Wiktor Sydorenko

Z Historia Wisły

Wiktor Sydorenko
Informacje o zawodniku
kraj Ukraina
pseudonim Sidor
urodzony 1972.08.21, Kołyniwka
wzost/waga 178 cm / 80 kg
pozycja prawy pomocnik
Kariera klubowa
Sezon Drużyna Mecze Gole
Dinamo Lwów
1989 Dinamo Lwów
1990 Dinamo Lwów
1991 Philadelphia Tryzub
1992 Karpaty Lwów 3 0
1992 Skała Stryj 14 1
1992/1993 Skała Stryj 40 2
1993/1994 Hutnik Kraków 29 1
1994/1995 (j) Hutnik Kraków 10 1
1994/1995 (w) Stal Rzeszów
1995/1996 Wisła Kraków 31(33) 3
1996/1997 Wisła Kraków 24(26) 9
1997/1998 (j) Wisła Kraków 11(12) 1
1997/1998 (w) Wawel Kraków
1998/1999 KSZO Ostrowiec Świętokrzyski
1999/2000 Dynamo Lwów 23 6
2000/2001 (j) Dynamo Lwów 7 2
2002/2003 Hutnik Kraków
2003/2004 Bronowianka Kraków
2004/2005 Bronowianka Kraków
2005/2006 Bronowianka Kraków
2006/2007 Bronowianka Kraków
2007/2008 (j) Bronowianka Kraków
Suma   66(71) 4
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Wiktor Sydorenko urodził się 21 sierpnia 1972 roku w Kołyniwce na Ukrainie. Na początku przygody z piłką spędził dwa sezony w Dynamie Lwów (obecnie Karpaty Lwów). Jednocześnie grywał w reprezentacjach juniorskich Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

[Foto: S. Paździora]
[Foto: S. Paździora]
[Foto: S. Paździora]
[Foto: S. Paździora]

Po rozpadzie ZSRR, gdy Ukraina odzyskała niepodległość, postanowił poszukać szczęścia poza granicami kraju. W 1991 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie występował w amatorskim klubie Trizub, założonym przez emigrantów ukraińskich, w Filadelfii. Rok później wrócił jednak do ojczyzny, jeden sezon spędził w Karpatach, kolejny - w Skale Stryj.

Po zakończeniu sezonu 1992/1993 ponownie opuścił Ukrainę, tym razem udał się do Polski, gdzie zakotwiczył w I-ligowym wówczas Hutniku Kraków. Tam spędził dwa sezony, w tym wiosnę 1995 roku na wypożyczeniu w Stali Rzeszów.

Latem 1995 roku Sydorenko został piłkarzem II-ligowej wtedy Wisły Kraków. Transfer Sydorenki do Wisły to jedna z najdziwniejszych, niemal detektywistycznych, do dziś nie do końca wyjaśnionych historii w polskiej piłce nożnej. W celu przybliżenia sprawy posłużymy się obszernym fragmentem artykułu z „Gazety Wyborczej” z dnia 25. sierpnia 1995 roku:

„Wiktor Sydorenko przed dwoma laty znalazł się w Hutniku za 360 mln zł. Miał to być transfer definitywny. Wisła zakupiła go w lipcu od Skały Stryj za 1000 dol. Hutnik uważa, że piłkarz jest jego własnością, a Wisła nabyła zawodnika nieprawnie - wczoraj w klubie z Suchych Stawów pokazano dziennikarzom kopie dokumentów, mających być dowodem takiego stanu rzeczy. Hutnicy mają pretensje do Wisły, ale chyba jeszcze większe do Ukraińców. - Tak Zagłoba sprzedawał, tak Szwejk handlował - skarży się prezes, który uważa, że strona ukraińska sprzedała dwa razy tego samego piłkarza.(…) Na umowie międzyklubowej, dotyczącej przejścia Sydorenki ze Skały do Hutnika, odciśnięto pieczęć Stryjskiego Towarzystwa Sokół! Niewykluczone, że Hutnikowi "podłożono świnię" dwa lata temu. Buryj [prezes Skały – red.] i Zieliński [menedżer – red.] mogli sprzedać piłkarza Skały w imieniu jakiegoś Sokoła, a pieniądze sprzątnąć do własnej kieszeni. Hutnik również posiada dowody wypłat pieniędzy na ręce obu panów. Niejasny pozostaje udział Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej. W sprawie nie orientują się do końca PZPN i KOZPN - czyli organa Decyzyjne.”

Niemożność rozwiązania problemu sprawiła, że przypadek Sydorenki trafił do wyższych instancji. 30. sierpnia 1995 roku „Gazeta Wyborcza” ujawniła więcej szczegółów. Ze względu na zawiłości w tej historii przytaczamy cały tekst:

„Europejska Unia Piłkarska (UEFA) zdecyduje o przynależności klubowej ukraińskiego piłkarza Wiktora Sydorenki. Występował on kiedyś w krakowskim Hutniku, teraz gra w Wiśle. I Hutnik, i Wisła mają dokumenty wykazujące, że Sydorenko jest ich zawodnikiem. Hutnik kupił go dwa lata temu, Wisła w ubiegłym miesiącu. Hutnik podpisał 22 lipca 1993 r. umowę, którą firmowali ze strony klubu dyrektor Stanisław Łach i główna księgowa Grażyna Dziedzic, a ze strony ukraińskiej prezes Skały Stryj Wołodia Buryj i menedżer Mykoła Zieliński. W paragrafie 1. napisano, że Sydorenko przechodzi do Hutnika na tzw. okres definitywny. Klub miał zapłacić za niego 360 milionów starych złotych, w dwóch ratach. Ukraiński Związek Piłki Nożnej przesłał do Polskiego Związku dwuletni certyfikat (świadectwo przekazania zawodnika). Gdy się okazało, że wymagany jest tzw. certyfikat definitywny, odpowiedni dokument nadszedł z Ukrainy. W PZPN gdzieś się jednak zawieruszył. Tymczasem zawodnika nabyła od Ukraińców Wisła. Według prezesa Hutnika Jana Figuta, dokument definitywny odnalazł się, o czym prezes miał się dowiedzieć w rozmowie telefonicznej z Edmundem Zientarą z PZPN. Wiślacy otrzymali zaś poświadczenie związku ukraińskiego, że autentyczny jest tylko certyfikat terminowy. Pozostaje jeszcze kontrakt osobisty piłkarza z Hutnikiem, podpisany do 30 czerwca 1998 r. Prezes Figut nie wyklucza porozumienia z Wisłą. – Jesteśmy skłonni wypożyczyć zawodnika za darmo. Mówię to od siebie - stwierdził. Jednak według menedżera Wisły Zdzisława Kapki, klub ten jest zainteresowany tylko certyfikatem definitywnym. Z. Kapka przypomina poza tym, że Sydorence skończyła się 3 czerwca wiza. Wyrobiła mu nową Wisła. - Wszystkie dokumenty, których potrzebował PZPN, są u nas - oświadczył Z. Kapka. - Dowiedzieliśmy się, że Sydorenko nie jest zawodnikiem Hutnika definitywnie, został tylko wypożyczony do 23 lipca tego roku. Dlatego wystąpiliśmy do klubu Sydorenki i odkupiliśmy go. Dokumenty potwierdzają, że jedynie umowa, którą my podpisaliśmy, jest prawdziwa. Niejasny pozostaje udział Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej oraz Burego i Zielińskiego, którzy podpisując umowę w imieniu Skały Stryj, posłużyli się pieczątką jakiegoś "Sokoła". Podczas poniedziałkowego posiedzenia zarządu Polski Związek Piłki Nożnej poczuł się bezradny wobec skomplikowanej sytuacji i poprosił UEFA o rozstrzygnięcie, który certyfikat ukraińskiej federacji jest obowiązujący. Decyzja UEFA będzie ostateczna.”

W wyniku końcowych rozstrzygnięć Sydorenko został zgłoszony do rozgrywek w barwach Wisły. Na koniec sezonu 1995/1996 r. "Biała Gwiazda" dowodzona przez trenera Henryka Apostela celebrowała powrót do I ligi. Ukraiński pomocnik miał swój niekwestionowany udział w awansie, wystąpił bowiem niemal we wszystkich spotkaniach ligowych (z wyjątkiem 3 meczów – w tym z Unią Tarnów, Petrochemią w dwóch pierwszych kolejkach).

Sydorenko zapisał się w historii Wisły jako pierwszy obcokrajowiec, który strzelił gola dla Wisły w oficjalnym spotkaniu II ligi. Miało to miejsce 9. września 1995 roku, w wyjazdowym, zwycięskim meczu 7. kolejki z Motorem (4:1). Wiktor zdobył bramkę w 58. minucie. Swoją grą i pełną zaangażowania postawą na boisku zaskarbił sobie szacunek w środowisku sportowym i rzetelnie zapracował na przychylność kibiców.

Sydorenko pozostał podstawowym zawodnikiem w pierwszym sezonie Wisły po powrocie na pierwszoligowe boiska (1996/1997). Kolejny sezon - 1997/1998 też zaczął dobrze, ale … zimą dowiedział się, że musi odejść. Kadra Wisły liczyła wówczas ponad 30 zawodników, kilku przeznaczono więc „do odstrzału”. Tuż przed rundą wiosenną klub poinformował o rozstaniu się z pięcioma piłkarzami. Na czarnej liście znaleźli się wtedy: Wiktor Sydorenko i Janusz Świerad (wypożyczeni do Wawelu do 30 czerwca 1998), Guy Armand Feutchine (wypożyczony do Cracovii do 30 czerwca 1998), Adam Dąbrowski (transfer do Varty Namysłów), Marek Koniarek (transfer do Katowic). Najbardziej zadowoleni z kłopotów bogactwa Wisły byli działacze Wawelu, którzy tanim kosztem pozyskali dwóch bardzo cennych zawodników.

Sydorenko wrócił więc w barwach Wawelu do ... II ligi. W kwietniu przeżył zmianę trenera - szkoleniowcem Wawelu został wówczas ex-wiślak, Marek Motyka, któremu przyszło zadebiutować na ławce trenerskiej meczem derbowym z Cracovią. W kuluarach spekulowano, że Wawel miał obowiązek przegrać, gdyż Cracovia pilnie potrzebowała punktów. „Piłkarze "wojskowych" sprawili zimny prysznic zwolennikom Cracovii (potem sami taki mieli w szatni, gdyż w obiektach Cracovii jest tylko zimna woda), ale nie zawiedli Motyki: - Chcieliśmy się pokazać i zrobić dobry wynik - twierdził pomocnik Wiktor Sydorenko. - Przecież od tego występu mogło zależeć miejsce w zespole. Poza tym trener miał imieniny i chcieliśmy podarować mu miły prezent” – czytamy w „Gazecie Wyborczej” 28. kwietnia 1998 roku.

Po opuszczeniu Wawelu Sydorenko przeniósł się do KSZO Ostrowiec, gdy trenerem został tam - zwolniony z Wisły - Henryk Apostel. Po słabym sezonie 1998/99, kiedy ostrowiecki klub nie zdołał awansować do pierwszej ligi, Wiktor powrócił na Ukrainę.

W ojczyźnie długo nie pozostał. Znalazł zatrudnienie w Lubece, zespole III ligi niemieckiej, gdzie spędził rok. Ponownie przyjechał na Ukrainę i jeden sezon występował w drugoligowym wtedy Dynamie Lwów, który opuścił ze swoją kartą w ręku. W 2002 roku znów pojawił się w Polsce. Przez trzy tygodnie trenował w Kuźni Raciborskiej z drugoligowymi Tłokami. Gdy nie porozumiał się z działaczami z Gorzyc, wrócił do Nowej Huty, gdzie od pięciu lat miał mieszkanie. Sezon 2002/2003 spędził grając w dobrze sobie znanym, wówczas III-ligowym, Hutniku.

Latem 2003 roku Sydorenko został grającym trenerem Bronowianki Kraków, której miał pomóc awansować do wyższych klas. Na stanowisku trenera zastąpił Pawła Regulskiego, byłego gracza Wisły. Warto dodać, że Wiktor wybrał Bronowiankę również ze względu na żonę - Wanda Lityńska-Sydorenko, doskonała pingpongistka, reprezentantka Polski wcześniej przeszła do Bronowianki, do ekstraklasowej drużyny tenisa stołowego (była też trenerem drużyn II i III ligi).

Po dwóch latach Bronowianka awansowała do V ligi. W czerwcu 2005 roku Sydorenko powiedział „Dziennikowi Polskiemu”. - To był mój drugi sezon pracy w Bronowiance. Muszę po tym czasie powiedzieć, że praca w niższych ligach jest cięższa niż się spodziewałem. Zawodnicy pracują, nie można od nich wymagać całkowitego poświęcenia się futbolowi. Udało nam się sięgnąć po awans, bo drużyna opiera się na chłopakach związanych z Bronowianką, wychowanych tu, mieszkających w okolicach Bronowic, oni po prostu kochają ten klub. Każdy z nich dał z siebie wszystko. To nie tylko mój sukces, ale całego zespołu, a także wszystkich ludzi, którzy w Bronowiance pracują, razem z tą drużyną cieszyli się i martwili. Czy zostanę w Bronowiance? W czerwcu kończy się moja umowa o pracę. Chciałbym tu zostać, bo z ludźmi, których tu spotkałem, dobrze się pracuje.

Niestety, Bronowianka spadła do VI ligi. 19 lipca 2006 roku Sydorenkę na stanowisku trenera Bronowianki zastąpił Krzysztof Szopa. Wiktor zaś miał pełnić funkcję trenera rezerw i pozostać zawodnikiem pierwszej drużyny. Po zmianie szkoleniowca zespół Bronowianki rozsypał się kadrowo, podupadł, w dodatku drużyna doznała dotkliwej porażki w meczu Pucharu Polski z A-klasowym Nadwiślanem Kraków. Szopa, nie widząc perspektyw w pracy z osłabioną odejściem ośmiu podstawowych graczy zespołem, zrezygnował. 11. sierpnia 2006 jego miejsce zajął ponownie Sydorenko. Nikt inny nie palił się do podjęcia pracy w klubie przeżywającym poważne problemy finansowe.

Po sezonie 2006/2007 Bronowianka została zdegradowana do A-klasy, ale dzięki wycofaniu się z rozgrywek rezerw Cracovii pozostała w VI lidze. Z klubu odeszli prezes i wiceprezes, a 30. czerwca 2007 roku ze swoją funkcją pożegnał się także Sydorenko.

W sezonie 2007/2008 Sydorenko nadal pojawiał się w składzie Bronowianki, jednocześnie trenując w tym klubie drużynę rezerw. W ramach ciekawostki podamy, że w barwach Bronowianki miał okazję konfrontacji z Wisłą Kraków. W wygranym 5:2 meczu z juniorami „Białej Gwiazdy” zdobył nawet gola.

W sierpniu 2008 roku w siedzibie Bronowianki poinformowano nas, że Wiktor powrócił na Ukrainę.

Sydorenko oprócz ukraińskiego ma również obywatelstwo polskie.

wislakrakow.com
(dorotja)


Zawód: nauczyciel WF. Pierwszym trenerem był we Lwowie Edward Koziukiewicz. W młodości kibico Dynoma Kijów. Piłkarski wzór: Maldini. Hobby: wędkarstwo. Ma słabość do kotów. Po zakończeniu kariery chce zostać trenerem.

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon Rozgrywki M 0-90 grafika:Zk.jpg grafika:Cz.jpg
1995/1996 II Liga 31 20 9 2 3 3  
1995/1996 Puchar Polski 2 2          
1996/1997 Ekstraklasa 24 13 3 8   2  
1996/1997 Puchar Polski 2 1   1      
1997/1998 Ekstraklasa 11 5 3 3 1 1 1
1997/1998 Puchar Polski 1 1          
Razem Ekstraklasa (I) 35 18 6 11 1 3 1
II Liga (II) 31 20 9 2 3 3  
Puchar Polski (PP) 5 4   1      
RAZEM 71 42 15 14 4 6 1


Lista wszystkich spotkań:

Ilość Roz. Data Miejsce Przeciwnik Wyn. Zm. B K
1. (1)II1995.08.12WyjazdRKS Radomsko0-2  grafika:Zk.jpg
2. (2)II1995.08.20DomPomezania Malbork5-0   
3. (1)PP1995.08.23WyjazdGórnik II Zabrze3-1   
4. (3)II1995.08.27WyjazdKSZO Ostrowiec Świętokrzyski2-2  grafika:Zk.jpg
5. (4)II1995.09.02DomPolonia Warszawa1-1   
6. (5)II1995.09.09WyjazdMotor Lublin4-1  
7. (6)II1995.09.16DomOkocimski Brzesko1-0   
8. (7)II1995.09.21WyjazdJagiellonia Białystok4-1   
9. (8)II1995.09.24DomCracovia0-1   
10. (9)II1995.09.30WyjazdŚwit Nowy Dwór Mazowiecki2-3   
11. (10)II1995.10.07DomAvia Świdnik3-2   
12. (11)II1995.10.15WyjazdHetman Zamość2-2   
13. (12)II1995.10.21DomStal Stalowa Wola2-0   
14. (2)PP1995.10.24DomWidzew Łódź1-3   
15. (13)II1995.10.28WyjazdHutnik Warszawa3-1  
16. (14)II1995.11.04DomLublinianka Lublin4-0   
17. (15)II1995.11.11WyjazdJeziorak Iława0-2   
18. (16)II1996.03.24WyjazdUnia Tarnów0-1  
19. (17)II1996.03.30WyjazdWisła Płock0-0  
20. (18)II1996.04.06DomRKS Radomsko2-1   
21. (19)II1996.04.13WyjazdPomezania Malbork2-1  grafika:Zk.jpg
22. (20)II1996.04.24WyjazdPolonia Warszawa0-3  
23. (21)II1996.04.27DomMotor Lublin1-0   
24. (22)II1996.05.05WyjazdOkocimski Brzesko3-0   
25. (23)II1996.05.11DomJagiellonia Białystok4-0  
26. (24)II1996.05.15WyjazdCracovia2-0  
27. (25)II1996.05.18DomŚwit Nowy Dwór Mazowiecki5-1  
28. (26)II1996.05.22WyjazdAvia Świdnik3-0  
29. (27)II1996.05.25DomHetman Zamość2-0  
30. (28)II1996.06.01WyjazdStal Stalowa Wola1-0 
31. (29)II1996.06.05DomHutnik Warszawa3-0   
32. (30)II1996.06.09WyjazdLublinianka Lublin0-0  
33. (31)II1996.06.12DomJeziorak Iława4-2  
34. (1)I1996.07.27DomGKS Bełchatów1-0  
35. (2)I1996.07.31WyjazdHutnik Kraków0-2  
36. (3)I1996.08.03DomPolonia Warszawa0-0  
37. (3)PP1996.08.06WyjazdCeramika Opoczno3-2   
38. (4)I1996.08.11WyjazdRuch Chorzów1-1  grafika:Zk.jpg
39. (5)I1996.08.14DomOdra Wodzisław Śląski0-0   
40. (6)I1996.08.18WyjazdLech Poznań0-1   
41. (7)I1996.10.19DomAmica Wronki2-1  
42. (8)I1996.10.23WyjazdLegia Warszawa1-2  
43. (8)I1996.10.27DomRaków Częstochowa0-3  
44. (4)PP1996.11.09WyjazdHetman Zamość0-1  
45. (10)I1996.11.17DomŁKS Łódź3-2  
46. (11)I1996.11.24WyjazdStomil Olsztyn0-1  
47. (12)I1996.11.30WyjazdGKS Bełchatów2-1  
48. (13)I1997.03.05DomHutnik Kraków0-0  
49. (14)I1997.03.08WyjazdPolonia Warszawa0-1   
50. (15)I1997.03.15DomRuch Chorzów1-1   
51. (16)I1997.03.23WyjazdOdra Wodzisław Śląski0-1   
52. (17)I1997.04.05DomLech Poznań1-1   
53. (18)I1997.04.09WyjazdGórnik Zabrze1-3   
54. (19)I1997.04.12WyjazdSokół Tychy1-0   
55. (20)I1997.04.20DomŚląsk Wrocław1-0   
56. (21)I1997.05.03WyjazdWidzew Łódź0-1  grafika:Zk.jpg
57. (22)I1997.05.07DomGKS Katowice1-3   
58. (23)I1997.05.10WyjazdAmica Wronki1-1  
59. (24)I1997.05.14WyjazdRaków Częstochowa1-1   
60. (25)I1997.08.09WyjazdGKS Katowice0-4  
61. (26)I1997.08.17DomLegia Warszawa2-2 
62. (27)I1997.08.20WyjazdŁKS Łódź1-0   
63. (28)I1997.08.23DomKSZO Ostrowiec Świętokrzyski1-0   
64. (29)I1997.08.30WyjazdLech Poznań0-2  
65. (30)I1997.09.03DomZagłębie Lubin2-1  
66. (5)PP1997.09.10WyjazdGórnik Konin0-2   
67. (31)I1997.09.13WyjazdGórnik Zabrze1-1  grafika:Zk.jpg
68. (32)I1997.09.20WyjazdWidzew Łódź1-1  grafika:Cz.jpg
69. (33)I1997.10.18DomRuch Chorzów0-1  
70. (34)I1997.10.26WyjazdPolonia Warszawa0-2   
71. (35)I1997.11.23DomAmica Wronki1-1  

Galeria