kohutem, zapewniając swoimi bramkami zwycięstwo Białej Gwiazdy.
Ogółem Legutko wystąpił w 75 spotkaniach ligowych, strzelając 4 bramki. Grał też w reprezentacji B.

Na piłkarskiej emeryturze

Po zakończeniu kariery Legutko próbował swoich sił jako trener w Wiśle i Garbarni, a także w Nowym Targu (tamtejsze Podhale, jeszcze jako Spójnia, stworzyło drużynę piłkarską i właśnie w niej pracował Wiślak). Ostatecznie jednak wybrał pracę w zawodzie drukarza – był przez wiele lat zastępcą dyrektora Krakowskiego Wydawnictwa Prasowego, później także dyrektorem Prasowych Zakładów Graficznych. Został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski.

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon	Rozgrywki	M	0-90
1938	Ekstraklasa	1	1
1939	Ekstraklasa	11	11
1946	Eliminacje MP	2	2
1947	Eliminacje MP	13	13
1947	Finały MP	4	4			1
1948	Ekstraklasa	18	18			2
1949	Ekstraklasa	20	20			2
1950	Ekstraklasa	16	16
1951	Ekstraklasa	9	8		1
1951	Puchar Polski	1	1
Razem	Ekstraklasa (I)	75	74		1	4
	Eliminacje MP (EMP)	15	15
	Finały MP (FMP)	4	4			1
	Puchar Polski (PP)	1	1
RAZEM		95	94		1	5

Lista wszystkich spotkań:

Roz.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wyn.	Zm.	B	K
I	1938.10.30	Dom	ŁKS Łódź	7-3
I	1939.04.16	Wyjazd	Union Touring Łódź	3-1
I	1939.04.23	Wyjazd	Warta Poznań	1-4
I	1939.05.03	Dom	Pogoń Lwów	2-1
I	1939.05.07	Dom	Cracovia Kraków	5-1
I	1939.05.14	Wyjazd	AKS Chorzów	3-3
I	1939.05.21	Dom	Garbarnia Kraków	1-1
I	1939.06.08	Dom	Ruch Chorzów	0-1
I	1939.06.18	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	1-0
I	1939.06.25	Wyjazd	Polonia Warszawa	4-5
I	1939.07.02	Dom	Warta Poznań	5-0
I	1939.08.20	Dom	Warszawianka Warszawa	4-2
EMP	1946.09.19	Dom	Czuwaj Przemyśl	4-0
EMP	1946.09.29	Dom	Polonia Warszawa	2-3
EMP	1947.03.30	Dom	Polonia Świdnica	3-2
EMP	1947.04.20	Wyjazd	Skra Częstochowa	5-0
EMP	1947.04.27	Wyjazd	Lech Poznań	1-0
EMP	1947.06.15	Wyjazd	Polonia Warszawa	2-2
EMP	1947.06.29	Dom	Szombierki Bytom	7-0
EMP	1947.07.06	Wyjazd	Motor Białystok	9-0
EMP	1947.07.13	Dom	Lech Poznań	5-0
EMP	1947.07.27	Wyjazd	Szombierki Bytom	4-0
EMP	1947.08.10	Dom	Skra Częstochowa	9-1
EMP	1947.08.24	Dom	Ognisko Siedlce	21-0
EMP	1947.09.07	Wyjazd	Polonia Bytom	7-1
EMP	1947.09.21	Dom	Polonia Warszawa	2-1
EMP	1947.09.28	Wyjazd	Polonia Świdnica	0-1
FMP	1947.10.05	Dom	Warta Poznań	0-2
FMP	1947.11.09	Wyjazd	AKS Chorzów	4-1
FMP	1947.11.16	Dom	AKS Chorzów	3-0
FMP	1947.11.30	Wyjazd	Warta Poznań	2-5
I	1948.03.14	Dom	Polonia Warszawa	6-0
I	1948.03.21	Wyjazd	Lech Poznań	1-1
I	1948.04.11	Wyjazd	AKS Chorzów	1-2
I	1948.04.25	Dom	Polonia Bytom	5-0
I	1948.05.23	Dom	Rymer Niedobczyce	2-7
I	1948.08.08	Dom	Legia Warszawa	8-0
I	1948.08.15	Dom	Tarnovia Tarnów	6-1
I	1948.08.29	Wyjazd	Polonia Warszawa	5-0
I	1948.09.05	Dom	Lech Poznań	2-1
I	1948.09.09	Wyjazd	Garbarnia Kraków	3-1
I	1948.09.26	Dom	Ruch Chorzów	3-1
I	1948.10.24	Wyjazd	Warta Poznań	3-2
I	1948.11.01	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-1
I	1948.11.07	Dom	AKS Chorzów	4-0
I	1948.11.14	Dom	ŁKS Łódź	5-1
I	1948.11.21	Wyjazd	Widzew Łódź	2-2
I	1948.11.28	Wyjazd	Rymer Niedobczyce	2-1
I	1948.12.05	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-3
I	1949.03.20	Wyjazd	ŁKS Łódź	8-2
I	1949.03.27	Dom	Lech Poznań	2-0
I	1949.04.03	Wyjazd	Polonia Warszawa	1-0
I	1949.04.10	Dom	Szombierki Bytom	4-1
I	1949.04.24	Wyjazd	AKS Chorzów	2-1
I	1949.05.15	Dom	Polonia Bytom	4-2
I	1949.05.22	Dom	Legia Warszawa	4-0
I	1949.05.26	Dom	Cracovia Kraków	0-1
I	1949.05.29	Wyjazd	Lechia Gdańsk	5-1
I	1949.06.26	Wyjazd	Ruch Chorzów	3-0
I	1949.07.03	Dom	Warta Poznań	1-1
I	1949.08.28	Wyjazd	Szombierki Bytom	0-2
I	1949.09.04	Dom	Polonia Warszawa	0-3
I	1949.09.15	Wyjazd	Cracovia Kraków	0-0
I	1949.09.18	Dom	Lechia Gdańsk	4-0
I	1949.09.25	Wyjazd	Legia Warszawa	0-0
I	1949.10.09	Wyjazd	Polonia Bytom	2-0
I	1949.10.16	Dom	AKS Chorzów	3-0
I	1949.10.23	Dom	Ruch Chorzów	1-1
I	1949.11.13	Wyjazd	Warta Poznań	0-1
I	1950.03.19	Wyjazd	AKS Chorzów	3-1
I	1950.03.26	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-1
I	1950.04.02	Dom	Ruch Chorzów	3-1
I	1950.04.16	Dom	Górnik Radlin	0-2
I	1950.04.25	Wyjazd	Szombierki Bytom	5-0
I	1950.05.18	Dom	Legia Warszawa	2-1
I	1950.05.21	Wyjazd	Warta Poznań	2-0
I	1950.06.11	Wyjazd	Garbarnia Kraków	0-1
I	1950.07.30	Wyjazd	Lech Poznań	3-2
I	1950.08.05	Dom	ŁKS Łódź	4-0
I	1950.08.20	Dom	Warta Poznań	4-0
I	1950.08.27	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-0
I	1950.09.06	Dom	Szombierki Bytom	4-1
I	1950.09.10	Wyjazd	Cracovia Kraków	3-1
I	1950.09.17	Dom	Polonia Warszawa	7-0
I	1950.09.24	Dom	Garbarnia Kraków	2-1
I	1951.03.18	Wyjazd	Lech Poznań	0-1
PP	1951.03.25	Wyjazd	Lublinianka Lublin	3-0
I	1951.04.01	Wyjazd	Górnik Radlin	2-2
I	1951.04.08	Dom	Ruch Chorzów	1-1
I	1951.04.15	Wyjazd	Polonia Warszawa	0-0
I	1951.05.06	Wyjazd	Polonia Bytom	1-0
I	1951.06.03	Dom	Legia Warszawa	3-1
I	1951.06.10	Dom	AKS Chorzów	1-0
I	1951.07.01	Wyjazd	AKS Chorzów	0-2
I	1951.10.14	Wyjazd	Ruch Chorzów	2-1

Legutko w prasie

• Tadeusz Legutko nie żyje - 1980

Przechodniu, powiedz Wiśle, tu leżym, jej syny...

Grób Tadeusza Legutko na Cmentarzu Rakowickim