Jan Kotlarczyk

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 07:56, 24 kwi 2012 (edytuj) PawelP (Dyskusja | wkład) ← Poprzednia edycja		Wersja z dnia 08:34, 24 kwi 2012 (edytuj) (anuluj zmianę) PawelP (Dyskusja | wkład) Następna edycja →
Linia 114:		Linia 114:
	[[Grafika:Przegląd Sportowy 1930-01-18a.JPG|thumb|right|200 px]]		[[Grafika:Przegląd Sportowy 1930-01-18a.JPG|thumb|right|200 px]]
	[[Grafika:Przegląd Sportowy 1930-01-18b.JPG|thumb|right|200 px]]		[[Grafika:Przegląd Sportowy 1930-01-18b.JPG|thumb|right|200 px]]
-		+	[[Grafika:Przegląd Sportowy 1930-11-12c.JPG|thumb|right|200 px]]
	==Historia występów w barwach Wisły Kraków==		==Historia występów w barwach Wisły Kraków==

---

Wersja z dnia 08:34, 24 kwi 2012

Jan Andrzej Kotlarczyk

Informacje o zawodniku
kraj	Polska
urodzony	22.11.1903,Kraków
zmarł	18.07.1966, Kraków
miejsce pochówku	Cm. Rakowicki, kw.XIIIa rz.7 gr.11.
wzost/waga	174 cm/ 76 kg
pozycja	środkowy pomocnik
reprezentacja	20A
sukcesy	PP 1926 Mistrz Polski 1927, 1928
Kariera klubowa
Sezon	Drużyna	Mecze	Gole
1920-1922	Nadwiślan
1925	Wisła Kraków	0(9)	0
1926	Wisła Kraków	0(3)	0
1927	Wisła Kraków	26	0
1928	Wisła Kraków	29	3
1929	Wisła Kraków	24	2
1930	Wisła Kraków	22	0
1931	Wisła Kraków	22	0
1932	Wisła Kraków	21	0
1933	Wisła Kraków	19	0
1934	Wisła Kraków	19	0
1935	Wisła Kraków	20	0
1936	Wisła Kraków	14	0
Suma		216(228)	5
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Spis treści 1 Historia występów w barwach Wisły Kraków 2 Mecze w Reprezentacji Polski 2.1 Komentarze prasowe 3 Galeria 4 Przechodniu, powiedz Wiśle, tu leżym, jej syny...

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon	Rozgrywki	M	0-90
1925	Eliminacje MP	5	5
1925	Finały MP	4	4
1926	Puchar Polski	3	3
1927	Ekstraklasa	26	26
1928	Ekstraklasa	28	28			3
1928	Mecz unieważniony	1	1
1929	Ekstraklasa	24	24			2
1930	Ekstraklasa	22	22
1931	Ekstraklasa	22	22
1932	Ekstraklasa	21	21
1933	Ekstraklasa	19	19
1934	Ekstraklasa	19	18	1
1935	Ekstraklasa	20	20
1936	Ekstraklasa	14	14
Razem	Ekstraklasa (I)	215	214	1		5
	Eliminacje MP (EMP)	5	5
	Finały MP (FMP)	4	4
	Puchar Polski (PP)	3	3
	Mecz unieważniony (#P)	1	1
RAZEM		228	227	1		5

Lista wszystkich spotkań:

Roz.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wyn.	Zm.	B	K
EMP	1925.03.29	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-2
EMP	1925.04.05	Wyjazd	AKS Chorzów	3-0
EMP	1925.04.19	Dom	AKS Chorzów	3-0
EMP	1925.05.10	Dom	ŁKS Łódź	3-1
EMP	1925.06.11	Wyjazd	ŁKS Łódź	6-3
FMP	1925.06.14	Wyjazd	Pogoń Lwów	0-1
FMP	1925.06.21	Dom	Warta Poznań	1-2
FMP	1925.07.12	Dom	Pogoń Lwów	0-1
FMP	1925.08.30	Dom	Warta Poznań	5-0
PP	1926.06.29	Wyjazd	ŁKS Łódź	3-0
PP	1926.07.04	Dom	Ruch Chorzów	1-0
PP	1926.09.05	Dom	Sparta Lwów	2-1
I	1927.04.03	Wyjazd	Jutrzenka Kraków	4-0
I	1927.04.10	Dom	Ruch Chorzów	2-0
I	1927.04.17	Wyjazd	Union Touring Łódź	1-5
I	1927.04.18	Wyjazd	Legia Warszawa	4-1
I	1927.04.24	Dom	Hasmonea Lwów	3-1
I	1927.05.03	Wyjazd	Polonia Warszawa	1-2
I	1927.05.08	Dom	Czarni Lwów	4-0
I	1927.05.15	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-0
I	1927.05.22	Dom	Warta Poznań	4-1
I	1927.05.29	Dom	1.FC Katowice	3-0
I	1927.06.16	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	2-0
I	1927.06.19	Wyjazd	TKS Toruń	7-2
I	1927.06.26	Wyjazd	Pogoń Lwów	1-4
I	1927.07.24	Wyjazd	Czarni Lwów	3-2
I	1927.07.31	Dom	Warszawianka Warszawa	8-2
I	1927.08.07	Dom	Jutrzenka Kraków	7-2
I	1927.08.14	Wyjazd	Warta Poznań	2-3
I	1927.08.21	Dom	Legia Warszawa	1-0
I	1927.08.28	Wyjazd	Ruch Chorzów	4-0
I	1927.09.0?	Dom	ŁKS Łódź	3-1
I	1927.09.11	Dom	TKS Toruń	15-0
I	1927.09.18	Dom	Union Touring Łódź	5-1
I	1927.09.25	Wyjazd	1.FC Katowice	2-0
I	1927.10.02	Dom	Polonia Warszawa	7-1
I	1927.10.09	Dom	Pogoń Lwów	0-2
I	1927.10.16	Wyjazd	Hasmonea Lwów	2-2
I	1928.03.18	Dom	Ruch Chorzów	4-0
I	1928.03.25	Wyjazd	Union Touring Łódź	3-0
I	1928.04.01	Dom	Czarni Lwów	3-0
I	1928.04.15	Wyjazd	TKS Toruń	7-2
I	1928.04.22	Dom	Warta Poznań	3-2
I	1928.05.03	Wyjazd	Legia Warszawa	0-1
I	1928.05.13	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	1-2
I	1928.05.17	Dom	Polonia Warszawa	7-2
I	1928.05.20	Dom	1.FC Katowice	3-2
I	1928.06.03	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-2
I	1928.06.24	Dom	Pogoń Lwów	6-1
I	1928.07.08	Dom	ŁKS Łódź	2-4
I	1928.07.15	Wyjazd	Śląsk Świętochłowice	2-1
I	1928.07.29	Wyjazd	Hasmonea Lwów	1-0
I	1928.08.05	Dom	TKS Toruń	9-0
#P	1928.08.15	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-2
I	1928.08.19	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-1
I	1928.09.02	Wyjazd	Warta Poznań	0-2
I	1928.09.09	Dom	Cracovia Kraków	5-1
I	1928.09.16	Wyjazd	Czarni Lwów	3-2
I	1928.09.23	Dom	Warszawianka Warszawa	6-2
I	1928.09.30	Wyjazd	Polonia Warszawa	7-2
I	1928.10.07	Dom	Hasmonea Lwów	4-1
I	1928.10.14	Dom	Legia Warszawa	2-1
I	1928.10.21	Wyjazd	Pogoń Lwów	2-0
I	1928.11.01	Dom	Union Touring Łódź	5-0
I	1928.11.11	Dom	Śląsk Świętochłowice	9-2
I	1928.11.18	Wyjazd	1.FC Katowice	1-1
I	1928.11.25	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-2
I	1929.03.31	Dom	Warszawianka Warszawa	4-2
I	1929.04.07	Wyjazd	ŁKS Łódź	2-2
I	1929.04.21	Wyjazd	Pogoń Lwów	4-2
I	1929.04.28	Dom	Legia Warszawa	2-0
I	1929.05.05	Dom	Garbarnia Kraków	5-2
I	1929.05.09	Dom	Czarni Lwów	4-4
I	1929.05.26	Dom	Polonia Warszawa	4-2
I	1929.05.30	Wyjazd	Ruch Chorzów	2-2
I	1929.06.09	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-3
I	1929.06.16	Wyjazd	Warta Poznań	0-5
I	1929.06.29	Dom	Union Touring Łódź	5-0
I	1929.07.14	Dom	1.FC Katowice	2-1
I	1929.07.21	Dom	Ruch Chorzów	5-1
I	1929.08.11	Dom	ŁKS Łódź	1-4
I	1929.08.18	Wyjazd	Union Touring Łódź	3-0
I	1929.08.25	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	2-3
I	1929.09.01	Wyjazd	Garbarnia Kraków	0-1
I	1929.09.08	Dom	Pogoń Lwów	3-1
I	1929.09.22	Dom	Cracovia Kraków	5-1
I	1929.09.29	Wyjazd	1.FC Katowice	4-2
I	1929.10.13	Wyjazd	Legia Warszawa	0-1
I	1929.10.22	Wyjazd	Czarni Lwów	0-4
I	1929.11.10	Dom	Warta Poznań	0-0
I	1929.11.17	Wyjazd	Polonia Warszawa	4-3
I	1930.03.30	Dom	Warszawianka Warszawa	3-1
I	1930.04.13	Dom	Warta Poznań	1-1
I	1930.04.20	Wyjazd	Garbarnia Kraków	3-1
I	1930.04.27	Wyjazd	ŁKS Łódź	2-0
I	1930.05.03	Wyjazd	Pogoń Lwów	2-2
I	1930.05.18	Wyjazd	Polonia Warszawa	4-3
I	1930.05.25	Dom	ŁTS-G Łódź	1-0
I	1930.06.08	Dom	Cracovia Kraków	1-2
I	1930.06.22	Dom	Ruch Chorzów	4-2
I	1930.07.06	Wyjazd	Legia Warszawa	2-3
I	1930.07.13	Wyjazd	Czarni Lwów	2-4
I	1930.08.03	Wyjazd	Ruch Chorzów	4-0
I	1930.08.10	Dom	ŁKS Łódź	1-0
I	1930.08.31	Dom	Polonia Warszawa	2-2
I	1930.09.07	Dom	Garbarnia Kraków	1-6
I	1930.09.14	Dom	Legia Warszawa	1-0
I	1930.09.21	Wyjazd	ŁTS-G Łódź	4-1
I	1930.10.06	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-0
I	1930.10.12	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	5-1
I	1930.10.19	Dom	Czarni Lwów	5-5
I	1930.11.02	Wyjazd	Warta Poznań	1-0
I	1930.11.30	Dom	Pogoń Lwów	3-0
I	1931.03.29	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	5-2
I	1931.04.12	Dom	Warta Poznań	4-1
I	1931.04.19	Dom	Garbarnia Kraków	0-0
I	1931.04.26	Wyjazd	Polonia Warszawa	3-1
I	1931.05.03	Wyjazd	Pogoń Lwów	1-2
I	1931.05.17	Wyjazd	Cracovia Kraków	4-1
I	1931.05.24	Dom	Czarni Lwów	5-1
I	1931.05.31	Dom	Lechia Lwów	1-2
I	1931.06.04	Wyjazd	Legia Warszawa	0-1
I	1931.06.21	Dom	Ruch Chorzów	6-2
I	1931.06.28	Wyjazd	ŁKS Łódź	3-2
I	1931.07.26	Dom	ŁKS Łódź	4-1
I	1931.08.02	Dom	Pogoń Lwów	2-2
I	1931.08.15	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-2
I	1931.08.31	Dom	Polonia Warszawa	3-0
I	1931.09.06	Dom	Cracovia Kraków	1-2
I	1931.09.13	Wyjazd	Czarni Lwów	2-1
I	1931.09.27	Wyjazd	Lechia Lwów	0-2
I	1931.10.04	Wyjazd	Warta Poznań	2-1
I	1931.10.18	Dom	Legia Warszawa	3-1
I	1931.11.08	Dom	Warszawianka Warszawa	1-1
I	1931.11.29	Wyjazd	Garbarnia Kraków	3-2
I	1932.04.17	Dom	Legia Warszawa	0-1
I	1932.04.24	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-2
I	1932.05.08	Wyjazd	Pogoń Lwów	0-1
I	1932.05.16	Dom	Czarni Lwów	3-0
I	1932.05.22	Wyjazd	Warta Poznań	3-8
I	1932.05.26	Dom	22 pp. Siedlce	5-2
I	1932.06.19	Wyjazd	Garbarnia Kraków	2-1
I	1932.06.29	Wyjazd	Polonia Warszawa	1-0
I	1932.07.17	Dom	Ruch Chorzów	1-1
I	1932.07.24	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	6-0
I	1932.08.15	Dom	ŁKS Łódź	2-1
I	1932.09.04	Wyjazd	Cracovia Kraków	0-3
I	1932.09.11	Wyjazd	Legia Warszawa	3-2
I	1932.09.18	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-5
I	1932.09.25	Dom	Warta Poznań	0-3
I	1932.10.09	Dom	Garbarnia Kraków	2-2
I	1932.10.16	Wyjazd	Czarni Lwów	2-2
I	1932.10.23	Wyjazd	22 pp. Siedlce	0-3
I	1932.11.06	Dom	Pogoń Lwów	2-1
I	1932.11.14	Dom	Warszawianka Warszawa	1-2
I	1932.11.27	Dom	Polonia Warszawa	2-0
I	1933.04.09	Dom	Ruch Chorzów	2-0
I	1933.04.23	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-1
I	1933.04.30	Wyjazd	Warta Poznań	2-1
I	1933.05.03	Dom	Cracovia Kraków	1-1
I	1933.05.29	Dom	Garbarnia Kraków	0-2
I	1933.06.18	Dom	Warta Poznań	2-1
I	1933.06.25	Wyjazd	Garbarnia Kraków	2-2
I	1933.07.02	Dom	Podgórze Kraków	10-1
I	1933.07.16	Wyjazd	Podgórze Kraków	4-0
I	1933.08.13	Wyjazd	Legia Warszawa	3-2
I	1933.08.15	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-1
I	1933.08.27	Dom	Ruch Chorzów	1-0
I	1933.09.03	Wyjazd	Cracovia Kraków	3-1
I	1933.09.17	Dom	ŁKS Łódź	1-0
I	1933.09.24	Wyjazd	Pogoń Lwów	0-1
I	1933.10.01	Dom	Legia Warszawa	3-0
I	1933.10.08	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-2
I	1933.10.22	Dom	Cracovia Kraków	1-1
I	1933.11.01	Dom	Pogoń Lwów	1-1
I	1934.04.08	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	4-1
I	1934.04.22	Dom	Polonia Warszawa	0-0
I	1934.04.29	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-4
I	1934.05.10	Dom	Warta Poznań	2-2
I	1934.05.27	Dom	Pogoń Lwów	2-0
I	1934.06.03	Wyjazd	22 pp. Siedlce	3-0
I	1934.06.10	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-2
I	1934.06.16	Dom	Podgórze Kraków	5-1
I	1934.06.24	Dom	ŁKS Łódź	0-2
I	1934.08.05	Dom	22 pp. Siedlce	8-0
I	1934.09.02	Dom	Ruch Chorzów	2-1
I	1934.09.16	Wyjazd	Polonia Warszawa	5-4
I	1934.09.23	Dom	Warszawianka Warszawa	3-2
I	1934.09.30	Wyjazd	Podgórze Kraków	1-0
I	1934.10.07	Dom	Garbarnia Kraków	1-3
I	1934.10.21	Dom	Legia Warszawa	3-2
I	1934.11.04	Dom	Cracovia Kraków	5-0
I	1934.11.11	Wyjazd	Pogoń Lwów	0-3
I	1934.11.18	Wyjazd	Warta Poznań	2-1
I	1935.03.31	Wyjazd	Legia Warszawa	0-4
I	1935.04.07	Dom	Śląsk Świętochłowice	4-1
I	1935.04.14	Wyjazd	Ruch Chorzów	2-4
I	1935.05.05	Dom	Cracovia Kraków	4-0
I	1935.05.26	Dom	Garbarnia Kraków	4-2
I	1935.06.02	Wyjazd	Pogoń Lwów	1-3
I	1935.06.20	Dom	Warszawianka Warszawa	3-3
I	1935.06.29	Dom	Warta Poznań	3-1
I	1935.07.07	Wyjazd	Polonia Warszawa	2-3
I	1935.07.14	Wyjazd	ŁKS Łódź	2-1
I	1935.08.04	Wyjazd	Warta Poznań	2-3
I	1935.08.25	Wyjazd	Śląsk Świętochłowice	0-2
I	1935.09.08	Wyjazd	Cracovia Kraków	0-5
I	1935.10.13	Dom	Pogoń Lwów	3-1
I	1935.10.20	Dom	Ruch Chorzów	0-0
I	1935.10.27	Dom	Polonia Warszawa	8-1
I	1935.11.10	Dom	Legia Warszawa	5-0
I	1935.11.17	Dom	ŁKS Łódź	4-2
I	1935.11.24	Wyjazd	Garbarnia Kraków	1-1
I	1935.12.01	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	3-1
I	1936.04.05	Dom	Śląsk Świętochłowice	2-0
I	1936.04.19	Wyjazd	Dąb Katowice	1-0
I	1936.04.26	Dom	Pogoń Lwów	2-1
I	1936.05.03	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	1-1
I	1936.05.10	Dom	Warta Poznań	1-4
I	1936.05.17	Wyjazd	Garbarnia Kraków	1-2
I	1936.06.07	Dom	Legia Warszawa	1-0
I	1936.06.14	Dom	ŁKS Łódź	3-1
I	1936.06.28	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-1
I	1936.07.05	Wyjazd	Śląsk Świętochłowice	2-0
I	1936.08.23	Dom	Garbarnia Kraków	2-2
I	1936.08.30	Wyjazd	Pogoń Lwów	0-2
I	1936.09.20	Wyjazd	ŁKS Łódź	2-0
I	1936.09.27	Dom	Warszawianka Warszawa	0-3

Mecze w Reprezentacji Polski

Starszy z braci Kotlarczyków wystąpił w 20 oficjalnych spotkaniach Reprezentacji Polski (we wszystkich jako Wiślak). Co ciekawe tylko 4 razy nie miał wsparcia swojego brata Józefa - aż 16 razy występowali razem w Reprezentacji.

Jan Kotlarczyk był przez siedem lat filarem pomocy Reprezentacji Polski. Cechował się spokojem i zaangażowaniem w grę - o tym drugim najlepiej świadczy fakt, że kilka razy schodził z boiska kontuzjowany lub, wyczerpany, musiał prosić o kilka minut odpoczynku (przepisy pozwalały wtedy na zmiany powrotne).
Jan, podobnie zresztą jak Józef, pełnił funkcję kapitana Drużyny Narodowej - miało to miejsce 14 czerwca 1931 roku, w jego czwartym występie w Kadrze, w meczu przeciwko Czechosłowacji. Najmilej wspominał zaś mecz z 1928 roku przeciwko Szwecji, gdy z jego "dokładnego podania padła zwycięska bramka" (Księga Pamiątkowa na 50-lecie Wisły). Wspomnienia Jana Kotlarczyka dokładnie przytacza Józef Hałys w książce "Polska piłka nożna": "Dobrze pamiętam zwycięski mecz ze Szwecją rozegrany w 1928 r. w Katowicach: Staliński z mojego podania zdobył bramkę, ale najprzyjemniejsze dla mnie były słowa honorowego wówczas prezesa PZPN i Cracovii dr Cetnarowskiego, skierowane do mnie po meczu: Kotlarz - dziękuję Ci, wygrałeś nam ten mecz..."

• 1928-06-10 Polska – USA 3–3 (do 50 minuty - kontuzja, ponownie w grze od 60 minuty), mecz towarzyski
• 1928-07-01 Polska – Szwecja 2–1, mecz towarzyski
• 1928-10-27 Czechosłowacja – Polska 3–2, mecz towarzyski
• 1931-06-14 Polska – Czechosłowacja 0–4, mecz towarzyski
• 1931-07-05 Łotwa – Polska 0–5, mecz towarzyski
• 1931-08-23 Polska – Rumunia 2–3 (do około 40 minuty, po przerwie znów w grze), mecz towarzyski
• 1931-10-25 Polska – Jugosławia 6–3, mecz towarzyski
• 1932-07-10 Polska – Szwecja 2–0, mecz towarzyski
• 1932-10-02 Rumunia – Polska 0–5 (do 45 minuty, schodzi "celem krótkiego odpoczynku", powrót na boisko?), mecz towarzyski
• 1933-06-04 Polska – Belgia 0–1 (do 35 minuty - kontuzja), mecz towarzyski
• 1933-09-10 Polska – Jugosławia 4–3, mecz towarzyski
• 1933-10-15 Polska – Czechosłowacja 1–2, el. MŚ 1934
• 1933-12-03 Niemcy – Polska 1–0, mecz towarzyski
• 1934-05-21 Dania – Polska 4–2 (zmieniony w trakcie gry), mecz towarzyski
• 1934-05-23 Szwecja – Polska 4–2, mecz towarzyski
• 1934-09-09 Polska – Niemcy 2–5, mecz towarzyski
• 1934-10-14 Polska – Rumunia 3–3, mecz towarzyski
• 1935-05-12 Austria – Polska 5–2, mecz towarzyski
• 1935-08-18 Polska – Jugosławia 2–3, mecz towarzyski
• 1935-11-03 Rumunia – Polska 4–1 (do 45 minuty), mecz towarzyski

Pogrubiono występy Kotlarczyka jako Wiślaka.

Komentarze prasowe

Wybrane komentarze prasowe o grze Jana Kotlarczyka:

• PS nr 24/1928, o meczu Polska - USA: "[...] graczem o wartości 100% był Kotlarczyk [...]. Świetny środkowy pomocnik Wisły był rzeczywiście granitowym filarem drużyny, a jego kilkuminutowa nieobecność podkreśla jaskrawo rolę jaką odgrywał na boisku. Świetny w podaniu, niezawodny w taklingu, spokojny i opanowany, reprezentował on klasę, której pozazdrościć może każdy klub w Europie. Niestety do fenomenalnego Wiślaka nie potrafili się dostosować absolutnie jego koledzy spod sztandaru Cracovii."

W 50’ minucie „Kotalarczyk zostaje znokautowany i musi opuścić boisko… Brak Kotlarczyka rzuca się w oczy natychmiast” – pada gol dla USA na 1:1, potem na 1:2. „Tymczasem wraca na boisko Kotlarczyk, który spokojem i celowością swych kacyj, musi długo wypierać beład, jaki zapanował podczas jego 10-minutowej nieobecności”.

• 1928. Stadjon nr 24. Po meczu z USA.

„Najlepszym na boisku był Kotlarczyk I. Był on dla Amerykanów zaporą nie do przebycia. Jego chwilowa nieobecność z powodu kontuzji kosztowała Polskę dwie stracone bramki. Kotlarczyk równie wspaniale grał dla ofensywy jak dla obrony. Precyzja i celność jego podań nic nie pozostawiała do życzenia. Tempo wytrzymał doskonale”.

• PS nr 27/1928, o meczu Polska - Szwecja "Staliński i Kotlarczyk bohaterami boiska."
• 1928. Po meczu z Czechosłowacją. Kotlarczyk i inni pomocnicy „dali ze siebie wszystko, na co ich było stać, nie wystarczyło to jednak by sprostać najlepszemu napadowi na jaki stać dzisiaj Czechy”

W komentarzach pomeczowych raczej nie chwalono Kotlarczyka. Cytat za prasą czeską: „Poudell” – „Pomocnicy zdradzai dobrą szkołę. Najlepszy z nich Kotlarczyk”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1928/numer049/imagepages/image1.htm

• 1928. Stadjon nr 27. Po meczu ze Szwecją. „Kotlarczyk jest pomocnikiem o bardzo wysokiej klasie, posiada on dostateczną technikę, dużą inteligencję w grze, ogromną ruchliwość i wyjątkową wytrzymałość. Umie on iść za atakiem, czego nie potrafi obecnie żaden ze środkowych pomocników”. Przy stanie 1:1 „wyróżnia się Kotlarczyk, dający do ataku doskonałe piłki”.

• 1930. Stadjon nr 44. Po meczu z Łotwą, w którym nie zagrał, ale o nim pisano:

„W pomocy talent Kotlarczyka jaśniał w całej pałni... Skutkiem tego dał kreację gry w pomocy, która wytrzymuje tylko „rodzinne” porównania. Grę jego można porównać z wielką grą jego starszego brata”.

„Kotlarczyk II mówi z niechęcią o swym bracie: ‘Ożenił się i w ogóle nie chce mu się wyjeżdżać na mecze. Przydałby się, bo Wojciechowski nie był dla mnie dobrym partnerem”.

• 1931. Po meczu z Czechosłowacją. Po przerwie: „Zbyt powolni i zmęczeni Kotlarczykowie nie stanowią już dla gości istotnej przeszkody. To też w ciągu 3-ch minut Czesi zdobywają dwie nastepne bramki”…

Wypowiedź Jana po meczu: „Kotlarczyk I, kapitan drużyny polskiej jest w złym humorze: - co tu dużo mówić, w ogóle nie szło i kwita”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer048/imagepages/image2.htm

• 1928. Stadjon nr 44. Po meczu z Czechosłowacją. Przy stracie pierwszej bramki ograny zostaje m.in. Kotlarczyk. W 28’ po pauzie „Kotlarczyk otrzymuje piłkę i strzela. Ładny rzut broni Hochmann”.

• 1931. Po meczu z Łotwą: 20’ asysta Kotlarczyka przy 1. Bramce meczu. http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer054/imagepages/image1.htm

Komentarze po meczu. „Osobne słowa uznania muszę poświęcić tyłom. Kotlarczykowie, Bułanow i Skrynkowicz zagrali po mistrzowsku. Dawno tak dobrze ich grających nie widziałem”. „Balcer i Kisieliński, Makowski należeli do słabszej strony drużyny, ale może dlatego, iż padli ofiarą zbyt ostrej gry Łotyszów”. Łotysze i sędzia Birlem chwali m. in. Kotlarczyków.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer055/imagepages/image1.htm

• PS nr 68/1931, o meczu Polska - Rumunia "Kotlarczykowie oddali drużynie przez swój spokój i opanowanie nieocenione zasługi, zwłaszcza w I połowie. Starszy Kotlarczyk grał chwilami za siebie i za Peterka: nie dość, że odbierał piłki i zasilał niemi atak, brał także na siebie inicjatywę kierowniczą, pozwalał rozstawić się graczom i wybierał najlepsze pozycje do zagrania piłek".

Rutyna największym atutem Kotlarczyków. Minusem „jest przede wszystkiem brak szybkości”. Kpt. Związkowy Loth : „Kotlarcyzkowie bez zarzutu”.

Pod koniec I połowy z boiska schodzi Kotlarczyk I.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer068/imagepages/image2.htm

„Linja pomocy – bracia Kotlarczykowie, Badura stanęła niewątpliwie na wysokości zadania. Nie błyszczała ona grą jakiejś ekstraklasy, ale nie było w niej też momentów złych. Każdy gracz spełnił swe zadanie co najmniej zadowalająco, zarówno w znaczeniu defenzywnem, jak – co ważniejsze – w ofensywnem. Kotlarczykom brak jest niestety szybkości i częściowo wytrzymałości. Odczuł to na swej skórze prawy pomocnik, którego często lewoskrzydłowy Rumunów objeżdżał bez trudności. Natomiast na dobro obu braci zapisać należy niezwykły spokój, pewny takling i czasami arcyświetne kierowanie piłki do napadu. Mimo wymienionych wad Kotlarczyków, lepszych pomocników w Polsce obecnie bodaj nie posiadamy i pewnie prędko posiadać nie będziemy”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer069/imagepages/image3.htm

• 1931. Po meczu z Jugosławią: Po przerwie „Kotlarczykowie mimo że wypompowani, nie kapitulują też ani na chwilę”.

„Trzecim mocnym atutem Polaków była cała trójka pomocy: bracia Kotlarczykowie i Mysiak. Ci zresztą dokonali sztuki najbardziej w piłce nożnej cenionej. Wznosząć się na szczyty swych umiejętności indywidualnie, potrafili jednocześnie zademonstrować grę zespołową najpierwszej marki europejskiej i zgasić niemal zupełnie zarówno swych vis-a-vis, jak i cały napad Jugosłowian”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer086/imagepages/image1.htm Podczas pomeczowego bankietu piłkarze „wybujali w powietrzu majora Lotha, potem Martynę, Kotlarczyka I-go i Balcera”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer087/imagepages/image2.htm

• 1932. Po mecze ze Szwedami: „Najlepszy w naszych formacjach defensywnych był Kotlarczyk I, który nie tylko, że wytrzymał cały mecz i sparaliżował akcje całej trójki środkowej napadu gości, ale ponadto potrafił przygasić najlepszego gracza Szwedów, środkowego pomocnika Johanssona. Kotlarczyk II i Mysiak nie byli zachwycający. Przegrywali zbytecznie dużo pojedynków, szwankowali w dodawaniach do napadu i nierzadko gubili się na boisku”. Kapitan związkowy Kałuża chwali szczególnie po meczu pomoc, „która wytrzymałą napór drużyny szwedzkiej w drugiej połowie i dzięki technicznemu obyciu umiała odpowiednio odciążyć tyły oraz umiejętnie podawać piłkę naprzód”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1932/numer056/imagepages/image1.htm

• 1932. Po meczu z Rumunami: „na wskutek prośby Kotlarczyka I” po przerwie następuje zmiana.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1932/numer080/imagepages/image2.htm

„stwierdzić należy przede wszystkiem kapitalną grę całej linji pomocy. Obaj Kotlarczykowie i Mysiak prześcigali się po prostu w ambicji i demonstrowaniu swych umiejętności. Piłka krążyła od nogi do nogi z niezwykłą wprost dokładnością, co w rezultacie wytchnęło Rumunów szybko z sił i załamało ich kompletnie. Kapitalny był zwłaszcza Kotlarczyk I na środku; wszystkie piłki zbierał z matematyczną pewnością i nawet w grze głową – mimo że jest to specjalnością pełnych temperamentu Rumunów, a raczej Węgrów, z których drużyna rumuńska składała się w większości – był o klasę lepszy od przeciwników. To też kiedu po przerwie Kotlarczyk zgodził się, aby zastapił go „na parę minut” Chruściński, odbiło się to od razu na całości gry. Pomocnik Cracovii nie mógł dorównać swemu koledze z Wisły przede wszystkiem w czystości i dokładności podania…” Nic dziwnego, że w tym "okresie gry Rumui od razu przyszli do głosu”.

Podczas chrztu debiutantów Włodarza i Urbana „Wisła w osobach Kotlarczyków mściła się za 5:0”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1932/numer081/imagepages/image4.htm

• 1933. Po meczu z Belgią. Bracia Kotlarczykowie „wnieśli do gry … rutynę, doświadczenie, technikę i styl”. „Pomoc z Kotlarczykami i Dziwiszem zadowoliła… Kotlarczykom można zarzucić nie zawsze zadawalające utrzymywanie kontaktu ze swym napadem. Kiedy jednak miejsce kontuzjowanego Kotlarczyka I-go zajął Szczepaniak, stała się katastrofa; na środku utworzyłą się niczem niewypełniona luka”. Zmiana nastapiła w 35’ gry.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1933/numer045/imagepages/image2.htm

• 1933. Po meczu z Jugosławią. Kiepskie recenzje wszystkich graczy. Kotlarczyk I oceniony jako gracz przeciętny, jego brat grał „średnio”. Co ciekawe: pomoc zorientowawszy się, „że biegowo ustepuje znacznie napastnikom jugosłowiańskim … poszła na grę niemal wyłącznie defensywną”.

Przy stanie 2:1 generalny atak naszej drużyny „Kotlarczyk I też nie próżnuje. Dobra akcja Niechcioł-Artur, kończy się strzałem ostatniego w aut”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1933/numer073/imagepages/image3.htm

• 1933. Po meczu z Czechosłowacją. O Kotlarczykach: „na pochwałę starszego trzeba podkreślić, że do końca nie opadł na siłach, a młodszego, że mimo kontuzji w 3-ej min. gry nie dał się zdystansować dwu znakomitym kolegom”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1933/numer083/imagepages/image2.htm

Prasa czeska – „A-Zet” – „grę naszych pomocników określają jako przedewszystkiem destrukcyjną i chwalą na ogół Kotlarczyka na środku pomocy”

• 1933. Po meczu z Niemcami. Dobra gra pomocy i pechowa porażka. „Jedynie Kotlarczyk II ma ciężkie życie z dwoma najlepszymi technikami zespołu niemieckiego, Rasselnbergiem i bardzo szybkim Kobierskim”. Ten pierwszy z Niemców jest zresztą bohaterem spotkania, gdyż w ostatniej minucie meczu po solowym przeboju kiwa braci Kotlarczyków, Martynę i strzela gola. „Kotlarczykowie spełnili w zupełności pokładane w nich nadzieje. Starszy wytrzymał grę do końca, młodszy początkowo słabszy, potem „przyszył” się do Kobierskiego i nie dał mu wprost grać”. Prasa niemiecka z pomocników chwaliła głównie Kotlarczyka I.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1933/numer083/imagepages/image2.htm

• 1934. Po meczu z Danią: „na równym, przeciętnym poziomie wypadła gra braci Kotlarczyków. Pierwszego zastepował tuż po przerwie Szczepaniak…”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1934/numer041/imagepages/image2.htm

• 1934. Po meczu ze Szwecją chwalony na pierwszym miejscu Kotlarczyk II, „który doskonale wytrzymał ciężar całego meczu i grał świetnie” Jego brat w 80% wypełnił „swe zadanie”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1934/numer042/imagepages/image2.htm

• 1934. Po porażce z Jugosławią: „”Reprezentacja nasza grała jeden ze słabszych meczów, a to daje się wytłumaczyć przedewszystkiem brakiem dwu ludzi: Kotlarczyka i Matyasa, co rozbiło spoistość i powiązanie akcji”. Cebulak na środku pomocy zagrał słabo i „nie uznawał podania do boku, na czem cierpiał przyzwyczajony do tego Kotlarczyk II”.

http://buwcd.biuw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1934/numer069/imagepages/image1.htm

• 1934. Po meczu z Niemcami: „Najlepszym Polakiem na boisku był Kotlarczyk II-gi... Jego brat na środku pracował też doskonale”.

Bończa Uzdowski po meczu: „Kotlarczykowie raz jeszcze pokazali, że są nie do zastąpienia”.

Jan Kotlarczyk: „Z chwilą wyznaczenia mnie do reprezentacji, mimo niewyleczonej kontuzji, wziąłem się do treningu. Graliśmy dobrze , ale karny nas załamał. W Berlinie graliśmy lepiej, bo na śliskim terenie Niemcy nie mogli rozwinąć całej swej wiedzy technicznej, tu zaś na suchym bili nas techniką. Źle robi PZPN, że nie stwarza wzorem zagranicy obozów, przydałoby się to dla wspólnego zgrania drużyny”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1934/numer073/imagepages/image2.htm Niemcy górowali techniką i zgraniem. „na poziomie całości zespołu niemieckiego u Polaków stali jedynie bracia Kotlarczykowie”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1934/numer074/imagepages/image1.htm

• 1934. Po meczu z Rumunami: „W pomocy Kotlarczyk rozegrał się dopiero po przerwie. Słaba gra bocznych odbiła się na jego formie w pierwszych 45 minutach Przyzwyczajony do wydatnego wsparcia ze strony swego nieobecnego brata, nie czuł się dobrze i nie zawsze umiał nawiązać kontakt z przednią linją. W drugiej połowie widzieliśmy Znów starą szkołę, tendencję do narzucania gry przyziemnej, oraz wiele mądrych zagrań”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1934/numer083/imagepages/image1.htm

• 1935. Po meczu z Austrią: „Pomoc znalazła się od pierwzej chwili w bardzo trudnem położeniu. Wobec silnego nacisku ofensywnego Austrji, skazana była na grę defensywną. Była ona tem konieczniejsza, że na tyłach nie działo się dobrze… Brak zrozumienia pomiędzy obroną a pomocą… Kotlarczyk I-szy, wbrew obawom wykazał raz jeszcze swoją niespożytą siłę. Nie tylko przetrzymał mecz do końca, ale właśnie po przerwie odpowiednio dopiero się rozegrał i coraz bardziej wybijał. Po przerwie, gdy napór Austrjaków przerzucił się na prawą stronę również praca konstrukcyjna Kotlarczyka I-go zyskałą na dokładności. Ogólnie więc biorąc pomoc nasza nie osiągnęła jakiejś rewelacyjnej formy, jednak zdobyła się na przeciętnie niezły poziom”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer045/imagepages/image2.htm

„Kotlarczyk I rozwiał wszystkie troski, związane z obsadą środkowej pomocy. Filar Wisły nie ma po prostu ochoty ustepować miejsca, na którem wciąż jeszcze czuje się bardzo dobrze. Trudno mówić o braku wytrzymałości u gracza, który po 45-ciu minutach ciężkiej walki zaczął grać lepiej, niż z początku. Przetrzymać całą batalię na stadionie braterskim nie było rzeczą łatwą. Toczyła się ona w należytem tempie, śliski teren robił swoje, a napad sustrjacki nie dawał chwili spokoju. W tych warunkach nie można było „wymigać się”. Kondycja musiała już całkowicie dopisywać i… dopisywała”.

Kałuża chwalił po meczu pomoc.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer046/imagepages/image4.htm

• 1935.Po meczu z Jugosławią śródtytuł: „Słaba gra Kotlarczyków”. „Bracia Kotlarczykowie, którzy w tylu trudnych przeprawach brali na swe barki główny ciężar walki, dziś niestety nie stanęli na wysokości zadania. Od pierwszej chwili zawodził starszy na środku pomocy. Daleki również bardzo od normalnej formy był brat jego z prawej strony. W zwykłych warunkach osłabienie dwu tak ważnych punktów musiałoby podważyć wartość bojową zespołu, a cóż dopiero dzisiaj, kiedy napad nie umiał zaabsorbować sił przeciwnika. I na pomoc spadnie automatycznie podwójna ilość pracy. Złe zestawienie napadu było więc w konsekwencjach swych jeszcze gorsze i zaważyło silnie na szali”.

„W pomocy Kotlarczyk I grał niewyraźnie, źle się ustawiał, brakło mu zwykłej energii, w ogóle gubił się, dzięki czemu napad przeciwnika częstokroć przechodził środkiem. Kotlarczyk II-gi nie dawał sobie rady z dobrą parą” szybkich napastników jugosłowiańskich.

Kałuża mimo to chwalił pomoc.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer087/imagepages/image2.htm

„Kotlarczyk I nie czuł się widocznie fizycznie najlepiej. Odcpierwszej chwili trzymał się w głębi, niechętnie podchodził do przodu i dawał się stosunkowo łatwo ogrywać. W centrum istniałą więc luka, któ®ą bez trudu przechodziły ataki przeciwnika i tylko szczęściu można było zawdzięczać, że już w pierwszej połowie obeszło się bez straty bramki.

Krytyka sprawozdawcy podań pomocników na boki, a nie do przodu: „Zwolennikiem kombinowania z bocznymi asystentami swymi jest Kotlarczyk I. Trudno wymagać od starszego gracza, by nagle zmienił swój sposób gry, nie chcielibyśmy jednak, przejął go w dobrej wierze młodszy narybek…”

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer088/imagepages/image4.htm

Trener PZPN Otto ocenia graczy i postuluje zmiany: „Przedewszystkiem zmiana na środku pomocy. Kotlarczyk I nie może grać więcej w drużynie. Jest on członkiem reprezentacji od roku 1926, był podporą drużyny, ale dziś system jego jest raczej zgubny dla drużyny. Nie chcę być źle zrozumiany. Obaj Kotlarczykowie należeli do moich najsolidniejszych uczniów, byli miłymi i karnymi kolegami, ale to jeszcze za mała legitymacja, środek pmocy musi pchać napad naprzód, musi być inicjatorem poczynań ofensywnych. Kotlarczyk I nie podał ani jednaj piłki do przodu. Uprawiał sobie grę wszerz, trzymał się przesadnie z tyłu i nie zdobywał terenu. Kiedy napad polski był pod bramką jugosłowiańską, cofający się środek ataku jugosłowiańskiego był bliżej Peterka, niż Kotlarczyk I”. Postuluje wymianę pokoleniową i skończenie z systemem gry Kotlarczyka I. „Trudno mi powiedzieć, czy brat jego będzie się dobrze czuł bez niego”.

Nic dziwnego, że komentarz i propozycje dziennikarskie przed następnym meczem z Belgią były zgodne z wnioskami Otto. Widziano jeszcze miejsce w reprezentacji dla Kotlarczyka II: „Gorzej jest z Kotlarczykiem I. Zmienność formy obserwujemy u gracza tego już od dłuższego czasu. Ma on dnie w których siły zawodzą. Zjawisko normalne u graczy, przekraczających pewien punkt swej karjery sportowej” – Stąd konieczne „wypróbowanie nowych sił”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer089/imagepages/image2.htm

• 1935. Po meczu z Rumunią: „Wstawieni Kotlarczyka I było błędem. Gracz ten ożywiony najlepszemi chęciami, nie umiał dostosować się do wymogów obowiązującej obecnie taktyki wzmocnionej defensywy, to też na tyłach od pierwszej chwili wytworzył się groźny chaos”. W przerwie zmieniony na Wasiewicza…

„Kotlarczyk I miła najlepsze chęci dostosowania się do gry wzmocnionej defensywy, ale zamierzenia jego zupełnie się ni udawały. W rezultacie Kotlarczyka nie było ani z przodu ani z tyłu, a środkowy napastnik Rumunów otrzymywał piłki zupełnie nie kryty”.

W 38’ Kotalrczyk II zostaje kontuzjowany i zastępuje go Wasiewicz. Po przerwie wraca jednak na swą pozycję, a Wasiewicz zajmuję środek pomocy w zastępstwie Kotlarczyka I. http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer120/imagepages/image2.htm

Major Kierkowski wiceprezes PZGS o wadach piłkarzy po meczu z Rumunami: brak szybkości graczy (w tym Kotlarczyków).

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer121/imagepages/image1.htm

„Bukareszt był, zdaje się, ostatnią próbą Kotlarczyka I. Na tle szybkiej gry okazało się, że ząb czasu wyrył i na nim swe znamiona. Na to niema rady: Kotlarczyk I miał swoje dni chwały, dziś jednak zmuszony będzie ustąpić pozycję swą dla młodszym kolegom”.

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1935/numer121/imagepages/image4.htm

Galeria

	Jan Kotlarczyk w meczu Polska-Szwecja w 1928 oczami karykaturzysty.		Kwiaty dla Kotlarczyków z okazji jubileuszowego występu w Wiśle. 16.11.1935 r.
Reprezentanci Polski przed wyjazdem na mecz z Łotwą w 1931 roku. Jan Kotlarczyk czwarty z lewej. Wśród zebranych także jego brat Józef, pierwszy z prawej, i inny wiślacy	|Jan Kotlarczyk (w środku) w 1929 roku	1930 rok	W reprezentacji Krakowa

Poprzednik				Okres pracy: 1945 - 1946	Następca
.	.Otto Mazal-Škvajn						Artur Walter.	.

Przechodniu, powiedz Wiśle, tu leżym, jej syny...

Grób Jana Kotlarczyka na Cmentarzu Rakowickim	Grób Jana Kotlarczyka na Cmentarzu Rakowickim
Grób Jana Kotlarczyka na Cmentarzu Rakowickim