Mieczysław Jezierski
Z Historia Wisły
(→Requiescat in pace) |
(→Galeria zdjęć) |
||
(Nie pokazano 27 wersji pośrednich.) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
| imię i nazwisko = Mieczysław Stanisław Jezierski | | imię i nazwisko = Mieczysław Stanisław Jezierski | ||
| narodowość = [[Grafika:Flaga_pol.JPG|25px]] Polska | | narodowość = [[Grafika:Flaga_pol.JPG|25px]] Polska | ||
- | | data i miejsce urodzenia = 03. | + | | data i miejsce urodzenia = 03.09.1911, Kraków |
| data i miejsce śmierci = 25.04.1989, Kraków | | data i miejsce śmierci = 25.04.1989, Kraków | ||
| miejsce pochówku = Cmentarz Rakowicki | | miejsce pochówku = Cmentarz Rakowicki | ||
Linia 112: | Linia 112: | ||
}} | }} | ||
- | '''Mieczysław Jezierski''' – ur. 3 | + | '''Mieczysław Jezierski''' – ur. 3 września 1911 w Krakowie, zm. 25 kwietnia 1989 w Krakowie, zawodnik Wisły, pomocnik, żołnierz Armii Krajowej. Trener wiślackiej młodzieży - z juniorami Białej Gwiazdy wywalczył w 1958 roku tytuł Mistrza Polski. |
Mieczysław Jezierski urodził się w Krakowie i wychowywał się na Kazimierzu. Jego serdecznymi przyjaciółmi byli bracia Kotlarczykowie, pochodzący z tej samej dzielnicy. Jezierski zaczynał piłkarską przygodę w Nadwiślanie. To za namową [[Jan Kotlarczyk|Jana]] i [[Józef Kotlarczyk|Józefa]] przeniósł się do zespołu Białej Gwiazdy, podążając ścieżką utartą przez starszych kolegów, którzy też zaczynali W Nadwiślanie. | Mieczysław Jezierski urodził się w Krakowie i wychowywał się na Kazimierzu. Jego serdecznymi przyjaciółmi byli bracia Kotlarczykowie, pochodzący z tej samej dzielnicy. Jezierski zaczynał piłkarską przygodę w Nadwiślanie. To za namową [[Jan Kotlarczyk|Jana]] i [[Józef Kotlarczyk|Józefa]] przeniósł się do zespołu Białej Gwiazdy, podążając ścieżką utartą przez starszych kolegów, którzy też zaczynali W Nadwiślanie. | ||
Linia 415: | Linia 415: | ||
==Galeria zdjęć== | ==Galeria zdjęć== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
+ | Grafika:Mieczysław Jezierski - paszportowe.jpg | ||
Grafika:Mieczysław Jezierski 1930.JPG|1930 rok | Grafika:Mieczysław Jezierski 1930.JPG|1930 rok | ||
Grafika:1932.06.12 Wisła Kraków – Cracovia RDT 1932-06-14b.jpg | Grafika:1932.06.12 Wisła Kraków – Cracovia RDT 1932-06-14b.jpg | ||
Linia 459: | Linia 460: | ||
Grafika:1935.11.17 Wisła Kraków - ŁKS Łódź RDT 1935-11-19c.jpg|[[1935.11.17 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 4:2]] | Grafika:1935.11.17 Wisła Kraków - ŁKS Łódź RDT 1935-11-19c.jpg|[[1935.11.17 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 4:2]] | ||
Grafika:1935.11.16 Jan i Józef Kotlarczyk.jpg|[[1935.11.17 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 4:2]] | Grafika:1935.11.16 Jan i Józef Kotlarczyk.jpg|[[1935.11.17 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 4:2]] | ||
+ | Grafika:Jan Tabor z drużyną rezerw Wisły.jpg | ||
Grafika:1936.04.12 FC Antwerp - Wisła Kraków RDT 1936-04-21f.jpg|[[1936.04.12 FC Antwerp - Wisła Kraków 1:1]] | Grafika:1936.04.12 FC Antwerp - Wisła Kraków RDT 1936-04-21f.jpg|[[1936.04.12 FC Antwerp - Wisła Kraków 1:1]] | ||
Grafika:1936.05.24 Wisła Kraków - Chelsea Londyn7.JPG|[[1936.05.24 Wisła Kraków - Chelsea Londyn 1:0]] | Grafika:1936.05.24 Wisła Kraków - Chelsea Londyn7.JPG|[[1936.05.24 Wisła Kraków - Chelsea Londyn 1:0]] | ||
Linia 478: | Linia 480: | ||
Grafika:Mieczysław Jezierski2.jpg | Grafika:Mieczysław Jezierski2.jpg | ||
Grafika:1941.05.18 Bloki – AKS.jpg|Jezierski stoi 1 z lewej, w barwach Amatorskiego Klubu Sportowego, 1941 rok | Grafika:1941.05.18 Bloki – AKS.jpg|Jezierski stoi 1 z lewej, w barwach Amatorskiego Klubu Sportowego, 1941 rok | ||
+ | Grafika:1941.06.15 Wisła Kraków – AKS.jpg|[[1941.06.15 Wisła Kraków – AKS 1:1]] | ||
+ | Grafika:1941.06.15 Wisła - AKS.jpg|[[1941.06.15 Wisła Kraków – AKS 1:1]] | ||
+ | Grafika:1941.06.15b Wisła Kraków – AKS.jpg.jpg|[[1941.06.15 Wisła Kraków – AKS 1:1]] | ||
+ | Grafika:1941.07.13 AKS.jpg|[[Amatorski Klub Sportowy]] w 1941 roku | ||
+ | Grafika:1941.09.20 AKS.jpg|[[Amatorski Klub Sportowy]] w 1941 roku | ||
+ | Grafika:1941.09.21 Wspólna fotografia piłkarzy.jpg|[[1941.09.20-21 Turniej jubileuszowy Wisły i Zwierzynieckiego]] | ||
+ | Grafika:1943-44b Wisła.jpg|[[Kadra Wisły 1943 (piłka nożna)|Wisła Kraków w 1943 lub 44 roku]] | ||
+ | Grafika:1943.08.29 Wisła Kraków – Grafika.jpg|[[1943.09.05 Wisła Kraków – Grafika 9:0]] | ||
+ | Grafika:1943.09.11c Działacze i zawodnicy KS Łagiewianki.jpg|[[1943.09.11 Łagiewianka - Wisła Kraków 0:3]] | ||
+ | Grafika:1943.09.11b Łagiewianka - Wisła Kraków.jpg|[[1943.09.11 Łagiewianka - Wisła Kraków 0:3]] | ||
+ | Grafika:1943.09.11c Łagiewianka - Wisła Kraków.jpg|[[1943.09.11 Łagiewianka - Wisła Kraków 0:3]] | ||
+ | Grafika:1943.09.11 Łagiewianka - Wisła Kraków.jpg|[[1943.09.11 Łagiewianka - Wisła Kraków 0:3]] | ||
+ | Grafika:1943.09.12c Cracovia - Wisła Kraków.jpg|[[1943.09.12 Cracovia - Wisła Kraków 1:3]] | ||
+ | Grafika:1943.10.17 Cracovia - Wisła Kraków.jpg|[[1943.10.17 Cracovia - Wisła Kraków 0:0]] | ||
+ | Grafika:1943.10.17b Cracovia - Wisła Kraków.jpg|[[1943.10.17 Cracovia - Wisła Kraków 0:0]] | ||
+ | Grafika:1943.10.17c Cracovia - Wisła Kraków.jpg|[[1943.10.17 Cracovia - Wisła Kraków 0:0]] | ||
+ | Grafika:1943.10.17d Cracovia - Wisła Kraków.jpg|[[1943.10.17 Cracovia - Wisła Kraków 0:0]] | ||
+ | Grafika:1943.10.17e Cracovia - Wisła Kraków.jpg|[[Kadra Wisły 1943 (piłka nożna)|1943 rok]] | ||
+ | Grafika:1943.10.17f Cracovia - Wisła Kraków.jpg|[[Kadra Wisły 1943 (piłka nożna)|1943 rok]] | ||
+ | Grafika:1943 Wisła Kraków.jpg|[[Kadra Wisły 1943 (piłka nożna)|1943 rok]] | ||
+ | Grafika:1943.10.24 Limanowa - Wisła Kraków.jpg|[[1943.10.24 KS Limanovia - Wisła Kraków 3:2]] | ||
+ | Grafika:1943.10.24b Limanowa - Wisła Kraków.jpg|[[1943.10.24 KS Limanovia - Wisła Kraków 3:2]] | ||
+ | Grafika:Władysław Filek 47.jpg|[[1943.10.24 KS Limanovia - Wisła Kraków 3:2]] | ||
+ | Grafika:1944.06.24-5 KS Groble.jpg|[[Groble|Gościnnie w barwach KS Groble w 1944 roku]] | ||
+ | Grafika:1944.10 Pogrzeb Kałuży7.jpg|Październik 1944, z wieńcem od TS Wisła na pogrzebie [[Józef Kałuża|Józefa Kałuży]] | ||
+ | Grafika:1944.10 Pogrzeb Kałuży10.jpg|Październik 1944, z wieńcem od TS Wisła na pogrzebie [[Józef Kałuża|Józefa Kałuży]] | ||
+ | Grafika:1944.10 Pogrzeb Kałuży12.jpg|Październik 1944, z wieńcem od TS Wisła na pogrzebie [[Józef Kałuża|Józefa Kałuży]] | ||
+ | Grafika:Mordarski, Jezierski, Giergiel - okupacja.jpg|Z Mordarskim i Giergielem w czasie okupacji | ||
Grafika:Mieczysław Jezierski3.JPG | Grafika:Mieczysław Jezierski3.JPG | ||
+ | Grafika:1947.06.08 Reprezentacja Krakowa Old Boyów - Reprezentacja Polski Old Boyów.jpg|[[1947.06.08 Reprezentacja Krakowa Old Boyów - Reprezentacja Polski Old Boyów 2:1]] | ||
+ | Grafika:1947.06.08 Reprezentacja Krakowa Old Boyów - Reprezentacja Polski Old Boyów2.jpg|[[1947.06.08 Reprezentacja Krakowa Old Boyów - Reprezentacja Polski Old Boyów 2:1]] | ||
+ | Grafika:Reprezentacja Krakowa Oldbojów2.jpg|Reprezentacja Krakowa Old Boyów | ||
+ | Grafika:Dokumenty Ryszarda Wójcika72.jpg|Z juniorami Wisły | ||
Grafika:1958.09.14 Zawisza Bydgoszcz juniorzy - Wisła Kraków juniorzy.jpg|Finałowy mecz Mistrzostw Polski juniorów 1958 | Grafika:1958.09.14 Zawisza Bydgoszcz juniorzy - Wisła Kraków juniorzy.jpg|Finałowy mecz Mistrzostw Polski juniorów 1958 | ||
Grafika:Juniorzy Wisły 1966.jpg|Z trenowaną przez siebie drużyną juniorów Wisły. 1966 rok | Grafika:Juniorzy Wisły 1966.jpg|Z trenowaną przez siebie drużyną juniorów Wisły. 1966 rok | ||
Linia 491: | Linia 525: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
*1989: „Dziennik Polski” nr 100, 103. + Mieczysław Jezierski. | *1989: „Dziennik Polski” nr 100, 103. + Mieczysław Jezierski. | ||
+ | |||
+ | ===Gazeta Krakowska. 1986, nr 250 (25/26 X) nr 11741=== | ||
+ | [[Grafika:Gazeta Krakowska 1986-10-25b.jpg|right|thumb|200px]] | ||
+ | TRENER — PASJONAT | ||
+ | |||
+ | Trafiłem do Wisły z Nadwiślanu — wspomina MIECZYSŁAW JEZIERSKI — miałem wówczas 19 lat i od razu znalazłem się w drużynie samych znakomitości, bracia Reymanowie, Balcer, Adamek, Kotlarczykowie, Czulak — to byli piłkarze co się zowie. Najlepiej grało mi się na lewej lub prawej pomocy, ale były mecze, że — w razie nieobecności Jasia Kotlarczyka — obejmowałem najbardziej newralgiczna, pozycję w zespole — środek obrony. | ||
+ | |||
+ | Mając 23 lata po raz pierwszy zasmakowałem trenerskiego Chleba. Był w Wiśle taki zwyczaj wprowadzony przez red. Obrubańskiego, iż piłkarze Wisły opiekowali się różny mi zespołami dzielnicowymi. Od 1934 r. pod moją opieką była Bronowianka. I tak się zaczęła moja przygoda z zawodem trenerskim, która trwa po dzień dzisiejszy. | ||
+ | |||
+ | Już 52 lata pan Mieczysław szkoli piłkarzy. Trenował różne zespoły, pracował w różnych miastach. Zaraz po wyzwoleniu pracował na Dolnym Śląsku w klubie Polonia Świdnica, potem jego trenerski szlak prowadził przez Kielce, Bydgoszcz; (szkolił tu I-ligową Polonię, której asem atutowym był znakomity strzelec Norkowski), Wrocław. Ale zawsze tęsknił za Krakowem i ukochaną Wisłą, kiedy więc w 1956 r. zaproponowano mu szkolenie młodzieży w wiślackim klubie, nie wahał się ani sekundy. W 1958 roku jego podopieczni odnieśli wielki sukces, zdobyli tytuł mistrza Polski juniorów. Radość trenera była ogromna, nie miał w zespole wielkich gwiazd, ale miał jedenastu chłopców, grających w myśl zasady „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego". I to było ich głównym atutem. | ||
+ | |||
+ | — Zawsze lubiłem pracować z młodzieżą — mówi Mieczysław Jezierski.—Uważam, że jest to bardzo wdzięczny „materiał" do obróbki. Oczywiście trzeba być wyrozumiałym, cierpliwym, a równocześnie konsekwentnym. Zawsze — taka była moja dewiza trenerska — na równi z wynikami sportowymi stawiałem wyniki w nauce. Ileż to razy odwiedzałem nauczycieli moich wychowanków, dopytywałem się o oceny i postępy w nauce młodych piłkarzy. Największą satysfakcją było dla mnie to, iż w wielu przypadkach właśnie poprzez sport udało nam się wychować na ludzi nastolatków, o których mówiono, że wyrosną z nich chuligani. | ||
+ | |||
+ | Dzisiaj młodzież też nie jest zła, ale warunki w sporcie zmieniły się diametralnie. W naszej piłce nie dzieje się dobrze, młodzi widzą jak w wielu klubach szasta się społecznymi funduszami, płaci za byle co. Kluby wydają milionowe sumy na transfery, płacą krociowe sumy za piłkarzy — żółtodziobów, za takich, którzy jeszcze niewiele umieją. Sami działacze deprawują młodych... | ||
+ | |||
+ | Boli mnie bardzo brak przywiązania do barw klubowych. | ||
+ | |||
+ | Za naszych młodzieńczych czasów to było nie do pomyślenia. Barwy klubowe to była rzecz święta Pamiętam takie zdarzenie z mojej kariery piłkarskiej. Wisła została zaproszona do Belgii na mecz z reprezentacją tego kraju. Spotkanie miało się odbyć przy świetle elektrycznym, na stadionie zapowiedział swoją obecność król Belgów — Albert. A my mieliśmy mocno sprane i zniszczone koszulki. Organizatorzy poprosili nas, abyśmy wystąpili w nowych strojach. Nie chcieliśmy zrobić zawodu miłym Belgom, ale kiedy zobaczyliśmy białe koszulki łzy popłynęły nam z oczu. Po raz pierwszy nie grałem w tradycyjnych barwach Wisły. Może dlatego przegraliśmy ten mecz 0:3, choć zebraliśmy po spotkaniu przychylne recenzje, a do naszej szatni przyszedł osobiście król Belgów Pan Mieczysław zawsze traktował swój zawód bardzo po ważnie. Przy każdej okazji pogłębiał wiedzę trenerską, jako jeden z pierwszych trenerów w Polsce ukończył kurs I i II stopnia organizowany przez Ośrodek Przygotowań Olimpijskich przy AWF w Poznaniu. „Miałem wspaniałych nauczycieli, choćby nieodżałowanego Jesionkę, wychowawcę wielu pokoleń trenerskich.” Zawsze uśmiechnięty, pogodny, pracuje z pasją i poświęceniem. Teraz prowadzi szkolenie trampkarzy Wisły. „Ta praca daje mi nadal wiele radości, nie wyobrażam sobie życia bez trenerki”. Dużo zdrowia — panie Mieczysławie! (ANS) | ||
+ | |||
+ | ===Echo Krakowa. 1989, nr 43 (1 III) nr 12852=== | ||
+ | |||
+ | TO WŁAŚNIE piłka nożna, codzienny kontakt z młodymi zawodnikami Wisły powoduje, że MIECZYSŁAW JEZIERSKI nie traci dobrego samopoczucia, jest sprawny i energiczny. „Skończyłem już 78 lat, ale wcale nie czuję się dziadkiem” — podkreśla z uśmiechem. Sport nadal pozwala mu choć na chwilę zapomnieć o kłopotach i problemach. Mimo poważnych domowych obowiązków — opiekuje się bowiem p. Mieczysław schorowaną żoną Heleną, sprząta, gotuje — znajduje jeszcze czas na spotkania z kolegami w ulubionej kafejce „Piast”, przy ul. Dzierżyńskiego. Tu wspominają często swoje sukcesy i niepowodzenia. | ||
+ | |||
+ | Dla Mieczysława Jezierskiego prawdziwa przygoda z futbolem zaczęła się w 1930 roku, kiedy bracia Kotlarczykowie namówili go na przejście z Nadwiślanu do Wisły. Wychował się z nimi na Kazimierzu, Szczególnie Józef był jego serdecznym przyjacielem. Wierzył więc, że szybko zaaklimatyzuje się w nowym towarzystwie. Przez kilka sezonów grał w I drużynie „Białej gwiazdy”. tuż przed wojną jeszcze w Broni Radom. Uczestniczył również w tajnych meczach podczas okupacji, przede wszystkim jednak był członkiem ruchu oporu, żołnierzem AK — pseudonim „Piętaszek”. W 1945 roku wojenne losy rzuciły go do... radzieckiego lotnictwa. I dzięki tej służbie powrócił znów do ukochanej piłki nożnej. | ||
+ | |||
+ | Kolejny długi etap życia Mieczysława Jezierskiego związany jest w dużej mierze z pracą szkoleniowca. Trenerska książeczka zawiera wiele wpisów. Świdnica, Wrocław, Kielce. Bydgoszcz, to kolejne miejsca pobytu p. Jezierskiego. Do rodzinnego Krakowa przyjechał dopiero w 1956 roku. Ale dwa lata później z juniorami Wisły sięgnął po mistrzostwo Polski i teraz mówi o tym z ogromna satysfakcją. z dumą prezentuje okolicznościowy znaczek, bo choć dane mu było prowadzić ligowe drużyny seniorów, najmilej wspomina zajęcia z najmłodszymi. Zresztą ostatnie kilkanaście lat. będąc już na emeryturze, poświecił Mieczysław Jezierski wyłącznie trampkarzom i juniorom. Na krótko on wiślak z krwi i kości, wdał się nawet w krótki romans z Cracovią | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ===Echo Krakowa. 1989, nr 85 (2 V) nr 12894=== | ||
+ | |||
+ | JESZCZE niedawno MIECZYSŁAW JEZIERSKI opowiadał nam o swojej bogatej karierze piłkarskiej, o przyjaźni z Józefem Kotlarczykiem, o tym w jaki sposób on — wychowanek Nadwiślanu — przeniósł się do Wisły, w barwach której rozegrał przed wojną wiele ligowych spotkań. Był dobrym piłkarzem, potem uznanym trenerem. Pracował w kilku ligowych klubach, ostatnie lata swojego życia poświecił jednak szkoleniu młodzieży. Codziennie „Dziadek” zjawiał się na wiślackim stadionie. Zawsze pogodny, uśmiechnięty. Taki pozostał w pamięci bliskich, przyjaciół i znajomych. Pogrzeb Mieczysława Jezierskiego odbędzie się jutro, w środę, na cmentarzu Rakowickim o godz. 11.40. | ||
==Requiescat in pace== | ==Requiescat in pace== | ||
Grób Mieczysława Jezierskiego na Cmentarzu Rakowickim. | Grób Mieczysława Jezierskiego na Cmentarzu Rakowickim. | ||
+ | <br> Kwatera LXX, rząd 49, grób 6. | ||
15.08.2010 | 15.08.2010 | ||
Linia 512: | Linia 578: | ||
Grafika:Nekropolie Mieczysław Jezierski 6.jpg | Grafika:Nekropolie Mieczysław Jezierski 6.jpg | ||
Grafika:Nekropolie Mieczysław Jezierski 7.jpg | Grafika:Nekropolie Mieczysław Jezierski 7.jpg | ||
+ | </gallery> | ||
+ | 29.10.2023 | ||
+ | <gallery> | ||
+ | Grafika:2023.10.29 W dowód pamięci - Jezierski.jpeg | ||
</gallery> | </gallery> | ||
<br><br> | <br><br> | ||
[[Kategoria:Zawodnicy (piłka nożna)|Jezierski Mieczysław]] | [[Kategoria:Zawodnicy (piłka nożna)|Jezierski Mieczysław]] | ||
[[Kategoria:Trenerzy (piłka nożna)|Jezierski Mieczysław]] | [[Kategoria:Trenerzy (piłka nożna)|Jezierski Mieczysław]] |
Aktualna wersja
Mieczysław Jezierski – ur. 3 września 1911 w Krakowie, zm. 25 kwietnia 1989 w Krakowie, zawodnik Wisły, pomocnik, żołnierz Armii Krajowej. Trener wiślackiej młodzieży - z juniorami Białej Gwiazdy wywalczył w 1958 roku tytuł Mistrza Polski.
Mieczysław Jezierski urodził się w Krakowie i wychowywał się na Kazimierzu. Jego serdecznymi przyjaciółmi byli bracia Kotlarczykowie, pochodzący z tej samej dzielnicy. Jezierski zaczynał piłkarską przygodę w Nadwiślanie. To za namową Jana i Józefa przeniósł się do zespołu Białej Gwiazdy, podążając ścieżką utartą przez starszych kolegów, którzy też zaczynali W Nadwiślanie.
Jezierski do Wisły trafił w 1930 roku. W pierwszym składzie debiutował w 1932 roku i przez kolejnych 5 lat był podstawowym zawodnikiem Białej Gwiazdy. Występował w pomocy, najczęściej u boku jednego lub obu braci Kotlarczyków. Ogółem Jezierski wystąpił w 90 meczach ligowych Wisły. Nie dane mu było zdobyć bramki. W 1938 roku przeniósł się do Broni Radom, gdzie grał do wybuchu wojny.
W czasie okupacji uczestniczył w konspiracyjnym życiu sportowym, grał w barwach Wisły i jej filii, AKS. Walczył w ruchu oporu jako żołnierz AK o pseudonimie Piętaszek.
Po 1945 roku grał jeszcze w zespołach Lotnika Radom (1945) i Polonii Świdnica (1946-1948), by następnie zająć się pracą szkoleniowca. Trenował zawodników w Świdnicy, Wrocławiu, Kielcach i Bydgoszczy, a w 1956 roku powrócił do Krakowa. Dwa lata później sięgnął z juniorami Wisły po tytuł Mistrza Polski. Pracy z młodzieżą poświęcił resztę swojej zawodowej kariery, a także wiele lat już na emeryturze. Pod koniec lat 80-tych Jezierski był jednym z organizatorów Szkółki Piłkarskiej TS Wisła.
Mieczysław Jezierski zmarł w 1989 roku, spoczywa na Cmentarzu Rakowickim. W 2006 roku, przy okazji Jubileuszu 100-lecia Wisły, został wybrany do piątki najlepszych trenerów w historii klubu.
Spis treści |
Historia występów w barwach Wisły Kraków
Podział na sezony:
Sezon | Rozgrywki | M | 0-90 | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1932 | Ekstraklasa | 22 | 22 | |||||
1933 | Ekstraklasa | 12 | 12 | |||||
1934 | Ekstraklasa | 14 | 14 | |||||
1935 | Ekstraklasa | 12 | 12 | |||||
1936 | Ekstraklasa | 18 | 18 | |||||
1937 | Ekstraklasa | 12 | 12 | |||||
Razem | Ekstraklasa (I) | 90 | 90 | |||||
RAZEM | 90 | 90 |
Lista wszystkich spotkań:
Ilość | Roz. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wyn. | Zm. | B | K |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | I | 1932.04.17 | Dom | Legia Warszawa | 0-1 | |||
2. | I | 1932.04.24 | Wyjazd | ŁKS Łódź | 0-2 | |||
3. | I | 1932.05.08 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 0-1 | |||
4. | I | 1932.05.16 | Dom | Czarni Lwów | 3-0 | |||
5. | I | 1932.05.22 | Wyjazd | Warta Poznań | 3-8 | |||
6. | I | 1932.05.26 | Dom | 22 pp. Siedlce | 5-2 | |||
7. | I | 1932.06.12 | Dom | Cracovia Kraków | 2-2 | |||
8. | I | 1932.06.19 | Wyjazd | Garbarnia Kraków | 2-1 | |||
9. | I | 1932.06.29 | Wyjazd | Polonia Warszawa | 1-0 | |||
10. | I | 1932.07.17 | Dom | Ruch Chorzów | 1-1 | |||
11. | I | 1932.07.24 | Wyjazd | Warszawianka Warszawa | 6-0 | |||
12. | I | 1932.08.15 | Dom | ŁKS Łódź | 2-1 | |||
13. | I | 1932.09.04 | Wyjazd | Cracovia Kraków | 0-3 | |||
14. | I | 1932.09.11 | Wyjazd | Legia Warszawa | 3-2 | |||
15. | I | 1932.09.18 | Wyjazd | Ruch Chorzów | 0-5 | |||
16. | I | 1932.09.25 | Dom | Warta Poznań | 0-3 | |||
17. | I | 1932.10.09 | Dom | Garbarnia Kraków | 2-2 | |||
18. | I | 1932.10.16 | Wyjazd | Czarni Lwów | 2-2 | |||
19. | I | 1932.10.23 | Wyjazd | 22 pp. Siedlce | 0-3 | |||
20. | I | 1932.11.06 | Dom | Pogoń Lwów | 2-1 | |||
21. | I | 1932.11.14 | Dom | Warszawianka Warszawa | 1-2 | |||
22. | I | 1932.11.27 | Dom | Polonia Warszawa | 2-0 | |||
23. | I | 1933.04.09 | Dom | Ruch Chorzów | 2-0 | |||
24. | I | 1933.04.23 | Wyjazd | Ruch Chorzów | 0-1 | |||
25. | I | 1933.04.30 | Wyjazd | Warta Poznań | 2-1 | |||
26. | I | 1933.05.03 | Dom | Cracovia Kraków | 1-1 | |||
27. | I | 1933.05.29 | Dom | Garbarnia Kraków | 0-2 | |||
28. | I | 1933.06.10 | Wyjazd | Cracovia Kraków | 0-3 | |||
29. | I | 1933.08.13 | Wyjazd | Legia Warszawa | 3-2 | |||
30. | I | 1933.08.15 | Wyjazd | ŁKS Łódź | 1-1 | |||
31. | I | 1933.08.27 | Dom | Ruch Chorzów | 1-0 | |||
32. | I | 1933.09.03 | Wyjazd | Cracovia Kraków | 3-1 | |||
33. | I | 1933.10.22 | Dom | Cracovia Kraków | 1-1 | |||
34. | I | 1933.11.01 | Dom | Pogoń Lwów | 1-1 | |||
35. | I | 1934.04.08 | Wyjazd | Warszawianka Warszawa | 4-1 | |||
36. | I | 1934.04.22 | Dom | Polonia Warszawa | 0-0 | |||
37. | I | 1934.04.29 | Wyjazd | Ruch Chorzów | 1-4 | |||
38. | I | 1934.05.10 | Dom | Warta Poznań | 2-2 | |||
39. | I | 1934.05.27 | Dom | Pogoń Lwów | 2-0 | |||
40. | I | 1934.06.03 | Wyjazd | 22 pp. Siedlce | 3-0 | |||
41. | I | 1934.06.10 | Wyjazd | Cracovia Kraków | 1-2 | |||
42. | I | 1934.06.16 | Dom | Podgórze Kraków | 5-1 | |||
43. | I | 1934.06.24 | Dom | ŁKS Łódź | 0-2 | |||
44. | I | 1934.06.29 | Wyjazd | Legia Warszawa | 2-3 | |||
45. | I | 1934.07.08 | Wyjazd | Garbarnia Kraków | 0-3 | |||
46. | I | 1934.09.23 | Dom | Warszawianka Warszawa | 3-2 | |||
47. | I | 1934.09.30 | Wyjazd | Podgórze Kraków | 1-0 | |||
48. | I | 1934.10.07 | Dom | Garbarnia Kraków | 1-3 | |||
49. | I | 1935.04.07 | Dom | Śląsk Świętochłowice | 4-1 | |||
50. | I | 1935.04.14 | Wyjazd | Ruch Chorzów | 2-4 | |||
51. | I | 1935.05.05 | Dom | Cracovia Kraków | 4-0 | |||
52. | I | 1935.05.26 | Dom | Garbarnia Kraków | 4-2 | |||
53. | I | 1935.06.02 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 1-3 | |||
54. | I | 1935.10.13 | Dom | Pogoń Lwów | 3-1 | |||
55. | I | 1935.10.20 | Dom | Ruch Chorzów | 0-0 | |||
56. | I | 1935.10.27 | Dom | Polonia Warszawa | 8-1 | |||
57. | I | 1935.11.10 | Dom | Legia Warszawa | 5-0 | |||
58. | I | 1935.11.17 | Dom | ŁKS Łódź | 4-2 | |||
59. | I | 1935.11.24 | Wyjazd | Garbarnia Kraków | 1-1 | |||
60. | I | 1935.12.01 | Wyjazd | Warszawianka Warszawa | 3-1 | |||
61. | I | 1936.04.05 | Dom | Śląsk Świętochłowice | 2-0 | |||
62. | I | 1936.04.19 | Wyjazd | Dąb Katowice | 1-0 | |||
63. | I | 1936.04.26 | Dom | Pogoń Lwów | 2-1 | |||
64. | I | 1936.05.03 | Wyjazd | Warszawianka Warszawa | 1-1 | |||
65. | I | 1936.05.10 | Dom | Warta Poznań | 1-4 | |||
66. | I | 1936.05.17 | Wyjazd | Garbarnia Kraków | 1-2 | |||
67. | I | 1936.06.07 | Dom | Legia Warszawa | 1-0 | |||
68. | I | 1936.06.14 | Dom | ŁKS Łódź | 3-1 | |||
69. | I | 1936.06.28 | Wyjazd | Ruch Chorzów | 0-1 | |||
70. | I | 1936.07.05 | Wyjazd | Śląsk Świętochłowice | 2-0 | |||
71. | I | 1936.08.23 | Dom | Garbarnia Kraków | 2-2 | |||
72. | I | 1936.08.30 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 0-2 | |||
73. | I | 1936.09.20 | Wyjazd | ŁKS Łódź | 2-0 | |||
74. | I | 1936.09.27 | Dom | Warszawianka Warszawa | 0-3 | |||
75. | I | 1936.10.11 | Wyjazd | Warta Poznań | 1-2 | |||
76. | I | 1936.10.18 | Dom | Dąb Katowice | 5-2 | |||
77. | I | 1936.10.25 | Dom | Ruch Chorzów | 3-1 | |||
78. | I | 1936.11.01 | Wyjazd | Legia Warszawa | 3-2 | |||
79. | I | 1937.04.04 | Dom | Warszawianka Warszawa | 5-0 | |||
80. | I | 1937.04.11 | Dom | ŁKS Łódź | 6-2 | |||
81. | I | 1937.04.18 | Wyjazd | Ruch Chorzów | 0-1 | |||
82. | I | 1937.04.25 | Dom | Pogoń Lwów | 2-0 | |||
83. | I | 1937.05.06 | Dom | Garbarnia Kraków | 1-1 | |||
84. | I | 1937.06.27 | Dom | Warta Poznań | 2-0 | |||
85. | I | 1937.08.29 | Wyjazd | Warszawianka Warszawa | 2-1 | |||
86. | I | 1937.09.05 | Wyjazd | Cracovia Kraków | 0-1 | |||
87. | I | 1937.09.19 | Dom | Ruch Chorzów | 2-2 | |||
88. | I | 1937.09.26 | Wyjazd | Garbarnia Kraków | 0-2 | |||
89. | I | 1937.10.24 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 0-1 | |||
90. | I | 1937.11.14 | Dom | AKS Chorzów | 5-2 |
Galeria zdjęć
Zwiedzanie Waterloo w czasie wyjazdu do Belgii i Francji w 1933 roku |
Zwiedzanie Waterloo w czasie wyjazdu do Belgii i Francji w 1933 roku |
Zwiedzanie Waterloo w czasie wyjazdu do Belgii i Francji w 1933 roku |
|
Amatorski Klub Sportowy w 1941 roku |
Amatorski Klub Sportowy w 1941 roku |
||
Październik 1944, z wieńcem od TS Wisła na pogrzebie Józefa Kałuży |
Październik 1944, z wieńcem od TS Wisła na pogrzebie Józefa Kałuży |
Październik 1944, z wieńcem od TS Wisła na pogrzebie Józefa Kałuży |
|
Doniesienia prasowe
- 1989: „Dziennik Polski” nr 100, 103. + Mieczysław Jezierski.
Gazeta Krakowska. 1986, nr 250 (25/26 X) nr 11741
TRENER — PASJONAT
Trafiłem do Wisły z Nadwiślanu — wspomina MIECZYSŁAW JEZIERSKI — miałem wówczas 19 lat i od razu znalazłem się w drużynie samych znakomitości, bracia Reymanowie, Balcer, Adamek, Kotlarczykowie, Czulak — to byli piłkarze co się zowie. Najlepiej grało mi się na lewej lub prawej pomocy, ale były mecze, że — w razie nieobecności Jasia Kotlarczyka — obejmowałem najbardziej newralgiczna, pozycję w zespole — środek obrony.
Mając 23 lata po raz pierwszy zasmakowałem trenerskiego Chleba. Był w Wiśle taki zwyczaj wprowadzony przez red. Obrubańskiego, iż piłkarze Wisły opiekowali się różny mi zespołami dzielnicowymi. Od 1934 r. pod moją opieką była Bronowianka. I tak się zaczęła moja przygoda z zawodem trenerskim, która trwa po dzień dzisiejszy.
Już 52 lata pan Mieczysław szkoli piłkarzy. Trenował różne zespoły, pracował w różnych miastach. Zaraz po wyzwoleniu pracował na Dolnym Śląsku w klubie Polonia Świdnica, potem jego trenerski szlak prowadził przez Kielce, Bydgoszcz; (szkolił tu I-ligową Polonię, której asem atutowym był znakomity strzelec Norkowski), Wrocław. Ale zawsze tęsknił za Krakowem i ukochaną Wisłą, kiedy więc w 1956 r. zaproponowano mu szkolenie młodzieży w wiślackim klubie, nie wahał się ani sekundy. W 1958 roku jego podopieczni odnieśli wielki sukces, zdobyli tytuł mistrza Polski juniorów. Radość trenera była ogromna, nie miał w zespole wielkich gwiazd, ale miał jedenastu chłopców, grających w myśl zasady „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego". I to było ich głównym atutem.
— Zawsze lubiłem pracować z młodzieżą — mówi Mieczysław Jezierski.—Uważam, że jest to bardzo wdzięczny „materiał" do obróbki. Oczywiście trzeba być wyrozumiałym, cierpliwym, a równocześnie konsekwentnym. Zawsze — taka była moja dewiza trenerska — na równi z wynikami sportowymi stawiałem wyniki w nauce. Ileż to razy odwiedzałem nauczycieli moich wychowanków, dopytywałem się o oceny i postępy w nauce młodych piłkarzy. Największą satysfakcją było dla mnie to, iż w wielu przypadkach właśnie poprzez sport udało nam się wychować na ludzi nastolatków, o których mówiono, że wyrosną z nich chuligani.
Dzisiaj młodzież też nie jest zła, ale warunki w sporcie zmieniły się diametralnie. W naszej piłce nie dzieje się dobrze, młodzi widzą jak w wielu klubach szasta się społecznymi funduszami, płaci za byle co. Kluby wydają milionowe sumy na transfery, płacą krociowe sumy za piłkarzy — żółtodziobów, za takich, którzy jeszcze niewiele umieją. Sami działacze deprawują młodych...
Boli mnie bardzo brak przywiązania do barw klubowych.
Za naszych młodzieńczych czasów to było nie do pomyślenia. Barwy klubowe to była rzecz święta Pamiętam takie zdarzenie z mojej kariery piłkarskiej. Wisła została zaproszona do Belgii na mecz z reprezentacją tego kraju. Spotkanie miało się odbyć przy świetle elektrycznym, na stadionie zapowiedział swoją obecność król Belgów — Albert. A my mieliśmy mocno sprane i zniszczone koszulki. Organizatorzy poprosili nas, abyśmy wystąpili w nowych strojach. Nie chcieliśmy zrobić zawodu miłym Belgom, ale kiedy zobaczyliśmy białe koszulki łzy popłynęły nam z oczu. Po raz pierwszy nie grałem w tradycyjnych barwach Wisły. Może dlatego przegraliśmy ten mecz 0:3, choć zebraliśmy po spotkaniu przychylne recenzje, a do naszej szatni przyszedł osobiście król Belgów Pan Mieczysław zawsze traktował swój zawód bardzo po ważnie. Przy każdej okazji pogłębiał wiedzę trenerską, jako jeden z pierwszych trenerów w Polsce ukończył kurs I i II stopnia organizowany przez Ośrodek Przygotowań Olimpijskich przy AWF w Poznaniu. „Miałem wspaniałych nauczycieli, choćby nieodżałowanego Jesionkę, wychowawcę wielu pokoleń trenerskich.” Zawsze uśmiechnięty, pogodny, pracuje z pasją i poświęceniem. Teraz prowadzi szkolenie trampkarzy Wisły. „Ta praca daje mi nadal wiele radości, nie wyobrażam sobie życia bez trenerki”. Dużo zdrowia — panie Mieczysławie! (ANS)
Echo Krakowa. 1989, nr 43 (1 III) nr 12852
TO WŁAŚNIE piłka nożna, codzienny kontakt z młodymi zawodnikami Wisły powoduje, że MIECZYSŁAW JEZIERSKI nie traci dobrego samopoczucia, jest sprawny i energiczny. „Skończyłem już 78 lat, ale wcale nie czuję się dziadkiem” — podkreśla z uśmiechem. Sport nadal pozwala mu choć na chwilę zapomnieć o kłopotach i problemach. Mimo poważnych domowych obowiązków — opiekuje się bowiem p. Mieczysław schorowaną żoną Heleną, sprząta, gotuje — znajduje jeszcze czas na spotkania z kolegami w ulubionej kafejce „Piast”, przy ul. Dzierżyńskiego. Tu wspominają często swoje sukcesy i niepowodzenia.
Dla Mieczysława Jezierskiego prawdziwa przygoda z futbolem zaczęła się w 1930 roku, kiedy bracia Kotlarczykowie namówili go na przejście z Nadwiślanu do Wisły. Wychował się z nimi na Kazimierzu, Szczególnie Józef był jego serdecznym przyjacielem. Wierzył więc, że szybko zaaklimatyzuje się w nowym towarzystwie. Przez kilka sezonów grał w I drużynie „Białej gwiazdy”. tuż przed wojną jeszcze w Broni Radom. Uczestniczył również w tajnych meczach podczas okupacji, przede wszystkim jednak był członkiem ruchu oporu, żołnierzem AK — pseudonim „Piętaszek”. W 1945 roku wojenne losy rzuciły go do... radzieckiego lotnictwa. I dzięki tej służbie powrócił znów do ukochanej piłki nożnej.
Kolejny długi etap życia Mieczysława Jezierskiego związany jest w dużej mierze z pracą szkoleniowca. Trenerska książeczka zawiera wiele wpisów. Świdnica, Wrocław, Kielce. Bydgoszcz, to kolejne miejsca pobytu p. Jezierskiego. Do rodzinnego Krakowa przyjechał dopiero w 1956 roku. Ale dwa lata później z juniorami Wisły sięgnął po mistrzostwo Polski i teraz mówi o tym z ogromna satysfakcją. z dumą prezentuje okolicznościowy znaczek, bo choć dane mu było prowadzić ligowe drużyny seniorów, najmilej wspomina zajęcia z najmłodszymi. Zresztą ostatnie kilkanaście lat. będąc już na emeryturze, poświecił Mieczysław Jezierski wyłącznie trampkarzom i juniorom. Na krótko on wiślak z krwi i kości, wdał się nawet w krótki romans z Cracovią
Echo Krakowa. 1989, nr 85 (2 V) nr 12894
JESZCZE niedawno MIECZYSŁAW JEZIERSKI opowiadał nam o swojej bogatej karierze piłkarskiej, o przyjaźni z Józefem Kotlarczykiem, o tym w jaki sposób on — wychowanek Nadwiślanu — przeniósł się do Wisły, w barwach której rozegrał przed wojną wiele ligowych spotkań. Był dobrym piłkarzem, potem uznanym trenerem. Pracował w kilku ligowych klubach, ostatnie lata swojego życia poświecił jednak szkoleniu młodzieży. Codziennie „Dziadek” zjawiał się na wiślackim stadionie. Zawsze pogodny, uśmiechnięty. Taki pozostał w pamięci bliskich, przyjaciół i znajomych. Pogrzeb Mieczysława Jezierskiego odbędzie się jutro, w środę, na cmentarzu Rakowickim o godz. 11.40.
Requiescat in pace
Grób Mieczysława Jezierskiego na Cmentarzu Rakowickim.
Kwatera LXX, rząd 49, grób 6.
15.08.2010
30.04.2013
03.11.2018
29.10.2023