Adam Musiał

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 16:02, 21 lis 2013

Adam Musiał

Informacje o zawodniku
kraj	Polska
urodzony	18.12.1948, Wieliczka
wzost/waga	175/75
pozycja	obrońca
reprezentacja	34A (0)
sukcesy	3. miejsce MŚ: 1974 Mistrz Polski: 1978 Puchar Polski: 1979
Kariera klubowa
Sezon	Drużyna	Mecze	Gole
1955-1967	Górnik Wieliczka
1967/68	Wisła Kraków	23	0
1968/69	Wisła Kraków	24	0
1969/70	Wisła Kraków	25	0
1970/71	Wisła Kraków	25	1
1971/72	Wisła Kraków	22	0
1972/73	Wisła Kraków	24	0
1973/74	Wisła Kraków	25	0
1974/75 (j)	Wisła Kraków	10	0
1975/76	Wisła Kraków	30	0
1976/77	Wisła Kraków	17	0
1977/78 (j)	Wisła Kraków	2	0
1977/78 (w)	Arka Gdynia	9	0
1978/79	Arka Gdynia	25	0
1979/80	Arka Gdynia	23	1
1980/81	Hereford United FC	16	0
1981/82	Hereford United FC	24	0
1982/83	Hereford United FC	6	0
1985	Eagle Yonkers New York
1986	Eagle Yonkers New York
1987	Eagle Yonkers New York
Suma		284	2
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

"Po mojej stronie bali się grać" - Adam Musiał dla historiawisly.pl, wywiad z 12.10.2013

• "Po mojej stronie bali się grać" - Adam Musiał dla historiawisly.pl, wywiad z 12.10.2013

Legendy Białej Gwiazdy. "Ligę można było odpuścić, z Cracovią należało wygrać"

Adam Musiał urodzony 18 grudnia 1948 roku w Wieliczce. Do Wisły trafił w wieku 19 lat, jako utalentowany junior. Był ulubieńcem kibiców. Podziwiano go za niesłychaną ambicję i waleczność na boisku. Miał wielkie serce do gry. Znany był ze swoich rajdów la lewej obronie. Posiadał niesłychaną kondycję, rzadko przeżywał fizyczne słabości. W drużynie Białej Gwiazdy rozpoczął grę w 1967 roku, zdobył Mistrza Polski w 1978. Po zakończeniu kariery w Wiśle Kraków, kontynuował karierę w Arce Gdynia(1978-1980), Hereford United(1980-1983), Eagles Yonkers Nowy Jork(1985-1987) gdzie zakończył piłkarską karierę. Objawiał się niemałym talentem trenerskim. Szkolił kilka drużyn: Wanda Kraków, Clepardia Kraków, Wisła Kraków, Lechia Gdańsk, Stal Stalowa Wola, GKS Katowice.

W jaki sposób i za czyją namową rozpoczął Pan przygodę z piłką nożną? Czy miał Pan już jakieś pierwsze sukcesy, jako trampkarz bądź junior?

Wcześniej każdy chłopak grał w piłkę, nie było większego zainteresowania innymi dyscyplinami. Mieszkałem zaraz przy szkole, boisko było pod nosem. Wystarczyło przejść na drugą stronę ulicy. Poważnie zacząłem grać w Górniku Wieliczka za namową mojego kuzyna. Tak się to wszystko zaczęło. Pierwszym moim sukcesem było powołanie do reprezentacji juniorów Krakowa. Grałem także w reprezentacji Polski juniorów. Szczebel po szczebelku przeszedłem całą karierę tzn. reprezentacja juniorów Krakowa, reprezentacja Polski juniorów i następny krok to reprezentacja młodzieżowa juniorów. Z niej trafiłem już do pierwszej drużyny reprezentacji. Ciekawostką jest, że w reprezentacji młodzieżowej Polski prowadził mnie trener Kazimierz Górski. Objął on stanowisko po trenerze Koncewiczu. Nas młodych, zdolnych piłkarzy pociągnął do pierwszej reprezentacji.

Jak doszło do transferu z Górnika Wieliczka do Wisły Kraków?

Nie przypominam sobie już sumy, jaką za mnie zapłacili. Wiem, że mama dostała na tamte czasy 5 tys. złotych. Nie były to duże pieniądze. Na samym początku mama nie chciała przyjąć tej kwoty. Rozpłakała się ze względu na koleżanki, które powiedziały jej, że sprzedaje syna. Później jednak te pieniądze naprawdę się nam przydały. Pamiętam jak dziś, pokupowaliśmy ubrania dla wszystkich. Sam pamiętam, że mama kupiła mi białą koszulę "New Narton". To był szał w tamtych czasach. Wspominam to wszystko miło i sympatycznie.

Dziesięć lat gry w Wiśle - który moment najmilej Pan wspomina?

Najmilej wspominam występy w pucharach oraz momenty, gdy osiągaliśmy sukcesy... Ale wrócę do tego, jak trafiłem do Wisły. Graliśmy w reprezentacji juniorów. Mecz odbywał się w Nowym Sączu przeciwko reprezentacji Związku Radzieckiego. Przyjechało dwóch działaczy z Wisły namówić mnie do gry w Wiśle. Mieli czarną Wołgę. Po meczu podeszli do mnie i powiedzieli, że chcą mnie zabrać do Krakowa z Wieliczki, właśnie tym samochodem. Skorzystał na tym mój serdeczny przyjaciel, śp. Stasiu Gonet. Zwrócił się z prośbą o podrzucenie go do rodzinnego miasta, Tarnowa. W drodze z Nowego Sącza do Tarnowa namówili również i jego do gry w krakowskiej drużynie i tak razem ze Stasiem trafiliśmy do Wisły.

Który z boiskowych rywali dał się Panu najbardziej we znaki?

Może jednego, dwóch zawodników w ten sposób mogę wspominać. Janusz Sybis, który grał w Śląsku Wrocław. Był to zawodnik szczupły, filigranowy, dobry technik- nie można było się o niego oprzeć, ani trafić.

Drugi to Maniuś Koterski ze Stali Rzeszów. Z reguły zawodnicy, którzy grali na mnie uciekali na drugą stronę. Byłem bardzo agresywnie i ostro grającym zawodnikiem.

Jak wspomina Pan relacje w drużynie Białej Gwiazdy? Czy spotykaliście się poza boiskiem? Można powiedzieć o jakichś trwałych przyjaźniach?

Przedtem było całkiem inne życie. Godzinę przed treningiem zbierała się cała drużyna (nieobowiązkowo). Spotykaliśmy się na kawie. Gospodarz robił nam kawę, a my opowiadaliśmy sobie, co się stało wczoraj. Później, pół godziny przed treningiem, wychodziliśmy na tzw. "dziadka". Z czasem trenerzy zabronili nam w niego grać. Chociaż była to przyjemna gra, dochodziło do różnych spięć, nawet do rękoczynów. Każdy z nas był ambitny i traciliśmy dużo energii. Trenerzy na podstawowych zajęciach nie mogli wydusić z nas tego, co chcieli, ponieważ "dziadek" nas wykończył. Po meczu spotykaliśmy się w kawiarni "Kopciuch". Jest to kawiarnia Wisły, mieszcząca się na ulicy Karmelickiej [obecnie "Czarodziej" - przyp. red.]. Tam ustalaliśmy plan na dalszą część dnia. Wszyscy razem byliśmy kumplami. Graliśmy mecze z Fabikiem, do którego chodzili piłkarze Cracovii oraz Garbarni. Następna taka sprawa nie do pomyślenia w dzisiejszych czasach to fakt, że na mecze przychodziło czasem nawet do dwudziestu siedmiu tysięcy ludzi (np. mecz z Celtikiem). Pili wódkę, pożyczali kieliszki i był spokój, bez burd, awantur. Dzisiaj niestety są inne czasy i musimy się do tego złego zachowania kibiców przyzwyczaić. Było całkiem inne życie. Nie było tylu rozrywek, co teraz i ta piłka była naszym oczkiem w głowie.

Zgrana ekipa, wiele talentów i tylko jeden Mistrz Polski. Nie było apetytu i możliwości na więcej?

Piłka była na pewno na wyższym poziomie niż teraz. Dużo wyrównanych zespołów - Legia, Górnik Zabrze, Zagłębie Sosnowiec... Ciężko było się przebić. Nie mieliśmy aspiracji ze względu na warunki finansowe. Mistrz Polski dużo kosztuje. Klub nie posiadał wystarczających środków finansowych, żeby ściągnąć najlepszych zawodników, chociaż było paru z zewnątrz, nie tylko wychowanków. Ale jak powiedziałem, nie było większych aspiracji na "bicie się o mistrza".

Czy przykładał Pan wagę do spotkań derbowych? Jest jakieś, które utkwiło szczególnie w Pana pamięci?

Bardzo. Jak każdy zawodnik, zarówno z naszej jak i z ich strony. Były to mecze na poziomie "świętej wojny". Ligę można było odpuścić, ale z Cracovią trzeba było wygrać. Takie było nastawienie wszystkich piłkarzy. Po meczu spotykaliśmy się w kasynie lub w innym lokalu. Obie drużyny wspominały, co się działo. Było bardzo sympatycznie, bez żadnych animozji. Opłatki przed Bożym Narodzeniem razem urządzaliśmy. Była inna atmosfera, inni ludzie.

Proszę nam teraz przybliżyć etap kariery po zakończeniu gry w Wiśle Kraków.

Do Arki namówił mnie trener Jerzy Stecki, który był na MŚ w nagrodę, że występowało sześciu zawodników z Wisły. Objął on później Arkę i namówił mnie do gry w Gdyni. Chciał, żebym mu pomógł. Udało się stworzyć dobrą atmosferę. Byłem rozrywkowym i lubianym chłopakiem. Do dzisiaj mam satysfakcję z faktu, że zawsze jestem dobrze goszczony w Gdyni. Stworzyliśmy taką atmosferę, jaka była u nas w Wiśle. Przydało się to. Arka grała w czubie tabeli i zdobyła Mistrza Polski. W finale Pucharu Polski przeciwko Wiśle grałem, a koledzy podejrzewali mnie o to, że odpuściłem mecz na rzecz Wisły. Nie byłem typem zawodnika, który odpuszcza. Wówczas moja postawa na boisku była bardzo słaba i zdaję sobie z tego sprawę. Etap w Anglii. Uniknąłem stanu wojennego, urodził mi się syn - Tomek. Na większe sukcesy nie mogłem liczyć. Grałem w Hereford United (czwarta liga). Polskie miasteczko, gdzie po wojnie część Polaków, którzy walczyli w Armii Andersa została tam na zawsze. Nie nauczyłem się języka angielskiego, ponieważ fryzjer, rzeźnik, pani w banku, prezes klubu - byli Polakami. Wszyscy mówili po polsku, nawet był polski kościół. Nie potrzebowałem używać angielskiego, wszystko załatwiałem w swoim rodzimym języku. USA - był to ostatni etap, kiedy skończyłem karierę. Było to jednak spowodowane nie osiąganiem sukcesów, ale zarabianiem pieniędzy. W tamtych czasach można było zarobić parę groszy. Po powrocie wystarczały one na życie. W Polsce niestety za różowo wynagrodzenia i gaże piłkarzy nie wyglądały. Grałem w Eagles Yonkers Nowy Jork. Dużo chłopaków nasprowadzaliśmy z Polski. Adaś Nawałka, Szymanowski, Adamus, Jasiu Surowiec. Mieliśmy swoją fajną, zgraną paczkę. W Stanach zakończyłem karierę i wróciłem do kraju. Zająłem się trenowaniem i ukończyłem specjalne kursy. Zostałem trenerem roku, dawno to było, ale nawet na tej płaszczyźnie się sprawdziłem.

Czas wspomnieć i nawiązać do "Orłów Górskiego". Opowie nam Pan coś ciekawego?

W 1973 roku w Anglii zrobiłem karnego. Podczas pobytu w Hereford trener i prezes wspominali często tego karnego. Ja mówiłem, że zrobiłem, co mogłem i to my pojechaliśmy na mistrzostwa, a nie wy. Był to przełomowy mecz w historii polskiego futbolu. Zakwalifikowaliśmy się do finałów mistrzostw świata. Od pamiętnych Niemiec Polska zaczęła się liczyć na arenie międzynarodowej.

Jak doszło do trenowania Wisły Kraków i dlaczego był to tak krótki okres?

Byłem asystentem Bogusława Hajdasa. W pewnym momencie wyjechał za granicę i przejąłem jego obowiązki. Nie było to aż tak krótko.

Jak Adam Musiał z dystansem starszego zawodnika spogląda na Wisłę?

Nie można porównywać Wisły za moich czasów i Wisły teraźniejszej. Na pewno warunki do uprawiania sportu są najlepsze w Polsce. Jest właściciel, Pan Cupiał, który włożył duże pieniądze, opłaciło się. Zdobyła Wisła dużo tytułów Mistrza Polski, to liczy się w dalszym prosperowaniu tego klubu. Jest on znany, a o to chodzi w piłce nożnej. W przyszłości to się zwróci. Jeżeli chodzi o zespół, to teraz inaczej patrzę, niż w przeszłości. Mam inną pracę i nie oglądam spotkań pod kątem piłkarza lub trenera. Teraz jestem odpowiedzialny za porządek na stadionie i to mnie interesuje. Nie oceniam krytycznie gry i postawy zawodników. Oglądam mecze, jako zwyczajne spotkania piłkarskie.

Adam Musiał występował w Kadrze Narodowej:

1968- NRD, Irlandia, Argentyna; 1969 - Turcja; 1970 - Irlandia, Albania; 1971 - Turcja, RFN, Turcja; 1972 - Szwajcaria, Czechy; 1973 - Stany Zjednoczone, Jugosławia, Irlandia, Anglia, Kanada, Stany Zjednoczone, Meksyk, Meksyk, Stany Zjednoczone, Bułgaria, Walia, Holandia, Anglia; 1974 - Belgia, Grecja, Argentyna, Haiti, Włochy, Jugosławia, RFN, Brazylia, Finlandia NRD.

Artykuł ukazał się w listopadowo-grudniowym numerze Forza Wisła, rok 2006. Autor P.T.

Źródło: wislalive.pl

1988 rok, jako asystent trenera Brożyniaka

Gala na 100-lecie. Trzej przyjaciele z boiska:Ryszard Sarnat, Lucjan Franczak i Adam Musiał

Gala na 100-lecie. Trzej przyjaciele z boiska:Ryszard Sarnat, Lucjan Franczak i Adam Musiał

Zdjęcia, medale i inne pamiątki Adama Musiała

• Zdjęcia, medale i inne pamiątki Adama Musiała

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon	Rozgrywki	M	0-90
1967/1968	Ekstraklasa	23	22	1
1967/1968	Puchar Zdobywców	2	2
1967/1968	Puchar Polski	1	1
1968/1969	Ekstraklasa	24	24
1968/1969	Puchar Intertoto	4	4
1968/1969	Puchar Polski	2	2
1969/1970	Ekstraklasa	25	24	1
1969/1970	Puchar Intertoto	3	3
1969/1970	Puchar Polski	1	1
1970/1971	Ekstraklasa	25	24	1		1
1970/1971	Puchar Polski	2	2
1971/1972	Ekstraklasa	22	22
1971/1972	Puchar Intertoto	3	3
1971/1972	Puchar Polski	2	2
1972/1973	Ekstraklasa	24	24
1972/1973	Puchar Intertoto	4	4
1973/1974	Ekstraklasa	25	25				2
1973/1974	Puchar Intertoto	1	1
1973/1974	Puchar Polski	1	1
1974/1975	Ekstraklasa	10	10				3
1975/1976	Ekstraklasa	30	25	5
1975/1976	Puchar Polski	1	1
1976/1977	Ekstraklasa	17	13	4			1
1976/1977	Puchar Ligi	4	4					1
1976/1977	Puchar Polski	2	2
1976/1977	Puchar UEFA	2	2				1
1977/1978	Ekstraklasa	2	1		1
1977/1978	Puchar Polski	1			1
Razem	Ekstraklasa (I)	227	214	12	1	1	6
	Puchar Intertoto (IT)	15	15
	Puchar Polski (PP)	13	12		1
	Puchar Ligi (PL)	4	4					1
	Puchar Zdobywców (PZ)	2	2
	Puchar UEFA (PU)	2	2				1
RAZEM		263	249	12	2	1	7	1

Lista wszystkich spotkań:

Roz.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wyn.	Zm.	B	K
I	1967.08.12	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	0-0
I	1967.08.19	Dom	Gwardia Warszawa	0-1
I	1967.09.02	Wyjazd	GKS Katowice	1-0
I	1967.09.10	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-1
PZ	1967.09.20	Wyjazd	HJK Helsinki	4-1
I	1967.09.24	Dom	Polonia Bytom	3-0
I	1967.09.27	Wyjazd	Górnik Zabrze	2-4
PZ	1967.10.04	Dom	HJK Helsinki	4-0
I	1967.10.15	Wyjazd	Stal Rzeszów	0-1
I	1967.10.18	Dom	Legia Warszawa	0-2
I	1967.10.22	Dom	Ruch Chorzów	2-2
I	1967.11.05	Wyjazd	Odra Opole	1-1
PP	1967.11.19	Wyjazd	Baildon Katowice	1-2
I	1968.03.10	Dom	Zagłębie Sosnowiec	2-1
I	1968.03.17	Wyjazd	Gwardia Warszawa	0-2
I	1968.03.24	Dom	Pogoń Szczecin	1-0
I	1968.03.31	Wyjazd	Śląsk Wrocław	0-0
I	1968.04.07	Dom	GKS Katowice	0-0
I	1968.04.20	Dom	ŁKS Łódź	0-1
I	1968.04.28	Wyjazd	Polonia Bytom	0-0
I	1968.05.19	Dom	Górnik Zabrze	0-0
I	1968.05.25	Wyjazd	Legia Warszawa	0-1
I	1968.06.02	Dom	Stal Rzeszów	1-1
I	1968.06.13	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-0
I	1968.06.16	Dom	Odra Opole	2-2
I	1968.06.23	Wyjazd	Szombierki Bytom	2-0
I	1968.08.10	Dom	Zagłębie Sosnowiec	1-0
I	1968.08.18	Wyjazd	Pogoń Szczecin	0-2
I	1968.08.25	Dom	Odra Opole	1-0
I	1968.08.31	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-4
I	1968.09.05	Dom	Legia Warszawa	1-1
I	1968.09.07	Wyjazd	Polonia Bytom	0-3
I	1968.09.22	Wyjazd	Szombierki Bytom	3-3
I	1968.09.29	Dom	Górnik Zabrze	1-1
I	1968.10.06	Wyjazd	Śląsk Wrocław	3-2
I	1968.10.13	Dom	Zagłębie Wałbrzych	1-0
I	1968.10.27	Dom	GKS Katowice	0-0
PP	1968.11.03	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	3-0
I	1968.11.10	Wyjazd	ROW Rybnik	0-0
I	1968.11.17	Dom	Stal Rzeszów	1-0
PP	1968.11.24	Wyjazd	Unia Tarnów	0-2
I	1969.03.09	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	0-1
I	1969.03.16	Dom	Pogoń Szczecin	2-2
I	1969.03.23	Wyjazd	Odra Opole	0-1
I	1969.03.29	Dom	Ruch Chorzów	1-0
I	1969.04.27	Dom	Polonia Bytom	1-0
I	1969.05.11	Wyjazd	Górnik Zabrze	1-3
I	1969.05.18	Dom	Śląsk Wrocław	0-2
I	1969.05.25	Wyjazd	Zagłębie Wałbrzych	0-1
I	1969.05.31	Wyjazd	GKS Katowice	1-1
I	1969.06.04	Dom	ROW Rybnik	1-0
I	1969.06.19	Wyjazd	Stal Rzeszów	4-0
IT	1969.06.28	Wyjazd	Esbjerg fB Esbjerg	1-0
IT	1969.07.05	Dom	VSS Koszyce	4-0
IT	1969.07.12	Wyjazd	Koninklijke Lierse	1-1
IT	1969.08.02	Wyjazd	VSS Koszyce	0-4
I	1969.08.09	Wyjazd	Stal Rzeszów	3-2
I	1969.08.17	Dom	Szombierki Bytom	0-0
I	1969.08.20	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	1-1
I	1969.08.24	Dom	GKS Katowice	1-0
I	1969.09.10	Wyjazd	Legia Warszawa	0-3
I	1969.09.13	Wyjazd	Górnik Zabrze	0-1
I	1969.09.20	Dom	Odra Opole	2-0
I	1969.09.24	Wyjazd	Cracovia Kraków	3-2
I	1969.09.28	Dom	Pogoń Szczecin	1-1
I	1969.10.19	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-5
PP	1969.11.16	Wyjazd	Górnik Wałbrzych	0-1
I	1969.11.23	Wyjazd	Zagłębie Wałbrzych	1-1
I	1969.11.30	Dom	Polonia Bytom	0-1
I	1970.03.15	Dom	Stal Rzeszów	0-0
I	1970.04.05	Dom	Zagłębie Sosnowiec	1-0
I	1970.04.18	Wyjazd	GKS Katowice	0-0
I	1970.04.26	Dom	Legia Warszawa	0-0
I	1970.05.10	Dom	Górnik Zabrze	0-0
I	1970.05.13	Wyjazd	Odra Opole	0-1
I	1970.05.23	Dom	Cracovia Kraków	2-0
I	1970.05.28	Wyjazd	Pogoń Szczecin	0-2
I	1970.05.31	Wyjazd	Szombierki Bytom	0-2
I	1970.06.06	Dom	Ruch Chorzów	1-1
I	1970.06.13	Wyjazd	Gwardia Warszawa	1-2
I	1970.06.17	Dom	Zagłębie Wałbrzych	1-1
I	1970.06.21	Wyjazd	Polonia Bytom	1-2
IT	1970.07.04	Dom	DOS Utrecht	1-0
IT	1970.07.11	Wyjazd	Hvidovre IF Hvidovre	1-0
IT	1970.07.25	Dom	Hvidovre IF Hvidovre	1-0
I	1970.08.09	Wyjazd	Stal Mielec	2-5
I	1970.08.12	Dom	GKS Katowice	1-0
I	1970.08.16	Wyjazd	Szombierki Bytom	2-2
I	1970.08.23	Dom	Ruch Chorzów	2-2
I	1970.08.26	Wyjazd	Pogoń Szczecin	0-1
I	1970.09.13	Dom	Gwardia Warszawa	1-0
I	1970.09.20	Wyjazd	Górnik Zabrze	2-2
I	1970.09.27	Wyjazd	Zagłębie Wałbrzych	1-1
I	1970.10.04	Dom	Zagłębie Sosnowiec	0-3
PP	1970.11.01	Wyjazd	Urania Ruda Śląska	3-1
I	1970.11.07	Dom	Stal Rzeszów	1-1
I	1970.11.14	Wyjazd	Legia Warszawa	1-3
I	1970.11.21	Dom	ROW Rybnik	2-0
PP	1970.11.29	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-2
I	1971.03.21	Dom	Stal Mielec	1-2
I	1971.03.28	Wyjazd	GKS Katowice	3-1
I	1971.04.04	Dom	Szombierki Bytom	0-0
I	1971.04.07	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-1
I	1971.04.17	Dom	Pogoń Szczecin	2-0
I	1971.04.25	Wyjazd	Gwardia Warszawa	0-1
I	1971.04.29	Dom	Górnik Zabrze	1-0
I	1971.05.16	Dom	Zagłębie Wałbrzych	2-0
I	1971.05.29	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	0-1
I	1971.06.12	Dom	Polonia Bytom	0-0
I	1971.06.16	Wyjazd	Stal Rzeszów	0-6
I	1971.06.20	Dom	Legia Warszawa	1-0
I	1971.06.23	Wyjazd	ROW Rybnik	0-4
I	1971.08.07	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-3
I	1971.08.14	Dom	Zagłębie Sosnowiec	0-0
I	1971.08.22	Wyjazd	Szombierki Bytom	1-3
I	1971.08.29	Wyjazd	Stal Mielec	0-1
I	1971.09.05	Dom	Ruch Chorzów	1-1
I	1971.09.08	Wyjazd	Zagłębie Wałbrzych	0-0
I	1971.09.12	Wyjazd	Pogoń Szczecin	2-1
PP	1971.09.26	Wyjazd	Star Starachowice	2-0
I	1971.10.13	Dom	Polonia Bytom	3-0
I	1971.10.16	Wyjazd	Legia Warszawa	1-1
I	1971.10.24	Dom	Stal Rzeszów	1-0
PP	1971.10.31	Wyjazd	Śląsk Wrocław	0-2
I	1971.11.06	Wyjazd	Górnik Zabrze	2-3
I	1971.11.21	Dom	Odra Opole	1-0
I	1972.03.25	Dom	ŁKS Łódź	1-1
I	1972.04.22	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	1-1
I	1972.04.30	Dom	Szombierki Bytom	3-0
I	1972.05.14	Wyjazd	Gwardia Warszawa	0-3
I	1972.05.17	Dom	Stal Mielec	0-0
I	1972.05.21	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-3
I	1972.05.27	Dom	Zagłębie Wałbrzych	1-1
I	1972.06.01	Dom	Pogoń Szczecin	2-1
I	1972.06.07	Wyjazd	Polonia Bytom	1-1
I	1972.06.11	Dom	Legia Warszawa	1-1
IT	1972.07.15	Dom	Young Boys Berno	8-0
IT	1972.07.22	Dom	Saint-Étienne Loire	0-1
I	1972.07.26	Dom	Zagłębie Wałbrzych	3-1
IT	1972.07.29	Wyjazd	Atvidabergs FF Atvidabergs	2-0
I	1972.08.02	Wyjazd	Pogoń Szczecin	3-1
I	1972.08.06	Dom	Górnik Zabrze	1-0
I	1972.09.30	Dom	ŁKS Łódź	1-2
I	1972.10.04	Wyjazd	Legia Warszawa	1-1
I	1972.10.08	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	0-2
I	1972.10.18	Dom	Lech Poznań	2-0
I	1972.10.22	Dom	Ruch Chorzów	0-1
I	1972.10.29	Wyjazd	Gwardia Warszawa	1-0
I	1972.11.04	Dom	Odra Opole	2-0
I	1972.11.12	Wyjazd	Polonia Bytom	4-1
I	1973.03.11	Wyjazd	Zagłębie Wałbrzych	1-0
I	1973.03.18	Dom	Pogoń Szczecin	2-1
I	1973.04.01	Wyjazd	Górnik Zabrze	1-0
I	1973.04.08	Dom	Legia Warszawa	2-1
I	1973.04.15	Wyjazd	Lech Poznań	0-3
I	1973.04.29	Dom	ROW Rybnik	0-0
I	1973.05.06	Wyjazd	Stal Mielec	0-2
I	1973.05.09	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-1
I	1973.05.20	Dom	Zagłębie Sosnowiec	2-0
I	1973.05.27	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-2
I	1973.06.16	Dom	Gwardia Warszawa	1-1
I	1973.06.21	Wyjazd	Odra Opole	0-3
I	1973.06.24	Dom	Polonia Bytom	2-0
IT	1973.06.30	Wyjazd	BK 1903 Kopenhaga	3-1
IT	1973.07.07	Dom	Kickers 1901 Offenbach	1-1
IT	1973.07.14	Dom	Wacker Innsbruck	3-2
IT	1973.07.21	Wyjazd	Kickers 1901 Offenbach	2-0
I	1973.08.25	Wyjazd	Gwardia Warszawa	2-0
I	1973.08.28	Dom	Legia Warszawa	1-0
I	1973.09.07	Wyjazd	Szombierki Bytom	3-1
I	1973.09.12	Dom	Polonia Bytom	1-1
I	1973.09.16	Wyjazd	Śląsk Wrocław	1-1
I	1973.09.30	Dom	Zagłębie Sosnowiec	2-0
I	1973.10.07	Wyjazd	Lech Poznań	1-3
I	1973.11.14	Dom	ŁKS Łódź	1-0
I	1973.11.24	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-1
PP	1973.11.28	Wyjazd	Stal Rzeszów	1-2
I	1973.12.02	Dom	Górnik Zabrze	1-1
I	1973.12.08	Wyjazd	Odra Opole	2-0
I	1974.03.09	Dom	Gwardia Warszawa	0-1
I	1974.03.17	Wyjazd	Legia Warszawa	2-1
I	1974.03.23	Dom	Szombierki Bytom	1-0
I	1974.03.31	Wyjazd	Polonia Bytom	0-0
I	1974.04.03	Dom	Śląsk Wrocław	1-1
I	1974.04.06	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	1-1
I	1974.04.21	Wyjazd	ROW Rybnik	0-1
I	1974.04.24	Dom	Lech Poznań	0-0
I	1974.04.27	Dom	Stal Mielec	0-0
I	1974.05.01	Wyjazd	Pogoń Szczecin	1-3
I	1974.05.05	Dom	Zagłębie Wałbrzych	2-1
I	1974.05.11	Wyjazd	ŁKS Łódź	2-2
IT	1974.07.27	Wyjazd	AIK Solna	3-0
I	1974.07.31	Dom	Ruch Chorzów	0-0
I	1974.08.04	Wyjazd	Górnik Zabrze	2-3
I	1974.08.18	Wyjazd	ROW Rybnik	0-0
I	1974.08.21	Dom	Śląsk Wrocław	3-0
I	1974.08.25	Wyjazd	Arka Gdynia	1-1
I	1974.09.14	Wyjazd	Gwardia Warszawa	0-0
I	1974.09.21	Dom	Polonia Bytom	2-1
I	1974.09.28	Wyjazd	ŁKS Łódź	2-0
I	1974.10.13	Dom	Stal Mielec	1-1
I	1974.10.16	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	1-2
I	1974.10.20	Wyjazd	Lech Poznań	1-4
I	1974.10.27	Dom	Górnik Zabrze	0-2
I	1975.08.02	Wyjazd	Stal Mielec	1-1
I	1975.08.06	Dom	ROW Rybnik	2-0
I	1975.08.10	Dom	Zagłębie Sosnowiec	1-0
I	1975.08.16	Wyjazd	Legia Warszawa	2-1
I	1975.08.20	Dom	Pogoń Szczecin	0-1
PP	1975.08.23	Wyjazd	GKS Jastrzębie	0-1
I	1975.09.13	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-2
I	1975.09.20	Dom	Górnik Zabrze	1-0
I	1975.09.24	Wyjazd	Szombierki Bytom	0-0
I	1975.09.27	Dom	Śląsk Wrocław	1-0
I	1975.10.05	Wyjazd	Stal Rzeszów	1-0
I	1975.11.09	Wyjazd	GKS Tychy	1-2
I	1975.11.16	Dom	Widzew Łódź	0-0
I	1975.11.23	Wyjazd	Lech Poznań	0-3
I	1975.11.26	Dom	Ruch Chorzów	0-0
I	1975.11.30	Dom	Polonia Bytom	0-1
I	1976.02.29	Dom	Stal Mielec	1-1
I	1976.03.07	Wyjazd	ROW Rybnik	3-1
I	1976.03.14	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	0-2
I	1976.03.20	Dom	Legia Warszawa	2-0
I	1976.03.27	Wyjazd	Pogoń Szczecin	1-1
I	1976.03.31	Dom	ŁKS Łódź	2-0
I	1976.04.04	Wyjazd	Górnik Zabrze	2-0
I	1976.04.10	Dom	Szombierki Bytom	1-0
I	1976.04.18	Wyjazd	Śląsk Wrocław	0-1
I	1976.04.30	Dom	Stal Rzeszów	0-1
I	1976.05.15	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-1
I	1976.05.19	Dom	GKS Tychy	5-0
I	1976.05.22	Wyjazd	Widzew Łódź	1-0
I	1976.05.30	Dom	Lech Poznań	8-0
I	1976.06.02	Wyjazd	Polonia Bytom	2-0
PP	1976.08.18	Wyjazd	Sparta Zabrze	2-0
I	1976.08.21	Dom	Pogoń Szczecin	1-1
I	1976.08.25	Wyjazd	Legia Warszawa	0-1
I	1976.08.29	Dom	GKS Tychy	3-1
I	1976.09.01	Wyjazd	ROW Rybnik	3-3
I	1976.09.04	Dom	Lech Poznań	4-1
I	1976.09.25	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	0-0
PU	1976.10.20	Dom	RWD Molenbeek	1-1
PU	1976.11.03	Wyjazd	RWD Molenbeek	1-1
I	1977.02.27	Wyjazd	Pogoń Szczecin	1-2
I	1977.03.13	Wyjazd	GKS Tychy	0-5
PP	1977.03.16	Wyjazd	Zagłębie Sosnowiec	1-3
I	1977.03.26	Wyjazd	Lech Poznań	1-2
I	1977.04.02	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-2
I	1977.04.17	Dom	Zagłębie Sosnowiec	1-1
I	1977.04.20	Wyjazd	Odra Opole	0-2
I	1977.05.04	Wyjazd	Śląsk Wrocław	0-2
I	1977.05.07	Dom	Szombierki Bytom	3-1
I	1977.05.10	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-0
I	1977.05.18	Dom	Stal Mielec	1-1
I	1977.05.22	Wyjazd	Widzew Łódź	0-1
PL	1977.05.28	Wyjazd	ROW Rybnik	5-0
PL	1977.06.04	Dom	Zagłębie Sosnowiec	5-0
PL	1977.06.09	Wyjazd	Górnik Zabrze	5-4
PL	1977.06.12	Wyjazd	Widzew Łódź	1-2
I	1977.11.06	Wyjazd	Arka Gdynia	2-2
PP	1977.11.09	Wyjazd	Bałtyk Gdynia	2-1
I	1977.11.26	Dom	Widzew Łódź	1-1

Kącik poetycki

Musiał w prasie

• Adam Musiał z Wisły otrzymał puchar "Echa Krakowa" - 1970
• Adam Musiał - 1989
• Adam Musiał trenerem roku - 1989
• Adam Musiał: To nie tylko moja zasługa - 1989
• Adam Musiał trenerem roku - 1989
• Wisła mnie nie chciała - 1991
• Adam Musiał zrezygnował - 1991
• Dżentelmeni kopią trenera - 1992
• Lubie się bić... - 1992
• Rozdarte serce Adama Musiała - 1992
• Adam wróć do Krakowa - zapowiedź! - 1993
• Adam wróć do Krakowa! - 1993
• Musiał za drogi dla Wisły - 1993
• 1995 (tytuł nieczytelny)
• Musiał odejść? - 1992

Galeria

Z trenerem Mieczysławem Graczem w Hamburgu,	Musiał (nr 4) gratuluje gola Januszowi Spucie, mecz z Górnikiem Zabrze, 1968 rok	Musiał (a także Sarnat - nr 9) śpieszy z gratulacjami do Lendziona, który właśnie zdobył bramkę. Przygląda się obrońca Gwardii Warszawa Kielak (nr 5), 1970 rok	Musiał (pierwszy z lewej) i Studnicki likwidują atak przeciwnika, 1971 rok
Musiał pierwszy z lewej, dalej Ryszard Sarnat i Leon Witkowski - po zwycięstwie nad Górnikiem Zabrze, 1972 rok	Musiał blokuje Tadeusza Nowaka, scena z meczu Legia-Wisła w 1972 roku	1974.07.06 Polska - Brazylia 1:0, MŚ 1974	Musiał stara się przekonać sędziego, by jednak uznał bramkę dla Wisły. 1975 rok, mecz z Polonią Bytom
			Na meczu Polska-USA przy Reymonta 22, 2008 rok

Trenerska kariera

Sukcesy

Trenerskie:

• 1990/1991 - III miejsce w Mistrzostwach Polski z Wisłą
• 1991 - Trener roku w plebiscycie "Piłki nożnej"

Poprzednik				Okres pracy: 6.07.1989 - 4.10.1989	Następca
.	.Stanisław Chemicz						Bogusław Hajdas.	.

Poprzednik				Okres pracy: 01.1990 - 29.03.1992	Następca
.	.Bogusław Hajdas						Kazimierz Kmiecik.	.

Adam Musiał wśród legend Wisły Kraków

2011-12-15 15:00:54

Koszulki z jego imieniem i nazwiskiem nie mogło zabraknąć w wiślackiej Galerii Sław. Jest przecież postacią szczególną w historii nie tylko piłkarskiej "Białej Gwiazdy". Mówimy lub piszemy "Adam Musiał" i w zasadzie wszystko winno być jasne!

Rocznik 1948. W najbliższą niedzielę będzie obchodził 63. urodziny. A przyszedł na świat w Wieliczce. I w tamtejszym klubie Wieliczanka zaczął kopać piłkę. Za sprawą kuzyna, który uparcie ciągnął na boisko przyszłego medalistę mistrzostw świata. A ten chętnie trenował, z zazdrością oglądając mecze zespołu seniorów.

- I siedząc raz na kameralnej drewnianej trybunie, znalazłem między rzędami sto złotych. Na owe czasy naprawdę sporo pieniędzy. Tak się tym przejąłem, że nie czekając na koniec spotkania, wręcz zapominając o nim, pobiegłem do domu i dałem banknot mamie.

Ucieszyła się bardzo, gdyż w domu się nie przelewało i każdy grosz miał swoją wartość.

Nie każdy chyba wie, że Adamowi Musiałowi zdarzało się czasami nie znać wyniku meczu, w którym... brał udział.

- Nie potrafiłem nie iść na całość. Podchodziłem do gry emocjonalnie. I tak się niekiedy "gotowałem", że w pierwszej chwili po zejściu do szatni nie wiedziałem, jaki był rezultat danego spotkania. Ale nigdy się na boisku nikogo nie bałem! Moja dewiza to - ja bez strachu, to rywal miał go odczuwać! Cóż, po prostu wiedziałem, jak i co mam grać.

Jednakże słynne opuszczanie getrów nie wynikało z manifestacji siły ani też z fanaberii, jak chcieliby niektórzy.

- Miałem najzwyklejsze uczulenie na gumę, która była w getrach i miała je trzymać na łydkach. Poza tym nie mogłem dłużej ściskać nóg, gdyż doznawałem skurczów, mrowienia, po prostu źle się czułem. Nie cierpiałem też grać z deskami pod getrami. Wyciągało się więc z tych desek drewniane wkładki, ale dla sędziów wyglądało, jakby wszystko było po staremu.

A wracając do emocjonalnego podejścia pana Adama do gry, to zdarzyło się np., że Wisła straciła gola. W maju 1976 roku, w Chorzowie z Ruchem (1:1). Przy prowadzeniu krakowian 1:0 w 49 min sędzia Świstek podyktował wolnego dla "niebieskich" za to, że krakowski defensor zbyt ostro potraktował słownie... jednego z kolegów z drużyny.

- A później, już jako trener, przekonałem się, że bez kontrolowania własnych emocji daleko się nie zajedzie. Po prostu nie wytrzymałem obciążeń nie tyle fizycznie, ile głównie psychicznie. Przecież trener powinien być także pedagogiem, psychologiem. A u mnie to zaczęło zawodzić. Stawałem się dla zawodników zbyt dużym obciążeniem. Dla siebie zresztą też. Powiedziałem więc sobie kategorycznie - stop, koniec! Żeby w nerwach nie zwariować... I absolutnie nie żałuję tej decyzji sprzed ponad piętnastu lat Zresztą ja niczego, co w życiu zrobiłem, nie żałuję!

Mówimy Musiał - myślimy Wisła? Oczywiście, nie ma żadnych wątpliwości!

- Mogę być wdzięczny panu Bogusławowi Cupiałowi za to, że mogę być w Wiśle, mogę dla niej dalej pracować, być jakąś tam postacią tego klubu. Cóż, to są wartości bezcenne. A że ludzie mnie poznają na ulicy, że o mnie pamiętają? Jest mi bardzo miło. I tak ciepło na sercu.

Źródło: gazetakrakowska.pl
Autor: Wojciech Batko

Projekt "Powrót Legend"

Powrót Legend Wisły Kraków

Zdjęcia

Symboliczna koszulka Adama Musiała. [Foto: Tomasz Burda/wislakrakow.com]

Adam Musiał w towarzystwie wiślackiego Smoka odbiera symboliczną koszulkę. [Foto: Tomasz Burda/wislakrakow.com]